Vrije Universiteitsblad 1953 - pagina 88

Ach, U begrijpt het wel. Daar komt niets van terecht. Ik wilde wel, dat ik nu over de V.U. studenten mocht schrijven. Maar ik heb mij onderworpen aan de titel: de V.U. èn de studenten. W a t dóen de studenten met hun V.U. ? Zij zingen zo nu en dan met overtuiging: 'Ik studeer m Amsterdam Aan de schoo' van Abraham. Ik eet graag een boterham Vol met boter en met j a m ' (gewoon 'jam', want 'sjem' rijmt niet) Maar de verbondenheid met de jam is hechter dan die met Abraham. Toch is na de oorlog het besef gegroeid: de V.U. — dat zijn wij. Altijd bestaat het gevaar, dat 'de V.U.' of 'de Kerk' of 'de School met de Bijbel' langzaam aan verbleekt tot een begrip, een slagzin, een leus in de lucht; dan krijgen wij de merkwaardige situatie, dat mensen van de Kerk bezig zijn om met de vergrootglasjes van hun eigenwijsheid de Kerk te bekijken en te beoordelen als een schilderij, zonder te beseffen, dat zij zélf de Kerk zijn, — of dat ijveraars voor de School met de Bijbel in al hun ijver de schoolmeester met zijn bijbeltje onder de voet lopen. Toen het tot de docenten en de studenten van de V.U. doordrong, dat zij met elkaar de V.U. waren, is

Flitsen

er een zg. Civitas opgericht. Daartoe behoort vrijwel iedereen, die iets met de V.U. te maken heeft. Het is dus een uitdrukking van de idee, dat een Universiteit één grote gemeenschap moet zijn. Door de Civitas worden allerlei gezamenlijke manifestaties georganiseerd of bevorderd, bijvoorbeeld de Civitasdagen, culturele lezingen, een sportvereniging, gezondheids/zorg voor de studenten en de uitgave van een mededelingenblad. Zo kan iedere student onderduiken in een zee van vergaderingen en excursies. Dat is ook een groot verschil met 1880. Als U eens even een lijst zou inzien van aangekondigde bijeenkomsten voor V.U. studenten, zoudt U Uw ogen uitwrijven. Dan zoudt U ook iets gaan verstaan van de moeilijkheden, waar de tegenwoordige studenten voor geplaatst worden. Wij spreken over 'een zee van vergaderingen'; waar een zee is, kan men verdrinken. Er is heerlijk veel te doen. Er is zoveel moois te horen. Het is onverantwoord, wanneer eerstejaarsstudenten op deze veelheid van mogelijkheden worden losgelaten, zonder dat zij eerst worden voorgelicht door ouderen. Wie leest over de groei van de V.U., kan zich wel eens afvragen: 'Als Kuyper dat alles nog eens zag!' Maar het betekent voorlopig al veel, als wij het zien! O. J.

uit

Propaganda en organisatie „De Meiboom in de kap" Op en bij een groot bouwwerk moet, als het goed is, veel bedrijvigheid zijn. Dat brengt de aard van het werk mee. Ladders en steigers, mensen en materialen, een in- en uitlopen van belang. En wat daar verder bij komt. Dat we aan deze dingen denken, in verband met de actie voor de V.U., zal niemand verwonderen. Het motto voor de propaganda is aan de gezellige drukte op en rondom een bouwwerk ontleend. 'De meiboom in de kap". Als het zover is gekomen met een huis in aanbouw, dat de meiboom in de kap kan worden geplaatst, is er vreugde op het werk. Dat feit geeft een feestdag over het aanvankelijk welslagen van de bouw. Het beeld van de meiboom in de kap past goed op de situatie bij de Vrije Universiteit, waaraan we, al vanaf 1880, in moeizaam en volhardend werken, bezig zijn te 'bouwen'. Er komt nu tekening in dat 'gebouw'. En we hopen dat in 1955, als de Vrije Universiteit 75 jaar mag bestaan, er dubbele reden zal zijn tot dank aan God en mensen. Aan God die zoveel zegen gaf en aan mensen, vele duizenden, die de V.U. lieten leven door sparen en geven. Dat er in verband met dit alles ook op en bij het 2388

bouwwerk voor de V.U. bijzondere drukte is, Ugt voor de hand. De laatste weken heeft het Bureau veel weg van een bijenkorf. In- en uitvUegen en veel gezoem (dit laatste dan van de kantoormachines, die op volle toeren draaien). Bij al die drukte en activiteit gaat het natuurlijk om de jubUeumactie, het millioenplan. En niet alleen in Amsterdam, maar over het gehele land wordt onder hoogspanning gewerkt. Want allen zetten hun beste beentje voor om te komen tot de meiboom in de kap. De inzameling begonnen Eigenlijk is dit niet juist gezegd. Want vóórdat de inzameling begon, mochten we al een aantal grote en kleinere giften voor het mUlioen in ontvangst nemen. Er zijn van die voortvarende menden die, als zij van goede plannen horen, zo spontaan en hartelijk een aanmoedigend klopje op de schouder geven om de zaak te stimuleren. Zulke mensen hebben we ook nu weer ontmoet. En zo is er, voor de plaatselijke werkers van de plannen wisten, al een prachtig begia gemaakt. Wie de collectebus, die met minstens een millioen gevuld moet zijn als D.V. in October 1955 de feestklokken luiden, schudt, hoort een heerlijk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen