Javaansche dans.

Op, Donderdag 29 April heeft Syuodbcratisch Amsterdam ongetwijfeld een schoonen avond beleefd. De Zendingsoommissie van de „Gereformeerde Kerk" te Amsterdam belegde op dien datum een samenkomst in het Indisch Instituut. U begrijpt, dat „Indisch" hier een anachronisme is voor „Indonesisch". De beheerderen van dat Instituut zijn lang zoo progressief niet als de Zendingsmenschen der Synodocratie, die voortaan als buitenlanders naar de overzeesche gebiedsdeelen van het Koninkrijk der Nederlanden reizen, naar. Indonesië en zich natuurlijk voor de zaken der Zen-< fing niet meer tot minister Jonkman, maar tot Z. Exc. van Boetzelaer van Oosterhout wenden. Maar op dien avond spraken in dat Indisch Instituut — we gaan af op een annonce in Trouw — Prof. Dr J. H. Bavinck en Dr L. Onvlee. Merkwaardigerwijze was alleen het onderwerp van den laatsten spreker aangekondigd. Hij zou redevoeren over „Bij ons op Soemba". Waarover Prof. Bavinck het zou hebben bleef een verrassing. Toch lijkt het ons niet moeilijk het te raden. Want de advertentie kondigde aan; „Uitvoering van Javaansche dansen". De bezoekers mochten dan hooren, hoe het „bij ons op Soemba" is en hoe het „bij ons op Java" is, (of is dat niet meer „bij ons"? ) mochten ze zien. En nu zijn wij vast niet zoover de plank mis, als we aannemen, dat Prof. Dr J. H. Bavinck bij die dansen de noodige toelichting gegeven heeft.

Onze vriend Jansen was van meening, dat Prof. Bavinck zou spreken over de schoonheid van de oude Javaansche Cultuur, naar aanleiding van de gratie, waarmee Javaansche schoonen die oude dansen uitvoeren. En onze vriend haalde er zelfs de gemeene gratie bij. Wij voor ons houden daar niet van. Van dat bijsleepen. En wij opperden veel meer het denkbeeld dat Bavinck de diepe religieuse grondmotieven van die Javaansche dansen zou blootleggen om te laten zien, hoe arm het heidendom is. Zooals Calvijn het ook had over Plato „dien armen heiden". En we waren voorts van oordeel dat Bavinck naar aanleiding van het zichtbaar onderwijs aan de Amsterdammers zou Eiantoonen de noodzaak van de Zending. Om het aan de Javanen te zeggen, dat het nu lang genoeg is, dat zij den voorgaanden tijd in deze dingen gewandeld hebben in „den igdelen wandel, die hun van de vaderen overgeleverd is”.

Onze vriend Jansen geloofde ons niet.

Maar wij voor ons zijn van meening, dat dit illustere voorbeeld van de Centrale Zendingscommissie' navolging verdient. Mocht Ds Goossens er ook. eens op uit trekken om te verhalen van „bij ons op Soemba", dan zou een twee-acter over de Soembaneeschc paardendieverij ongetwijfeld als illustratie-middel uitnemende diensten kunnen bewijzen. En mochten de geruchten juist zijn, dat aan onze Kerken een zendingsterrein op Borneo is „aangeboden", dan zouden wij voor ons er voor voelen aan de Zendingscommissie bij ons voor te stellen tusschen twes sprekers — we denken hier niet in de categorie van ruimte, maar van tijd — eens een partijtje te laten koppensnellen. We zitten alleen met de moeilijkheid zoo op stel en sprong te zeggen wie er dan voor in aanmerking moesten komen. N.l. om gesneld te worden. Maar dat iaat zich dan wel vinden.

Overigens gelooven we, dat de vondst van de Centrale Zendingscommissie van de „Gereformeerde Kerken" te Amsterdam heelemaal geen nieuwtje was. In dat opzicht verschillen we ook van onzen vriend Jansen. Want wij voor ons gelooven, dat de eerste uitvoering van de Javaansche dansen in Zendingssamenkomsten niet is gegeven in Amsterdam maar te Eindhoven. Daar danste niet als eenmaaJ te Weenen het Congres, maar een Synode. Daar trok Bavinck aan de touwtjes en de Kerken-in-synode-bijeen dansten. Of liever gezegd: Er werd op Java gepijpt en in Eindr hoven naar die Javaansche pijpen gedanst.

Dat was ditmaal geen Spaanse he dans op Hollandsch ij s, maar een Javaansche dans op een Brabantschen Kerk v1oer.

Onze vriend Jansen, die er altijd van aUes bijsleept, deed een vraag over het koppensnelien: „Of dat dan wèl iets nieuws zou zijn? " Hij dacht, dat dat óók al eerder vertoond was, en meende, dat men eens e voto dordraceno ^) een lintworm gesneld had. En dat dat snellen ook niet voor verbetering vatbaar was: „menschelijkerwijze volmaakt”.

We gaven Jansen géén antwoord.

We houden niet van Jansen.

Niet van koppensnellen.

Ook niet om zóó iets er nu wéér bij te sleepen.

1) Op Dordtsoh (verzoek.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen