Bijbel met nieuwe Kantteekeningen,

II

Nog énkele plaatsen slaan we op. Bij Joh. 3 : 3 zegt dr Hommes, dat de daar bedoelde „wedergeboorte" wil zeggen: otale vernieuwing (en deze is eisch, hetgeen wel bedoelen zal: voorwaarde").

Op Titus 3 : 5 volgt van de hand van dr Koole de aanteekening, dat de doop is het teeken en zegel van de wedergeboorte; hetgeen natuurlijk de vraag openlaat, of de wedergeboorte bedoeld is als geschied, dan wel als beloofd; dienaangaande zegt hij: p welke w ij z e echter doop en wedergeboorte tot elkaar zich verhouden, wordt hier niet met zoovele woorden uitgesproken, wel, dat er nauw verband tusschen die beide bestaat". De vraag is dus: elk verband? Als tusschen preek en wedergeboorte? Auteur blijft hier gereserveerd, wat te prijzen is. Maar op 1 Petr. 3 : 21 teekent dezelfde auteur weer niets aan aangaande de woorden, dat de doop ook thans ons redt; en van de bede om een goed geweten maakt hij een vraag om hehoud; hier is elk woord een vermijden van de „brandende kwestie".

Dr Schippers teekent bij Hand. 2 : 39 aan, dat de belofte „voor u en voor uwe kinderen is" en merkt op, dat bedeeld zijn „al Gods beloften in het verbond gegeven", en wat betreft „degenen die verre zijn zoovelen de Heere God ertoe roepen zal", teekent hij aan: at de heidenen bedoeld zijn en dat roepen hier beteekent: oepen door de p r e d i k i n g van het Evangelie.

Dr Koole is uiterst voorzichtig op Hebr. 8 : 11 en omgeving.

En dr Hommes vertaalt Joh. 15 : 2 aldus: lke r a n k a a n Mij, die geene vrucht draagt neemt Hij weg: r is een reiniging van den wijnstok door de doode takken te verwjderen. ,

Dr Schippers geeft in de vertaling van Rom. 1 : 20 geen bewijs van instemming met Greijdanus; maar in de parafrase wèl. In de v e r t a l i n g zegt hij: ant hetgeen van Hem niet gezien kan worden wordt uit zijne werken met het verstand doorzien. In de kantteekening: Indien tenminste de menschen hun verstand erop zetten en doordenken en daarmee d o o r g a a n".

In de vertaling van Rom. 2 : 14 staat bij hem: eidenen...... doen van nature wat de wet gebiedt; maar in de parafrase: r komt „een product te voorschijn; het woord spreekt over afzonderlijke handelingen en niet van volbrenging der geheele wet".

D!r Koole teekent bij Gal. 3 : 16 aan, dat de beloften aan Abraham en aan zijn zaad gedaan zijn; zaad in het enkelvoud, d.w.z. aan Christus. De parafrase zegt: aan Christus" ziet allereerst op Christus persoonlijk, maar daarna ook op C h r i s t u s met zijne g e m e e n t e".

De Scheppingsmiddelaar is in Joh. 1 : 3 vervangen door „bemiddelende oorzaak" (dr Hommes).

Voor deze week volstaan we hiermee; de aangehaalde voorbeelden zijn bewijs van eenige voorzichtigheid en gereserveerdheid, die hier te prijzen zijn.

Zoo mogelijk geven we nog enkele voorbeelden op voor den kerkstrijd interesse hebbende pimten.

P.S. Na de verzending van het tweede artikel bemerken we, dat de vertaling, die in de nieuwe uitgave van het Nieuwe Testament gevolgd is, die Is van de door het Ned. Bijbelgenootschap daartoe benoemde commissie. Slechts de aanteekeningen zijn van de door ons genoemde aviteurs. Dat wij dit over het hoofd hebben gezien, heeft ons artikel op enkele pimten tot ons leedwezen eenigszias onjuist gemaakt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen