Psychiatrie en wereldbeschouwing - pagina 5

5 n a a r veronderstelde nosogene processen. Deze school k w a m tot bloei i n de 2e helft der 19e eeuw, toen de wetenschappelijke p s y c h i a t r i e onder i n v l o e d v a n de belangrijke ontdekkingen der natuurwetenschap, die toen dagelijks nieuwe en groote v i n d i n gen deed, h a a r v r a a g s t e l l i n g en methode wijzigde en de p s y c h i sche en pathopsychische levensprocessen volgens physiologische en anatomische wetten trachtte te ordenen en te beheerschen.*) De p s y c h i a t r i e w e r d natuurwetenschappelijke biologie. D e geestesziekte gold alleen als nevenverschijnsel v a n cerebrale processen. D e psyche was niets, de hersenen alles. Zoo k w a m men ten gevolge v a n het v é r - d o o r g e v o e r d e hersenonderzoek tot de cerebrale localisatieleer, welke nog dagelijks i n de k l i n i e k onschatbare diensten bewijst bij de diagnose v a n zenuwlijden. E n toen m e n hiermee niet u i t k w a m , w e r d de studie niet alleen tot de schors v a n de groote hersenen en de subcorticale g a n g l i ë n beperkt, doch het heele menschelijke l i c h a a m , met name het endocrine systeem i n het onderzoek betrokken. H o e w e l deze methode v a n w e r k e n onze i n z i c h t e n verdiepte, k o n ze door h a a r eenzijdigheid op den d u u r niet bevredigen. De wetten v a n de somatische pathologie toch, die ze ons leerde kennen, hebben b e t r e k k i n g op het levende protoplasmatische substraat; ze gelden voor r u i m t e l i j k c e l l u l a i r en i n t r a c e l l u l a i r gebeuren; m a a r ze zijn tijd- en i k - i n d i f f e r e n t en w a a r het geestesleven juist daardoor g e k a r a k t e r i s e e r d is, dat het door een persoon beleefd w o r d t en als zoodanig ingebed is i n het doorlevingscontinuum v a n een i n d i v i d u , k a n de somatologie ons het wezen v a n de zielsziekten niet ontvouwen. M a a r , behalve dit p r i n c i p i ë e l e bezwaar, bracht de somatische r i c h t i n g ook practische moeilijkheden. M e n concipieerde welisw a a r een psychophysische relatie, waarbij de psychische symptomen dienden ter o n d e r k e n n i n g v a n de cerebrale localisatic, t e r w i j l omgekeerd u i t de anatomische a f w i j k i n g e n de psychische stoornissen v e r k l a a r d werden, m a a r zoo werden g e m a k k e l i j k de i n de morphologie geldende p r i n c i p e n k r i t i e k l o o s op het psychische overgebracht, waardoor de verscheidenheid v a n het geestesleven geweld w e r d aangedaan, t e r w i j l aan de i n n e r l i j k e structuur der morphologische gegevens te groote eischen werden gesteld. W i e onbevangen z i c h b e z i g h i e l d met de studie der geesteszieken en z i c h niet door bepaalde vooropgezette meeningen liet b e ï n v l o e d e n , g i n g z i c h dan ook steeds weer bezinnen op de pathopsychische verschijnselen als zoodanig. Trouwens, een der grootsten u i t de somatische school, W e r n i c k e zelf, wiens heele werk gebaseerd is op de neuropathologische gegevens, toont, w a a r hij de fijne psychologische onderscheiding m a a k t tusschen de allopsychische en somatopsychische o r i ë n t a t i e , d a t hij u i t J

) Mannen als Griesinger, Meynert en Wernicke hebben op dit gebied buitengewone verdienste gehad.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen