GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Passiespel

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Passiespel

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ook bij ons heeft het passiespel — dramatische vertooning van Christus' lijden — weer zijn Intrede gedaan. Er is geen terugkeer naar de spelen der Middeleeuwen, maar een zekere concurrentie met Oberamraergau. Het zal ook wel geld in de laden brengen.

De Groene Amsterdammer geeft — van de hand van A. Koolhaas — een beoordeeling. Daaruit knippen we:

Maria sprak haar — bijzonder mooie — tekst na de kruisafneming zeer indringend en overgegeven. Een 2nvak punt van de vertoning was, dat de Jezusfiguur zo weinig krachtig was, dat er niets van uit ging. Alleen zijn twijfel in de hof van Getsemanee leidde tot ontroering. Zoals natuurlijk de kruisdraging, die overigens van de regie weinig steun vond, zodat hier, meer dan ergens anders (en eigenlijk geluldcig) de primitiviteit en de onhandige eenvoud het sterkst en het best konden werken. De bewogenheid van het publiek was hier dan ook zeer groot en zeer reëel.

De Reizegsters kweten zich uitstekend van haar taak. Een hand, die men wel dezelfde mag achten die de Reizegsters in de Gijsbregt tot een soort dansen bewoog, bi woog ook deze rei aan het slot tot dansen, en voorkwam daarmede, in weerwil van uiterst heilige bedoelingen, niet het gevaar van op een revue met kerstmis te lijken.

Bij zoveel gemengdheid, bij zoveel dualisme kon het niet anders of het publiek verliet met zeer gemengde indrukken het enorme theater.

„Ik vind het met de fanfare mooier", zei een dorpeling en waarscliijnlijk schoot hij in de roos.

Tot zoover Koolhaas. We gelooven, dat die in de roos schietende dorpeling zijns ondanks bewijst, dat er een in het hart geschoten doopellng is. En als die niet hardop „au" zegt, en blijft zeggen, wordt die de papa van een in de geboorte steken gebleven doopeling. Zou de roomsche kerk ook maar een snel-vande-paus willen geven ? Of zou de pater, die den tekst voor het spel schreef, den volgenden keer het verdragen, dat men een passiespel geeft van b.v. één zijner verwanten, bisschoppen, „overleden" in Dachau? Maar hoe dan zijn Heere en God?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 3 juni 1950

De Reformatie | 8 Pagina's

Passiespel

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 3 juni 1950

De Reformatie | 8 Pagina's