EEN SYNODAAL DOMINEE EN EEN BOEMERANG.

De synodale evang. pred. van 't evangelisatiebureau „het Zuiden", R. de R., een van de schorsende dominé.'s bij de procedure Ds H. V., Den Bosch, was in polemiek gewikkeld met den Zeer Eerw. Pater Piket in het R.K. Weekblad „De Linie".

Hij had in 't evangelisatieblad „de Horizon" enkele kleine artikelen ten beste gegeven, betrekking hebbende op een Liturgisehen dag, dien hij in de St. Jan te 's Bosch had bijgewoond, waarbij het kerkehjke gezag der R. K. kerk in het geding was gebracht. Zijn conclusie was, dat bij Rome het gezag van 't Woord der Schrift vsrijkt voor 't gezag der kerk.

In verband hiermede repliceerde Pater Piket in De Linie van 3 Oct. aldus:

„Het gezag van 't Woord der Schrift Wijkt voor 't gezag der kerk. Dat zegt notabene de vertegenwoordiger van een kerk, welke zulk een dwingend leergezag uitoefent en dat, hoewel het slechts een feilbaar leergezag is. Een kerk, die nog kortgeleden Prof. Schilder uitwierp, ofschoon hij zich voor zijn opinie op 't Woord der Schrift beriep; een kerk, die bij ' monde van de laatste synode van Utrecht toelaatbaar acht, dat wat vorige synoden veroordeelden en waarom zij Prof. Sch. uitbanden. In een der laatste nummers van De Reformatie (24 Aug. 1946) schreef Prof. Schilder: In 1946 hebben ze prijsgegeven wat ze in 1944 als eeuwige waarheden betitelden.

Het onfeilbaar leergezag der Kath. kerk vindt Ds de R. onschriftuurlijk; voor het feilbare weifelende, zich tegensprekende, maar toch dwingende en uitbannende leergezag zijner eigen kerk buigt hij saoh gevnllig".

In 't blad van 13 Dec. j.l. had Ds de R. gelegenheid zich dienaangaande te verdedigen. Tim stuk maakt

een ietwat saeligen indruk. Wanneer er niet zulke felle aanvallen in werden gedaan op het werk der vrijmaking en daardoor op de protestantsche zaak in het algemeen, zouden we er met enkel kennisname aan zijn voorlDijgegaan. Nu mag dit echter niet.

„U hebt, Pater P., zoo begint opponent zijn verweerschrift, ongetwijfeld zonder opzet, mij gewond met Uw woord. Ik heb de kerk van Christus van harte lief. Haar Versehexirdheid is mij een groote smart en een bittere beproeving. Daarom had U mij op dit punt liever niet raoeten raken op deze wijze.

Als U onze belijdenis inzake dé macht der kerk wilt aanvallen dan wil ik gaarne luisteren en nadenken, hoe forsch Uw woord ook is. Maar U moet tegen , de kerk van mijn doop niet uitspelen den man, die haar heeft veracht, geschonden en gescheurd".

Vóórdat Ds de R. tegenover den R. K. Pater op deze wijze zgn ontboezemingen geeft zegt hij, vóór hij zich tot antwoorden heeft gezet, onder „biddend overleg"alles rustig te hebben overwogen. Wanneer hij „heet van den naald" ge^twoord had zouden er misschien anti-papistische neigingen uit zijn pen zijn gevloeid.

Maar, hoe spot toch deze uiting van rustige overweging en biddend overleg met het neergeschreven gedachtenspinsel, dat U o.a. in voorgaande zinsnede heeft gelezen!

Schrijver voelt zich gewond, maar even verder wondt hij biddend overpeinzend den hooggeachten en begaafden protestantschen broeder. Prof, Dr K. Seh., op de meest felle wijze en maakt daarbij de Protestantsche zaak noodeloos tot een. aanfluiting bij Roomsch-Katholieke christenen.

Hij tracht verder in z'n stuk de deskundige Zeer Eerw. medewerkers van De Liinie zijn persoonlijke visie op de scheuring in onze kerken bij te brengen door te lanceeren, dat het de kanker van subjectivisme is, waardoor zoovelen Prof. Sch. zijn gevolgd, alsof deze argelooze R. K. Pater dit zóó maar van hem slikt.

Overigens, hoe is het mogelijk, dat deze mede-schorsende Dominé zulke dingen schrijft. Nog slechts ruim een jaar geleden gaf hij zich uit voor iemand, die het ook in alles niet met de synode '42 eens was en vóór eenige maanden werd door hem bij een discussie over •'t kerkelijk conflict gezegd: „Laat dit tenslotte nog gezegd zijn, dat hier vanavond iemand geweest is, die 't ook niet in alles met de synode eens is, maar toch in de kerk blijft".

In heel de gehouden discussie is met geen woord over het hier bedoelde subjectivisme gerept. Welk een voorlichting dus aan andersdenkenden, die hij, evenals z'n eigen protestantsche broeders, ook ten diepste heeft gekrenkt.

Het is wel aardig %ven iets te citeeren uit de dupliek van den Pater. Deze zegt b.v.: „van zijn kant lanceert Ds de R. alles vrijelijk. Zoodra wij zeggen, geneesheer genees U zelf, zet hij zich haastig de martelaarskroon op het hoofd". Hij krabbelt daarbij ook nog terug op zijn geschreven woord met: „het is mogelijk, dat ik me vergist heb en mijn geheugen niet nauwkeurig was".

De gedane beschuldiging van onwaarachtigheid • werpt hij van zich, maar erkent een onjuistheid in onderdeelen. Hij zegt dan: „U tast mij aan in mijn ^ • goeden naam. En ook dat doet zeer. (Zou het Prof. Sch. ook zeer gedaan hebben). Wat moeten de menschen denken, waaronder ik hier leef? "

Ziehier de vermoorde onschuld geteekend!

Hoe is het mogelijk, dat iemand, die in zijn thetische, evangelische voorlichting aan Roomschen zoo jammerlijk faalt en dit erkent, zulk een vernietigend oordeel over Peof. Schilder uitspreekt en mede oorzaak werd, dat een andere D. d. W. in zijn classis op gronden van valsche leer werd geschorst?

Bovendien, is het niet erg, dat een D. d. W. terwille van eigen in het nauw gedreven persoonlijkheid, onnoodig het respect van Roomsch-Katholieken voor onze protestantsche kerken, ondermijnt?

De rol van onwaarachtigheid, waarvan P. P. hem beticht, speelt Ds de R. volledig uit tegen zijn eigen prot. broeders, door een ten deele en dan nog onjuiste voorlichting te geven inzake de kerkscheuring.

Maar Ds de R. kan niét anders; hij woont in z'n synodaal leergebouw als in een glazen huis, kwetsbaar aan alle kanten. Zoo iemand moet niet met steenen gooien, merkt zijn tegenstander kernachtig op.

De giftige pijlten, die hij via het R. K. Weekblad „De Linie" op Prof. Sch. en in dezen hoogleeraar op de vrijgemaakte kerken afschiet, keeren als een boemerang op zijn eigen hart terug.

Want als er van scheurmaker gesproken moet worden is het toch zeker de uitwerpende partij, die dit odium op zich heeft geladen en nog dagelijks laadt, hetgeen wel erg duidelijk is gebleken in de gemeente, waartoe Ds de R. zelf behoort, toen met behulp van den kerkeraad Ds V. uit den Bosch werd geschorst als ketter.

Bedroevende dingen, inderdaad, maar als men dan met eigen schande ook nog bij anderen tekoop loopt worden ze nog bedroevender, want dat is een uiting des harten, die toch eigenlijk bij een rechtgeaard reformatorisch, protestantsch christen niet op mag komen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen