De noodzakelijkheid eener christelijke logica - pagina 40

30

bruikt, en PROTAGORAS positief het subjectivistische stand- | h e t geld( Ivan de "v punt propageert. Met deze wijziging in waarheidsopvatting strookt die in de deze bes theorie omtrent de kennis. W e vonden reeds, dat, indien -Imensche er geen logische waarneming bestaat, slechts de conclusie l^om oplo rest, dat alle waarneming psychisch is. En zal het dan Ihielden slechts tot kennis omtrent de buitenwereld komen, dan kan dat ;i|waren, i slechts via de indrukken die we bij de psychische waarneming opdeden. M.a.w. alle kennis, voorzoover niet uit llieden e de herinnering stammend, is kennis omtrent het psychische van den kennende, en ook kennis omtrent onze omgeving is alleen mogelijk via de analyse der psychische indrukken I Viel ^ die we van andere individuen ontvingen: alle kennis is ^|van het dus een soort psychologie omtrent het eigen psychisch Si realisnn leven, en alle naamgeving is een stempeling van deze I Zou het JlEleaten pseudo-begrippen (nominalisme). Ook omtrent den logos huldigt men opvattingen heel wat I dan tod Van ( individualistischer dan die van HERACLITUS. De individuen staan slechts los naast elkander. De samenhang tusschen ':!hii inza -il ,•' hen draagt dan ook den vorm van een „voeling houden", !izn gro: waarbij de steeds meer van den kosmos vervreemde en- \ realism keling bedoelt de kracht der positie van anderen, die hij 'l de mat als vreemden met wantrouwen gadeslaat, te verkennen. ^Eleatisi Blijkt deze niet groot, dan maakt men den tegenstander 'niet; w met „agonale logoi" 44) af, of — wanneer men hem, zooals ':') king v in een volksvergadering of een rechtszitting, noodig heeft — ji; meen ^ tracht hem met de middelen eener geraffineerde „psycho- tl theorie gogia" méé te krijgen 45). Blijkt z'n positie voor beide te J ten. Vo het sut sterk, dan poogt men te komen tot een compromis of erkent 'ji men oc z'n meerderheid. In verband met de beteekenis die door deze levenshouding zoowel aan de willekeurige naamgeving als m bezinni aan het suggestieve spreken toekwam, legden de sophisten jj; deze er zich met volle borst op grammatica en rhetorica toe. Voor hi van de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen