1938 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 30

22 vormt de schedelinhoud Bij de reconstructie van den schedel vond men hiervoor 800 cm", terwijl deze mhoud bij anthropoide apen hoogstens 600 cm^^ b e d r a a g t en bij den mensch minstens 900 Ook het dijbeen is grooter dan men tot dusver bij apen heeft gevonden O p grond hiervan meenen sommige anthropologen, dat bij Trinil de beenderen van een mensch zijn gevonden, andere denken aan een aap van bijzonder groote afmetingen H o e dit ook zij, de dierlijke afstamming van den mensch is door deze vondst zeker niet bewezen H e t IS onmogelijk en eigenlijk ontoelaatbaar om uit een paar beenderen een geheel lichaam te reconstrueeren D a a r o m zal er over dezen Pithecanthropus wel altijd verschil van meenmg blijven bestaan M a a r zelfs w a n n e e r het een soort tusschenvorm tusschen aap en mensch is •— w a t heel onwaarschijnlijk is — dan is nog niet bewezen dat de tegenwoordige menschheid van dit ,,dier" afstamt en dan is deze enkele vondst toch zeker niet m staat ons duidelijk te maken, hoe de mensch uit een aap ontstaan is E e n tweede belangrijke vondst vormt de Australopithecus africanus, m 1924 in Betschuanaland gevonden m een diluviale laag D e schedel behoort aan een jong individu, dat zich nog in de periode der tandwisselmg bevindt De schedelinhoud werd berekend op 390 cm'^, w a t correspondeert met 450 cm '> voor een volwassen individu Dit getal ligt binnen de variatiebreedte van den schedelinhoud bij de apen E r valt dan ook niet aan te twijfelen, dat wij bij deze vondst te doen hebben met een fossielen aap H e t uitgebreid palaeontologisch onderzoek heeft dus geen tusschenvormen aan het licht gebracht D e theorie van D a r w m over de dierlijke afstamming van den mensch komt daardoor heel zwak te staan Ieder direct bewijs ontbreekt N u is het denkbaar, dat men zich zou willen laten overtuigen door een indirect bewijs M a a r dan w o r d t m dit geval toch wel w a t al te veel gevergd van onze goedgeloovigheid H o e kan men aannemelijk maken dat de een of a n d e i e diersoort, die niet m staat is te spreken en waai-van de verstandelijke vermogens veel minder zijn dan die van den mensch, veranderd is m een mensch^ W a a r dan nog bijkomt, dat het nooit gelukt is door kweeken de verstandelijke vermogens van een diersoort belangrijk te laten toenemen De ervaring is veeleer, dat er bij iedere diersoort een limiet van intelligentie bestaat, die niet kan worden overschreden D a t men ondersteld heeft, dat de mensch van een aap zou afstammen, of juister gezegd dat de mensch en de ihans levende a n t h r o poiden gemeenschappelijke voorouders zouden hebben, is w a a r schijnlijk gevolg van het feit, dat de eigenschappen van sommige aapsoorten, bij een oppervlakkige vergelijking, overeenstemmen met die van den mensch Er is echter slechts m ruwe trekken een oppeivlakkige overeenstemming Bij nauwkeurige studie vmdt men bij den mensch tal van eigenschappen, die hem scherp en principieel schei-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen