1924 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 20

12 Hij zag wel eens Belemnieten, Ammonieten, Versteende zeeegels; las van Archaeopteryx, Ichthyosaurus, Mosasaurus, Mammoet, enz. Fossiele apen, menschen, aapmenschen interesseerden hem in grooter mate nog; ze brachten hem in aanraking met het vraagstuk van het ontstaan van den mensch en met het stout beweren, dat de mensch van het dier is afgestamd. Immers de palaeozoölogie met haar lange rijen van fossielen kan er op wijzen, dat er ontwikkeling van het lagere naar het hoogere plaats greep; gesteund wordt ze daarbij door de vergelijkende anatomie en de ontogenie. Het plantenrijk daarentegen kan zoon lange rij van fossielen niet laten zien. Wel is ook hier uit de weinige resten een opklimming in organisatie aantoonbaar, en de vergelijkende anatomie en morfologie biedt hier eveneens de behulpzame hand. Maar de ontogenie laat de phylogenie van 't plantenrijk vrijwel geheel in den steek. We komen hierop terug. Dat de dierfossïelen vrij goed bekend zijn aan den leek ligt dus aan de nauwe aanraking van de beteekenis dezer fossielen met de vraagstukken omtrent het ontstaan van den menscih. Er zijn natuurlijk andere oorzaken, In 't algemeen is het dier belangwekkender dan de plant, vooral het reuzendier, dat door zijn organisatie en kracht veel meer sensationeel is. Het dier toont meer handeling en staat dichter bij den mensch. De levensfuncties van een plant uiten zich meer bedekt, Nu is het waar, dat het dierfossiel in het geheel niet actief meer is, maar er zijn vele wetenschappelijke en populaire geschriften verschenen waar de fossiele dieren in rijke reconstructie worden weergegeven en waarin de schrijver, beschikkende over eenige fantasie, de dieren in hun milieu al handelend laat optreden. Zelfs beeldhouwt men ze en ze vormen dan zeer goedkoope dieren voor de diergaarde (Berlijn) of ze verbazen den toerist door hun grootte en vreemden vorm (Maastricht), Er is voor dergelijke reconstructies wel eenige durf noodig; men kent soms slechts een paar tanden of een wervel, maar toch geeft men de beeltenis. De op fantasie beluste lezer bewondert ze met groot genoegen. Zelfs uit voetsporen, die op bepaa'de gesteenten voorkomen, besluit men tot het beslaan van handdieren (chirotherium) en een afbeelding ontbreekt niet ^),

^) E. Haase. Tiere der Vorzeit. Naturw. Bibl. für Jugend u. Volk. Quelle u. Meyer. Leipzig 1914. S. 75.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen