1907-1908 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 160

150 de maatschappij nadeel wordt berokkend, pag. 372, Quand done chacun sera-t-il libre de disposer a son gré de sa propre personne d'acconiplir des gester ou des actes, dont nul ne peut soufl'rir que lui-mème." Aldus blijkt de moraal gebaseerd op de bevolkingsleer er een te zijn als die uitgedrukt ligt in de smeekbede van den Oosterschcn wellusteling „Breng de wet in overeenstemming met mijne wenschen". Ten bewijze citeerde ik nog woorden van Mr. v. Houten,, De natuur aan zich zelve overgelaten, schept hier de stuitendste ongelijkheid. Laat ook in dit opzicht geschieden wat op elk ander gebied plaats heeft, nl. beheerschen wij de natuur, leiden wij hare krachten door onze rede, in dier voege, dat het resultaat zooveel mogelijk overeenkomt met onze wenschen" '), — nl. onder „beheerschen" wordt verstaan frustratie met N. M. middelen. Eén plicht blijft over en deze is zich gelukkig te maken. (Zie Gr. V. Pr. 170). „Maar wij zoeken het geluk der menschen" zeggen Dr. Aletta Jacobs en Dr. Rutgers. Dit wil in niet revolutionaire taal zeggen vermeerdering van genot, van zinnelijk genot, waaraan een doel op zich zelf wordt gegeven. Doch „genot is niet het hoogste goed, want genot met wijsheid is een hooger goed, dan genot alleen. Het hoogste goed is niet voor vermeerdering vatbaar, daarom kan genot alleen niet het hoogste goed zijn". ~) Wijnaendts Francken ^) ziet hierin een uiting van ascetisme ; doch onder ascetisme moet verstaan worden onderdrukking van de zinnelijke drift als Selbstzweck, doch dit ligt niet aan de Christelijke bestrijding van het N. M. ten grondslag. „Die Zurückdrangung sinnlicher Triebe ist niemals Selbstzweck, sondern nur ein Mittel, welches im einzelnen Falie durcli höhere Zwecke gebeten sein kann und dann sittliches Gebot wird, aber die verpfichtende Kraft nicht aus sich selbst, sondern nur aus diesem Zwecke entnimmtt" •*). Door aan de lust een innerlijke waarde toe te kennen, wordt ondermijnd de „eisch van zedelijkheid, dat men de gevolgen zijner daden draagt en zich daarvoor verantwoordelijk stelt. Die dit laatste 1) 2) 3) 4)

Mr. Ds. Dr. W.

S. V. Houten. Darwinisme en Neo-Maltluisianisine psg. 16. S. O. Lo9. Aristoteles in Nederland. C. J. Wynaendts I<'rancl!en. 1. c, pag. 135. Kuleman. Christentluim und Maltliusianisn!\iis 1897 pag. 17.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen