Taalbederf door de school van Kollewijn - pagina 111

103 91 De Vooys, Gesch. v. d. N. Taal (1931) 178: „de belangrijkste regel betrof het weglaten van de buigingsm". De negende regel (over die n en over de geslachtelijke pronominale aanduiding) mocht ook nooit aangetast worden. G. Royen, Kollewijn^SpeUing en Taalwetenschap (1930) 100 zou liever regel 1^8 opgeven dan den eenigen 9en regel te moeten missen. Zoo heeft De Vooys, in zijn rede van 16 Juni 1.1. voor zijn „Vereniging" ook gezegd, volgens de verslagen: „wij hebben duidelijk te kennen gegeven, dat t.o.v. de buigingsïn een compromis op paedagogische en wetenschappe* lijke gronden onaanvaardbaar was". En juichend, dat de strijd ge* wonnen is, en ijverend nu voor den spellingvrede, strijdt hij voor dezen „belangrijksten regel" krachtig voort, ook tegen de regee* ring. 92 Men zie o.a. Proeve: de hoofdstukken Naamval/en, Zelf* standig naamwoord. Lidwoord, Voornaamwoord; en bij „Holts vast" de overeenkomstige gedeelten. Verder de Opstellen van KoUewijn (het beste in den 2den druk) passim; ook de artikelen van dezen en van Buitenrust Hettema in Taal en Letteren. En allen die volgen, met De Vooys als leider, in de Nieuwe Taalgids. Deze zelf past de verst gaande stellingen van zijn richting met gematigdheid en vrij sober toe; wil men verder gaande practijk zien, van den laatsten tijd, dan leze men bv. Simons of Logeman, of radicale „vereenvoudigende" onderwijzers*kranten. 93 „Holtvast" 8, 30, 40*44 en bij de pronomina. 94 Van Ham en Hofker a.w. IIP 55*56. 95 Zoo De Vooys, N. Taalgids 28, 188 vlgg. — „Wij verbazen ons toch dat taalgeleerden onder dit wanprodukt hun naam wil* den plaatsen. Dat het in onderwijskringen instemming zou vin* den lijkt ons ondenkbaar." En even eer: . . . „het zou niet moeielik vallen een vernietigende kritiek te geven, maar voor onze lezers is die vrijwel overbodig". Er wordt alleen nog een „curiosum" grappig aan de kaak gesteld. O, die KoUewijniaansche school* meestersgrappen! Komt daar dan nooit een einde aan? De hyena van KoUewijn (na 40 jaren dienst nog altijd vertoond), de olifant, de muis, de rat, nu de tik — alle met niet te ontraadselen ge* slachtsingewikkeldheid. De Vooys echter al weer overtroefd met: de zoen „in een klas van meisjes en „jonges"." Lev. Talen 1934, 238. Uitnemend geestig! Men moet dat lezen; waar haalt die Dr. Kruisinga het vandaan? W a t nu? Wie volgt? 96 Voor de drie geslachten zie de taalkaart van Van Ginneken

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen