STEMMEN UIT ONZE KERKEN

De geestelijke verzorging van de gereformeerden bjj de Weermacbt, speciaal, die op de vloot hun dienst verrichten.

De 'heer J. Herweijer, ouderling voor de militairen te Den Helder, vraagt ons plaatsing van onderstaand artikel:

Het Nederlandsche volk, meer in ihet bjjzo'nder iet Gereformeerde deel, is ailtijd huiverig geweest zijn zonen af ie - staan voor dienstneming bij de Marine. Daar was reden voor en de gebeurtenissen op de Indische vloot ihebben de vrees versterkt en naar buiten den indruk gewelkt, dat iedere jongen, die een toekomst 'bij de marine zoekt in geestelijk opzicht verloren is.

Het spreekt van zelf, dat de kerkeraad van Den Helder meer in het bijzonder in aanraking 'kwam met de ernstige gevolgen voor vrouwen en 'kinderen van marinesc'hepelingen door het misplaatste gedrag van vele mannen in Indië, vooral ook omdat er 'hieronder waren, die van huis uit gereformeerd zijn. Met groeten ernst is in 'den kerkeraad besproken het feit of we voor onze jongens op de vloot de geestelijke verzorging niet beter ter harte moesten gaan nemen.

Nu moeten we aanstonds vaststellen, dat elke jongen, die het ouderlijk tehuis verlaat een crisis doormaakt en dat er todh ook zeer velen uit het oog verloren worden, ook al nemen ze geen dienst bij een der weermacht-onderdeelen. Niettemin is 'het een feit, dat de 'bijzondere omstandigiheden waaronder de marineman komt te dienen een andere verzorging medebrengt als zij die min of meer onder het ouderlijk toezicht blijven. In algemeenen zin is 'het zeevarende volk er het slechtst aan toe wat zijn 'geesteltj'ke vei-zorging betreft.

Hiermede spreken we niet uit, dat er geen pogingen in 'het werk gesteld zijn om hier aan tegemoet te komen. Integendeel. De militaire- en zeemanshuizen, zoowel in het binnen- als in het buitenland geven voldoende weer, dat aan het werkelijke belang van den zeeman wel 'degelü'k aandacht wordt geschonken en niet genoeg is te waardeeren het - werk van die mannen en vrouwen, welke in de zorg voor 'den varensgezel een levenstaak vinden.

Iets is er evenwel, dat niet zoo gemakkelijk kan bewerkstelligd worden en dat is het persoonlijk contact, hetgeen onder ons zoo mooi tot uiting 'komt in het huisbezoeik. Hiervoor moest een weg gezocht worden. Nu is dat voor de Marine niet zoo stom eenvoudig, immers de mensdhen moeten veel varen uiteraard, en aan boord van een schip is lang niet altijd een geestelijke aanwezig. Toen in den zomer van dit jaar door Ds P. Prins van Deventer een oefeningsreis op een onzer groote schepen is medegemaakt, is 'het Z.E.W. op ontstellende wijze gebleken hoe of de meeste mannen van gereformeerden huize totaal aan het beginsel ontzonken waren. Deze reis heeft dan ook voldoende aangetoond hoe 'groot de noodzaak is, dat met 'groote kracht dit werk aangevangen wordt en dat de omvang van 'het werik medöbrengt, dat het niet langer een bijkomstige zaak voor het werk van den kerkeraad kan zijn, doc'h dat het een ge'heel afzonderlijk werk moet worden en de gamizoenskerken dus moeten gaan spreken van tweeërlei zorg: die voor de burgerieden en die voor 'het marinepersoneel, waar het uiteraard het meest voor noodig is, omdat de landmaöhtman min of meer door zijn vaste plaatsingen te vergelijken valt met het burgerleven, waar dan nog bü komt, dat de marineman dit niet voor een tijd is, doch gedurende 30 tot 40 jaar onafgebroken het zeememsleven leidt. Wat 'heeft de kerk van Den Helder nu gedaan?

De raad begon met de benoeming van een ouderling, speciaal voor de militairen. Alras bleeik, dat dit in een marineplaats onvoldoende was en zeker voor Den Helder als marineoentrum en op het oogenblik bestaat er dan ook een commissie van 6 man, die 'het werk onder de gereformeerden bij de marine behartigen. Deze commissie wordt gevormd uit 3 ouderlingen, 1 diaken en 2 leden uit de gemeente. Het gaat niet aan in een ingezonden 'het werk dezer commissie aan te toonen, omdat we dan een veel te groote plaatsruimte noodig hebben, maar dit kunnen we verzekeren, dat er dag in dag uit gewerkt wordt en we, mede door het vele administratieve werk, beslist niet alles kunnen doen wat toch noodzakelijk is. Alleen het feit, dat een der ouderlingen gepensioneerd is en er zich geiheol aan kan geven maakt dat er nu nog wat van terecht komt. Deze toestand mag zoo niet blijven en een der eerste dingen die de gereformeerde kerken 'hebben te doen, dat is, dat de kerk van Den Helder in staat gesteld wórdt een ervaren dienaar des Woords te beroepen met liefde in iet haït voor dlTOnjzondere werk. Alle ikerken? Ja zetel] Er is geen Ikerk in ons land of er dienen mannen bj de marine van haar plaats afkomstig en 'daarom is hi •een zaak van ons igeheele gereformeerde voi'k. L r

Is het bekend, dat er bij de marine naar ruwe sChat: .ting een 800 gereformeerden dienen en dat er dai een 'kleine 200 van medeleven, en dat er in den laatst( tijd meerderen in dienst treden, uit alle deelen di lands. Wat dunkt U? Mogen we de 'Zorg voor al de; menschen, waar er zoo velen zijn die noodwendig ver. maand moeten worden, voegen bij de toch al grool 'zorg van de kerk van Den Helder? Dat mag niet ei 'kan trouwens ook niet en daarom, bij al 'het werk daj Amsterdam, Vlissingen, Soeraibaia, Curagao en Dei Helder doen, moet er 'komen een hoofd voor een arbeijj zoo uitgestreikt, dat het niet te overzien is. Reeds ni] mocht het de kerk van Den Helder 'gelukken een 50( namen vast te leggen van menschen die tot ons behoo-j ren. Dit werk is 'dan ook veel uitgebreider dan in eent groote geordende - gemeente, om'dat op het huis'bezoel| het geheele gezin bereikt wordt en iedere man bij marine een afzonderlijke post voor bearbeiding is. De taalk van een afzonderlij'ken predikant voor dili werk wordt dan ook, 'behalve voor zy'n omgeving te| 'zorgen, om het contact te be'waren met al de plaatsen, welke wie zooeven noemden, waarbij dan naar we hopen, oo'k Rotterdam gevoegd 'kan worden. I i a / o L jo [ l I i ' x l i l bE

Met groeten ernst 'doen we 'dan ook een beroep o\ onze kerken om, middels 'de deputaten der geestelijke verzorging voor de militairen, deze zaak zoodanig te regelen, dat er gesproken 'kan worden van een goei geregelde en goed werkende verzorging van onze jon­ ^ gens bij 'de marine. In trouwe, gaan we wel vrijuit, 'dal we het al niet veel eerder 'gedaan hebben? Laten we dan ook voor onze marinemannen 'dezelfde zorg gaan dragen als voor de andere leden 'der 'kerk, opdat de ouders hun jongen® vol vertrouwen aan de marine kunnen toevertrou'wen.

De O'O'gen worden 'de laatste jaren al meer voor dit werk 'geopend en niet genoeg kan er op gewezen worden, dat ook 'dit werlf minstens even noodig is 'de evangelisatie en 'het zendingswert onder Jood, heiden en Mohammedaan.

Wij 'gelooven, dat God de Heere nu aan 'het werk is onder de weermacbt en als Hij roept, mO'gen we dan achterwege blij'ven ? Immers iieen. Dan komen we dubbel sdhul'dig te staan. Laten we dan als kerken met barm'hartig'heid bewogen zijn voor een 'deel van onze leden, die onder 'zulte moeilijke omstandigheden vaak 'hun werk voor Koningin en Vaderland moeten verrichten, waardoor toch ook weer hun ziele'heil zulk een •groot gevaar loopt. Laten we 'het offer brengen 'dat no'Odig is om tegenover onze roeping van Ghristuswege vrijuit te gaan.

Laten we toch vooral rdet zelf de reden zijn, 'dat een werk dat schreeuwt om voorziening, achterwege blijft Schenke 'de Heere Zijn onmisbaren zegen op al pogingen, die in 'het werfi 'gesteld worden om het weri onder 'de marine te doen slagen en 'dat al de moeilükheden, 'die ook hierbij zich 'zuUen voordoen, overwonnen mogen worden.

Ook dit artikel is een zwakke poging hieraan mede te werten.

Als we 'dag in 'dag uit met 'dit werk bezi'g zijn, dan •kan 'het niet anders of we worden 'gedwongen tot spreken en schrijven en uit dien dwang is oo'k ge'boren 'deze pennevrucht. We twijfelen 'dan ook niet of de kerkelijke pers zal ons in 'het streven naar een afdoende 'geestelijke verzorging voor den marineman steunen door opname van deze letteren, waarvoor wij nogmaals onzen hartelij'ken 'dank betuigen.

Moge het ons gelukt zijn de 'gTOOte noO'dzaak van hel •werk ond'er de marine aan te toonen, ook al onthielden we ons van gekleurde beelden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen