PERSSCHOUW

. Ds ISenlink over een adres.

Ds Meulink schrijft in „Enschedésche Kerkbode":

De rector Prof. Ridderbos sprak daarina een irenisch woord; veel van wat hiji zei, was ongeadresseerd.

De School heeft een dure roeping (ik neem het verslag uit „De Standaard") om te zün een kracht tot bevordering van den vrede in de Kerken, en dat wij in onze Geref. Kerken een niet zeer aangenaam en gewensoht gezinsleven hebben, mag sipr. bier toch wel zeggen.

Miaar door het daar te zeggen, in het oor van de Hoogleeraren van Kampen, wordt het tocii wel geadresseerd, en is het adres m.i. verkeerd.

De beschuldigingen van afwijking en defoirmatie zijn toch niet uitgegaajm van de Kamper-Hjoogleeraren? Of is verdediging het verbreken van den vrede? Of is het dogmatisch iets anders voorstellen verstoring van

de zoete rust der zelfvoldaanheid? Ik hoop dat ik. het irenisch woord van Prof. Ridderbos niet goed begrepen heb!

Het is ook mogelijk, dat prof. Ridderbos alleen daarom te Kampen zijn onderwerp behandelde, omdat hij Kampen, zooals hij trouwens in herinnering bracht, reeds eerder had zien werken voor den vrede. Inderdaad is dit ook van 1936—1939 het geval geweest voor wat sommige hoogleeraren betreft. Nadere onderzoekingen zullen we hier maar achterwege laten. Overigens is het maar het beste, ons niet in veronderstellingen te verdiepen.

Een mislukking.

Dr Kaajan schrijft in „Utrechtsche Kerkbode":

Van meer belang is, dat Prof. Hepp in de zoogenaamde wijsbegeerte der wetsidee niet anders ziet dan een m i s 1 u ik k i n g. Dit is een ernstige klacht! En Prof. Hepp. mtoet niet alleen pi o n e e - ren maar ook bewijzen wat hüi schrijft. Dit gevoelt hij' zelf ook wel. Hiji toch schrijft: „Misschien dat it na de Synode gelegenheid vind dit van stuk tot stuk aan te toonen." Dit is ook wel noodig.

Prof. Hepp en ds van der Vegt.

Enkele weken nadat de kous weer eens gelijk gebreid was, komt prof. Hepp in „Credo" nog eens terug op het artikel van ds Meynen contra ds van der Vegt, waarover ook wij geschreven hebben (zie ons nummer van 19 Mei j.l.) en waarvan het slot door ds Meynen inmiddels is teruggenomen. Niettemin verklaart prof. Hepp geschrokken te zijn van zulk een verbondsleer. Wij schrikken niet meer van dezen schrik, noch van het feit, dat er van de verbondsleer zelf geen woord gezegd wordt. Beter is het, even door te geven wat we in „Apeldoomsche Kerkbode" lezen:

Bij Uitg. Miji. „, De Graafschap" te Aalten zullen ©en dezer dagen verschijnen eenige geschriften van Ds W. H. V. d. Vegt over het Genadeverbond. Hiervan zal ongetwijfeld met veel belangstelling kennis genomen worden, daar de discussies zich al meer gaan toespitseia op de laatste argumenten. Met name het beroep op Oalvijn is thans in het geding. Van een uitnemend Calvijnkenner als Ds v. d. Vegt, wiens bezonken beschouwingen zich kenmerken door groote Iklaarheid en betrouwbaarheid, is een waardevolle bijdrage voor deze discussie te verwachten.

Belangstellenden verwijzen we nog naar de „Reforinatie"-artikelen van ds van der Vegt, die we enkele weken geleden in herinnering brachten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen