STEMMEN UIT ONZE KERKEN

Schapen zonder herder.

„Und dennoch sage ich im Namen des Herrn Jesu Chris.ti: Sie sind wie Schaf en, welchen der wirklichen Hirte fehlt". Dr Dibelius in een preek over Matth. 9:36—38, op Zondagmorgen 11 Juli 1937, te Berlijn. 1)

Dibelius durft in de kerk te spreken van Niemöller, dien men gevangen houdt, en noemt het haat die los gaat breken, want spreken m.óét wie eerst zijn handen vouwt;

't geknecht volk noemt hij schapen zonder Herder, vraagt arbeiders voordat de kerk verweest; rustig spreekt hij, kan slechts even niet verder als hij de lijst van de gevang'nen leest.

Hier heeft een predikant innig geheden, toen, in de preek, verklaard waaróm 't zo gaat: Luther heeft eiglik nooit zuiver beleden 't stuk der verhouding tussen kerk en staat;

dooh onze kerk zal dit niet licht gebeuren, die is, naar eis der Schrift, gereformeerd; dank voor die schat, hoe wij ook medetreuren, heeft Grod (genadig) ons opnieuw gJeerd.

Maar waarom durft hij óns niet voor te lezen d' aanklacht der lange candidatenlijst? zou elke nieuwe naam een vinger wezen die onze kerken op hun lauwheid wijst?

Want met de staat hebben wij uitgestreden, maar horen niet, vlakbij, 't klagend verwijt der duizenden, die in de grote steden wegdolen, door hün herder nooit geleid.

1) Verslag in „De Standaard" van 15 Juli 1937.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen