A. G. Barkey Wolf. De Evangelisten en hun geschriften. Kampen, J. H. Kok N.V.

Boekbespreking

Hier zijn vijf lezingen gebimdeld, gehouden voor een Volksuniversiteit, zooals zoo'n instituut zich laat noemen (mundus vult decipi). Hoorders waren kerkelijk niet geïnteresseerd, maar geestelijk wèl belangstellend. Creaturen dus van schrijvers verbeelding, zij of hun qualificatie. Hoe het zij, schrijver nam zich een kans om hun gereformeerde schatteii voor te leggen, maar hij gebruikte ze niet altijd. Men krijgt den indruk, dat hij 't ook niet altijd kón. Als we b.v. lezen, dat schrijver ondanks alles wat over die aangelegenheid geschreven is in de laatste jaren, nóg de kapitale vergissing begaat, van de „navolging" van Christus te maken een „imitatie" vaa. Christus — dan ziet men weer ineens, dat hij eerder flaneert onder mystieke roomschen e.d. dan wandelt onder gereformeerden. En verzuimt den bijbel te lezen in zijn eigen taal. Dat tusschen Christus (Middelaar) en de geloovigen (verlosten) parallellen moeten zijn (in hun wandel) wordt beweerd op een manier, die aan aUe grammatica's van het nieuwtestamentisch Grieksch evenzeer voorbijgaat als aan de gereformeerde dogmatiek.

Natuurlijk komen er in het boekje ook wel nuttige opmerkingen voor. Maar het geheel is onbevredigend door een pijnlijke onbekendheid met de gereformeerde theologie. Hoe het mogelijk is? D& t begrijp ik ook niet. De man heeft blijkbaar om concilies en synodes zich niet meer bekommerd dan bij examens en één keer om een conspiratorenclub (samen gebeden? ) te helpen met een telegrammetje.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen