GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Lijden tot kastijding.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Lijden tot kastijding.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Hebr. 12:5—11.

Het lijden d«r geloovigen is door alle eeuwen ' een probleem geweest, waarop velen zich hebben moegepeinsd.

Het „waarom" van het leed des levens heeft menigmaal als een kruis op veler ziel zwaar gedrukt en het lijden zelf bizonder verziwaaxd. .

Men weet hoe Asaf klaagde, dat zijn voe'ten bijna waren uitgeweken en zijn treden bijkans uitgeschoten.

Want hij had gedacht om 'dit lijdensprobleem te kunnen verstaan, maar het was moeite in zijn oogen.

Inderdaad, het kan voor ons een brandend vraagstuk worden.

Vooral wanneer de vorst der duisternis er zich in mengt en hij er in slaagt om ons geloof aan het wankelen te brengen.

Dan kan het donker worden voor het oog en benauwd voor het hart.

Ook de Hebreënbrief behandelt dit thema.

Het bizondere van dezen brief bestaat hierin, dat hij Nieuw-T^stamentisch licht schijlnen laat over Oud-testamentische woorden.

Zoo wordt ook nieuw licht geworpen op een oud woord in verband met het lijdensprobleem.

In het Spreukenboek treedt de Wijsheid persoonlijk op.

Het is de Logos, het Wloord, de Zoon van God, liie daarin spreekt.

Als Zoon kent hij den Vader.

Over heel het leven van strijd en zorg laat Mj het licht des Vaders schijnen.

Hij, de Zoon bij uitnemendheid, herinnert ler ^e geloovigen aan dat zij zonen, kinderen ziijn. En dat dus ook van hen geldt het woord van ^e eeuwige wijsheid: „Mijn zoon! acht niet klein ^e kastijding des Heeren en Ijezwijk niet als gij van Hem bestraft wordt.

Want dien de Heere liefheeft, kastijdt Hiiji en Hij Seeselt een iegelijken zoon, dien Hij aanneemt".

Hier is het licht, dat afstraalt v, an de goddelijk© ^^ijsheid, van het eeuwige "Woord, van den Zoon ™j uitnemendheid op het lijiden van Gods kinderen in de wereld.

Zij lijden tot kastijding.

De Vader handelt daarin met hen als kinderen.

Zij moeten onderwijs ontvangen en opvoeding ^tti daardoor gevormd te worden.

Daartoe behoort ook de kastijding en tucTitiging.

Doen aardsche vaders niet zoO' met hun kinderen ?

Toch staat de kastijding des Heeren veel hooger.

Immers de aardsche vaders doen het sledits ^^^y. ^^^ yj^^ ^^^ zoolang 'de opvoeding duurt.

En zij kastijden naar het hun goeddunkt, waar-"'] velerlei dwaling mogelijk is.

Maar de opvoeding des Heeren staat veel hooger.

Zij omspant heel ons leven, brengt ons met den Eeuwige in betrekking en 'doet ons Zijner heiligheid deelachtig worden.

Hij kastijdt ons, zeker zonder eenige dwelling, tot ons nut.

Onze aardsche vaders zijn slechts vaders des vleesches.

Hij is de Vader der geesten.

Geeft dit geen licht ov; er het lijdensprobleem?

Immers ons lijden is geen bewijs, dat wij nog onder den vloek liggen.

Het is volstrekt geen oordeel 'der verwerping ol openbaring van Zijn toom.

En nog minder blijkt er uit, dat jgiji tot de wereld zO'Udt moeten worden gerekend, die jijp wordt gemaakt voor het eindgericht.

Neen, gij behoort Gode toe.

Gij zijt Gods kinderen.

Uw lijden is daarvan een bewijs.

Alleen den bastaard woj^lt het lijden gespaard.

God gedraagt zich echter" jegens u als kinderen.

Wat zoon is er, dien de vaJder niet kastijdt.

Daarom laat het lijden ook vrucht na in uw leven.

Dat is meteen de toetssteen voor uw hart.

Een vrucht van vrede en gerechtigheid.

De bastaard vloekt het lijideni, staat er tegen op, zoekt het te ontloopen óf het door afleiding te verdrijven.

Het kind kent ook wel de bede: weer steeds alle smart — echt menschelijk! — maar zendt toch ook dit gebed naar omhoog: heilig alle smart, 0' Vader van genade!

Het kind leert en weet het wel, al kost het veel strijd om zich die levensles eigen te maken, dat de kastijding niet kan gemist.

Want zij geeft daarna de vreedzame vrucht der gerechtigheid.

Welnu, hoe draagt gij uw kiniis?

Maakt het u ontevreden?

Sleept gij het voort?

Of, draagt gij het gewillig?

Ook wel vroolijk?

Tot kastijding!

En als kind?

Dat is genade!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 oktober 1925

De Reformatie | 4 Pagina's

Lijden tot kastijding.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 oktober 1925

De Reformatie | 4 Pagina's