GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

STILLE ARMEN

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

STILLE ARMEN

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

OP EN OM 'T KERKPLEIN

stel u gerust, vrienden en bekenden van , , De Vriend van Oud en Jong" — onder 't volkje, dat de verkleinwoorden mint kortweg „Het Vriendje" genaamd — D. E. C. gaat in „De Reformatie" niet de rol van Schipper Floor uit Het Vriei; dje spelen en een kas openen ten bate van stille armen.

Niet omdat er onder ons zulke „stille armen" niet zouden zijn.

Ze zijn er.

En die stille armen zijn meestentijds de échte.

Maar er zijn, Gode zij dank, ook nog broedets en zusters, die 't stille wel doen liefhebben en er zijn ook nog diakenen. En we voelen er niets voor naast de particuliere liefdadigheid en de kerkelijke armenzorg ook nog een liefdadigheid via de krant in het leven te roepen. Daarin verschilt D. E. C. van Schipper Floor en „De Reformatie" van Het Vriendje. Het is overigens het enige verschil niet

Maar er zijn ook onder ons stille armen. En het eigenaardige van die „stille armen" is, dat ze juist daar zitten, waar niemand hen verwacht. Zij maken over hun armoede weinig gerucht. Ze dragen die armoede in stilheid. Als ze de HERE vrezen zalven zij hun hoofd en zij wassen hun aangezicht. Daarom vallen zij niet op. Zij zijn zó arm-in-stilheid, dat de allerfijnste diaconale speurneuzen hen niet op het spoor komen. Zij wonen zelfs in gemeenten, waar men meent sedert de Vrijmaking ook vrijgemaakt te zijn van de armen en waar jaar in, jaar uit bij de kerkvisitatie heel het hoofdstuk van de armenzorg wordt afgedaan met de opmerking: Wij hébben geen armen! Waarop de visiterende broeders soms verklaren, dat dat wel een zeer gelukkige omstandigheid is. Nu, dat kan. Maar het is de vraag nog. Want Fabius heeft ergens de treffende opmerking gemaakt, dat niet alleen de armen de rijken nodig hebben, maar dat ook de rijken de armen behoeven om rijk te worden in goede werken. Arme rijken, die geen armen hebben! Overigens zou de vraag opgeworpen kunnen worden, wat toch gemeenten, die geen armen hebben, met diakenen doen. In Jeruzalem werden diakenen eerst gekozen, toen de Apostelen het wegens de grote drukte niet meer aan konden en er gemor ontstond bij de Grieks sprekenden tegen de Hebreen, omdat hun weduwen bij de dagelijkse verzorging overgeslagen werden. Niet overheen lezen, lezer! Niet die weduwen morden, maar de kring waartoe zij behoorden. Die kring kwam voor zijn weduwen op.

Maar we dwaalden af.

We hadden het over stiUe armen.

Er zijn er zéér stille onder.

Ze wonen'soms in het hart der gemeente, in het middelpunt van het gemeentelijk leven, in het meest gastvrije huis, waar van vele koppen koffie te schenken vaak geen einde is: in de pastorie.

Déze armen zijn muisstil.

Zó stil, dat ze nog steeds bij de gegoeden worden gerekend. De vaderlandse wijnhandelaren zenden hun nog steeds hun prijscouranten. Ter keuze uit Moezelwijnen, Rijnwijnen, Vin Rosé, ElsaSser wijnen, Anjouwijn enzovoorts. De theologische inslag in de aanbiedingen ontbreekt geenszins. Graacher Himmelreich, Liebfraumilch, Zwicker Riesling worden aanbevolen. Maar de Liebfraumilch wordt versmaad, niet omdat ze te rooms; de Zwicker Riesling, niet omdat ze aan de Zwickauer Profeten te verwant en dus te dopers is. De pastoor uit de bloeyende wijngaard (zonder armen!) doet geen bestelling omdat hij geheelonthouder is. Uit principe. Of — meestentijds — omdat de — overigens licht te dragen — nood hem is opgelegd. Hij maakt reeds, in een nog andere zin dan de Catechismus ervan spreekt, „de schuld nog dagelijks meerder". Bij de bakker, bij de slager, bij de schoenmaker. Bij de boekhandelaar pleit hij aanhoudend om clementie. En met de kraamverzorgster is al weer een afspraak gemaakt.

Alles in diepe stilte. En de pastoorse zucht boven het nieuwe uitzetje. Zo is het niet overal. Zo is het wel op vele plaatsen. Op het zand. Op de klei. In het veen.

We moesten er maar eens van stad tot stad en van dorp tot dorp een zoekplaatje van maken: Waar is de stille arme?

Wanneer de tekenaar de situatie goed tekent dan vindt U hem in de pastorie. In jaquet. Mét puntjesboord. En plastron.

Nog steeds dat plastron van de trouwdag.

Betaald door — Vader!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 21 juni 1952

De Reformatie | 8 Pagina's

STILLE ARMEN

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 21 juni 1952

De Reformatie | 8 Pagina's