De geschiedenis der Nieuwtestamentische Godsopenbaring - pagina 68

66

tot zaligheid, het feit, dat op deze wijze verrijking der openbaring tot stand kwam, wordt daardoor slechts bevestigd. Ik wijs op een verwant verschijnsel. Paulus schreef twee brieven naar Thessalonica en twee naar Korinthe. In beide gevallen kan gezegd, dat het tweede schrijven misverstand, dat het eerste had gewekt, moest wegnemen. Hier is weer duidelijk voortgang der openbaring. Lang niet zoo sterk kan hetzelfde gezegd van de beide brieven aan Timotheus, omdat de voortgang hier samenhangt met de voor den apostel zoozeer gewijzigde omstandigheden. Of de eerste brief van Petrus aan dezelfde lezers is gericht als de tweede, is niet met volkomen zekerheid te zeggen. Bovendien zijn er die den tweeden brief chronologisch vóór den eersten plaatsen ^). Daarom is het zaak hier evenals bij den zoo korten tweeden en derden brief van Johannes wat voorzichtig te zijn. Nog over één punt, dat ook laat zien, hoe en waarin de openbaring is voortgegaan, heb ik te handelen. Wij beweren niet, dat het Nieuwe Testament geeft de ontwikkeling van leerstukken, we kunnen wel zeggen, dat er tal van onderwerpen zijn, die herhaaldelijk aan de orde komen, in meer dan één boek worden besproken en steeds rijker aan ons worden ontvouwd. Het begint al dadelijk met het stuk van het koninkrijk der hemelen, waarvan Jezus gehandeld heeft van het begin tot het einde van Zijn omwandeling op aarde. Maar ik zou met name er ook op willen wijzen, hoe het inzicht in de beteekenis van het werk van Christus door voortdurende openbaring is verdiept. De apostelen zien eerst in Jezus een buitengewoon mensch, dan den Zoon van God, dan den Messias, den Zoon des levenden Gods ^). Paulus heeft in zijn brieven over de waardij van het werk van Christus breed mogen schrijven. Daarna pas kunnen we zeggen, dat het verlossingswerk van Christus ons is gepredikt, zooals wij het noodig hebben te kennen. En dan volgt nog Johannes — om nu van anderen maar niet te spreken — om te verkondigen de geheel bijzondere verhouding van. den Zoon tot' den Vader ^). Wat we ') Zie G. WOHLENBERG, Der erste und zweite Petrusbrief, 1915, bl. XXXVII. — 2) Matth. 8 : 27; 14 : 33; 16 : 16. Zie ook R. SEEBERG, a. w., bl. 50. -- 3) Zie ooic WEBER, a. w., bl. 19 vlg., 24.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen