1927 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 72

60 KARAKTER: Bij de karakterbeschrijving van deze twee typen ontmoeten we steeds twee woorden, n.l. schizoid en cycloïd, welke moeten aanduiden het typische van den persoon. De schizoide, die een leptosomen lichaamsbouw heeft, is een gecompliceerd, vaak moei lijk te begrijpen wezen. Hij handhaaft zijn zelfstandigheid tegenover de omgeving, hij onttrekt zich aan affectieve invloeden, of verzet er zich tegen; de schizoide reageert niet voldoende op indrukken van buiten, reageert thans niet onmiddellijk, dringt da natuurlijke reactie op zij en laat zoodoende allerlei begeerten en verlangens onverzwakt voortbestaan, die in een onverwacht oogenblik door een kleine aanleiding elkaar versterkend uitbreken; hij is onberekenbaar, kan bij tijden zeer geprikkeld zijn aan de oppervlakte blijkt niet, wat in de diepte leeft. De schizoide heeft weinig binding met de werkelijkheid rondom zich, voelt zich niet één met de dingen, wil ze conformeeren naar zijn denken, of wendt er zich van af; hervormers en kamergeleerden zijn beiden hetzelfde type; gemis aan eerbied voor het bestaande voeren eenerzij ds tot vernieling, anderzijds tot autisme. De schizoide is in zichzelf gekeerd en stil. onafhankelijk van het gebeuren om hem, leeft hij in zijn eigen denkwereld en heeft daardoor e'en gedeeld bestaan. Eenerzij ds houdt het dagelijksch leven hem vast, anderzijds blijft steeds de drang om in zichzelf terug te keeren, Die gespletenheid gaat nog verder; sommigen stellen zich heel bewust tegenover hun eigen lichaam, hun eigen voelen fen handelen en beschouwen dat objectief als een wereld, waarvan ze liefst los zouden zijn; geestelijke Epicureëers, maar ook philosophen en denkers hebben dezelfde eigenaardigheid. Wat hun gemoedsleven betreft: ze kunnen heftig in toorn gera ken, als iets hun niet aanstaat, ze kunnen — vooral jonge menschen — overgevoelig zijn voor kleine dingen. Onder patiënten wordt dit soms heel erg: een bloem, die een zuster liet vallen en die vertrapt werd, terwijl hij die gegeven had, deed en van deze personen in tranen uitbarsten; een onopzettelijke attentie voor een der medepatiënten bracht e'en ander in heftige woede. Bij alle schizoiden treffen we deze verhouding en vaak zóó, dat ze in de jonge jaren teergevoelig, schuchter en bedeesd zijn, later ruw en

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen