Koninklijke onderscheidingen.

Ter gelegenheid van den öOsten jaardag onzer Vorstin zijn wederom tal van ridderorden uitgereikt.

reikt. Opvallend klein, schier minimaal was het getal Gereformeerden, dat werd gedecoreerd.

We beklagen ons hierover allerminst.

In het ministerie tellen we enkele geestverwanten in den engeren zin.

Het zou hun geringe moeite gekost hebben, eenige Gereformeerden op de lijst te brengen.

Dat zij dit niet deden, levert voor heel het vaderland het bewijs, dat zij van hun positie geen gebruik hebben .gemaakt om op verschillende mannen onder ons, die toch zeker wel in verdienstelijkheid met anderen zich konden meten, de aandacht te vestigen.

Daarmede teekenen zij de Gereformeerde mentaliteit.

De Gereformeerden zijn niet zoo tuk op' lintjes, als men het weleens heeft laten voorkomen.

Het werken zit hun in het Moed.

Maar zij doen dit niet om üi den lande aanzien te verwerven.

De arbeid ter eere Gods zelf is hun belooning.

Geen aardsche glans begeeren wij, die gaat alras verloren.

Daarom is hier plaats voor grief noch verwijt.

Dat houdt weer niet in, dat wiji er geheel ongevoelig voor zijn als een der onzen den ridderslag ontvangt.

Wij verheugen er ons in, dat Ds J. J. - Miedema van Groningen een Koninklijke onderscheiding te beurt viel.

Die onderscheiding heeft te meer waarde, O'mdat zij niet door zekere gelegenheidsaktie werd verworven.

Hij was niet. de secretaris van een comité of commissie.

Hij heeft niet iets bijzonders op touw gezet.

Hij heeft in allen eenvoud en bescheidenheid en getrouwheid gearbeid.

Rusteloos gearbeid zonder ophef.

Zichzelf jaar aan jaar gegeven.

Dat zijn de mannen, op wie we trotsch zijn.

Het lintje brengt geen verandering in hun leven.

Zij gaan voort gelijk ze begonnen zijn.

Zij nemen onze gelukwenschen in ontvangst — gelijk wij die ook thans Ds Miedema aanbieden — maar zij blijven er dezelfden onder.

Giassis-ïerïïaderiiig iu Antwerpen.

In de pers is er, met zekere klem, de aandacht op gevestigd, dat de classis Dordrecht in November te Antwerpen zal samenkoanen, zoo de Heere wü.

Ook kon men daarin lezen, dat dit de eerste maal is sedert de dagen der Reformatie.

Het zal dan ook een feit van historische bteteekenis zijn.

Vanuit de 'Zuidelijke Nederlanden drong de .R, e^ formatie in de Noordelijke gewesten door.

Inzonderheid was Antwerpen de bakermat der Nederlandsche hervorming.

Daar weF^en onze eerste Synodes gehouden.

Eeuwea van onderdrukking volgden.

Het zal daarom op den 6den November bijzonder worden gevoeld: God zelf heeft onzen druk verlicht. Hij heeft door wondren ons bevrijd, dies juichen we en zijn verblijd.

De propagandistische wag^de van zulk een vergadering mag niet worden onderschat.

Propagandistische waarde allereerst voor ons, Noorderlingen.

Nog te weinig zijn de worstelingen onzer kerken in België bij ons bekend.

Wel is de laatste jaren daarin eenige verandiering gekomen.

Maar liet besef, dat wij aan die kerken veel hebben goed te maken, is nog niet sterk genoeg tot ons doorgedrongen.

Hoe hebben ze moeten bedelen om geschikte vergaderplaatsen te verkrijgen!

Daarom doet het deugd, dat 2rij op deze wijze meer in het centrum der belangstelling komen te staan.

Propagandistische waarde schuilt er ook in voor de Gereformeerden in België.

Al trekken de afgevaardigden van de classis Dordrecht niet met vaandel en trom ter classicale vergadering, geheel onopgemerkt zal het wel niet blijven.

Daarvoor zullen onze vrienden in België, naar wij vertrouwen, wel zorg dragen.

De Roomschen en de verwaterde Protestanten behooren het te weten, dat ook België zijh. Calvinisten heeft.

Hoe jammer, dat vele voortrekkers, die er met heel hun ziel voor hebben gepleit, dat de Gereformeerde kerken in België opnieuw tot openbaring zouden worden gebracht en die zich de grootste opofferingen hebben getroost om die kerken in stand te houden, dien schoenen dag niet hebben beleefd.

Doch zoo gaat het ook' in het kerkelijke leven': een ander is het die zaait, een ander die maait.

Gelukkig zijn er ook nog enkelen over.

Hoe zal hun ziel opspringen van vreugd.

Hoe zullen zij danken den Koning der kerk, die het Zuiderland herleven doet.

En wij danken met hen.

Onder de vele wenschen, welke wij voor deze kerken hebben, dringt er zich vooral één sterk naar voren.

En wel deze, dat spoedig op nog eenige andere plaatsen een Gereformeerde Kerk tot openbaring zal worden gebracht en dat de Belgische Kerken dan üi een eigen classis zullen samenkomen.

Onmogelijk lijkt ons dat niet, gezien vooral wat de Heere na den oorlog in België deed.

De oorlog scheen bijna geheel het werk van 25 jaren op één slag te hebben vernietigd.

Maar 's Heeren gedachten bleken hooger dan onze gedachten.

Als de Geest des Heeren doorwerkt, zullen de kerken zich vermenigvuldigen.

Dan kan er een eigen classis komen.

Daarmee zal een hartewensch van ons. welken wij bijna dertig jaren, bij ons omdragen, zijn vervuld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen