HET BOEK VAN DE WEEK

„Man van conflict toch van Eenheid", door ds J. Bosch. — Erven A. de *" Jager, Groningen. 1947.

Toen de Heere de voeten Zijner twaalven wiesch, en Petrus tegen het wasschen zijner voeten dopr den Heere tegenspraak verhief, zeide de Heere: ij zult het na dezen verstaan, Joh. 13 : 7. Zoo is het met veel dat geschiedt. Op het oogenblik dat iets geschiedt, doorzien we dikwerf zoo weinig, wat het nu eigenlijk is, dat gebeurt, wat daarvan de beteekenis en blijvende waarde, of onwaarde, is, en wat daarin de personen beduiden, die er in werkzaam zijn. Eerst later, wanneer de gevolgen openbaar geworden, en allerlei om zoo te zeggen onwezenlijkheden of kleinigheden weggevallen en aan het bewustzijn ontzonken zijn, kunnen we den eigenlijken zin ontwaren in wat voorviel en gedaan werd, en ook beoordeelen de personen die daarin handelden, naar grootheid van karakter, gaven, arbeid, invloed. Dat latere oordeel wijkt dan wel eens af van den vroegeren indruk. Fouten, tevoren niet opgemerkt, worden dan gezien. Deugden in het eerst niet, of te weinig gewaardeerd, komen later beter aan het licht. Zoo kunnen we nu ontwaren, hoe bij de schitterende figuur van dr A. Kuyper Sr, die door zijn groote gaven en machtige praestaties eenmaal veler bewondering wekte en hen ook als verblindde, ook ondanks zijn anders begeeren den invloed van zijn leermeester prof. Scholten en van de philosophie in het laatst der 18e en het begin der'19e eeuw na-en doorwerkte in zijn wetenschappelijke constructies en daarmee overeenkomende werkzaamheden, b.v. in wat hij leerde van het onderscheid tusschen momenten en relaties in de wetenschap, rechtvaardigmaking van eeuwigheid, „gemeene gratie", pluriformiteit der kerk, e.a. Tegenover hem stond in menig punt zijner voorstellingen en handelwijzen prof. L. Lindeboom, die toch niettemin zijn buitengewone gaven eerde, en hem in zijn werk overeenkomstig de Heilige Schrift zeer Waardeerde en gaarne steunde, maar die in zijn leven geen overvloedige instemming en medewerking op kerkelijk en wetenschappelijk gebied heeft mogen deelachtig worden. Nu echter, nu de kruitdamp van vroeger wat opgetrokken is, begint prof. L. Lindeboom in zijn beteekenis naar denken en strijden op wetenschappelijk en kerkelijk terrein beter uit te komen in gunstigen zin. In bedoelen, in karakter, in strijdwijze blijkt hg nobel, niet minder dan vroeger. Het ging hem tim de heerschappij van Gods Woord. Hij streed niet met verdachte wapens, op oneerlijke wijze. Moedig trad hij op waar hij meende Gods Woord en de waarheid te zien aangerand, of een verkeerden weg ten verderve van 's Heeren kerk te zien ingeslagen, maar niet in eigen hoogheidswaan of tot het zoeken van eigen roem en wil. Hij had zijn gebreken. We behoeven het niet in alles met hem eens te zijn. Maar ook nu, jaren na zijn verscheiden, op zijn leven en strijden terugziende, mogen we zeggen: ij was en heeft gestreden als een ridder „sans peur et sans reproche", zonder vrees en zonder blaam, een ridder Gods, die op zijne wijze en met de hem verleende krachten de krijgen des heeren heeft gevoerd, dappere daden gedaan, en zijn blazoen niet heelrt besmeurd.

We kunnen een en ander ons zeer beknopt voorgesteld zien in bovengenoemd boekje van ds J. Bosch. Een volledige levensschets van prof. L. Lindeboom geeft ds Bosch hierin niet. Hij teekent kort een aantal onderscheiden conflicten, waarin prof. Lindeboom gewikkeld werd of optrad, en hoe prof. Lindeboom dan daarin sprak, of schreef, of handelde. Hij wijst er o.a. op, hoe de professoren Bavinck, Wielenga, Noordtzij, die zich in 1896 tegen prof. Lindeboom stellen met hun „Opleiding en Theologie", daarna van gedachten veranderden, en in bepaalde opzichten de meening van prof. Lindeboom deelden, blz. 49 v.v. Hij doet zien, hoe onjuist het is, te beweren, dat prof. Lindeboom de bekende verklaring van .1905 zou opgevat en aanvaard hebben in den zin harer uitlegging door de Synode in 1942 e.v.j., blz. 97 v.v. Züe voor deze quaestie 1905 en 1942 e.v.j. ook de hoofdstukken 22, 25, 27. Ds Bosch vat in drie uitspraken saam wat z.i. uit prof. Lindebooms leven als kerkelijke figuur opgemerkt kan worden: „zijn zoeken naar de eenheid der kerk en ook zijn koershouden daarin, als er struikelblokken op den weg werden gelegd; zijn waken voor de zuiverheid der leer en de handhaving der Belijdenis; een voorbeeld van heilig verweer", blz. 118—120.

Men koope en leze dit boekje. Ds R. H. Bremmer schreef een „Woord vooraf" ter inleiding.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen