VU Magazine 1974 - pagina 30

Belemmering Een tweede indicator voor de stelling dat de ontwikkelingshulp tot dusver is mislukt, is te vinden in het feit dat er in 1970 100 miljoen méér analfabeten waren dan in 1960 in de arme landen. Een derde punt: 25 procent van de wereldbevolking controleert 75 procent van de wereldhandel en dat deel vergroot zich nog steeds, dat wil zeggen: die 75 procent. In 1985 mogen we verwachten dat door de groei en de geweldige expansie van onze economie, ongeveer 400 multi-nationale ondernemingen ongeveer 80 procent van de industrie in de wereld zullen controleren. Deze bedrijven zijn praktisch zonder uitzondering gevestigd in het rijke deel van de wereld. Ik noem alleen deze drie elementen. Ze zijn het trieste resultaat van onze pogingen ontwikkelingshulp te bieden en niet alleen daarvan, maar ook van het geheel van onze economische betrekkingen. Dat alles in het licht van een ongelimiteerde groei voor ons en welvaartsvergroting voor ons. Voor het vraagstuk van wel-of-niet versoberen is het belangrijk te constateren, dat voor de welvaartsverhoging in de ontwikkelingslanden, economische groei bij ons geen voorwaarde is. Voor het overbruggen of verkleinen van de welvaartskloof is ze een belemmering.

om een zo groot mogelijke winst te behalen voor de aandeelhouders; dat is hun taak) evenmin. Het blijkt zelfs, dat het kapitalistisch produktiestelsel een ontwrichting teweegbrengt in de ontwikkelingslanden. Wij planten als het ware ons bedrijfsleven en onze technologie over in deze landen. Men krijgt ook daar te maken met elitevorming Verkeerd gebruik Kunnen we dan onze politiek niet wijzigen? dat wil zeggen: vorming van een betrekkeKunnen we onze groei meer dienstbaar ma- lijke rijkdom voor diegenen die profiteren, dat ken aan het verkleinen van de kloof? In de is ongeveer 20 procent van de bevolking in de discussies die ik over dit punt heb - vorige ontwikkelingslanden. Men introduceert daar week nog in Duitsland - brengt het bedrijfs- (en voor een land als India is dit een groot leven vaak naar voren, dat het zonder hun vraagstuk) consumpties, die helemaal niet gegroei niet mogelijk is iets voor anderen te wenst zijn, maar die worden aangewakkerd doen. 'We gebruiken onze groei verkeerd', wordtom weer te kunnen produceren. Er ontstaat dan gezegd, 'we zullen de groei beter moeten dus een stuk ontwrichting. Er is een trek naar gebruiken'. Ik vind dat best, maar dan moet. de steden, die daardoor conglomeraten wormen de situatie wel iets nader analyseren, den van werkloosheid, te midden waarvan want met dergelijke algemene uitspraken kleine groepjes uit de bevolking arbeid verkomen we niet veel verder. Als we zeggen: richten in westerse bedrijven, die vaak verwij moeten groeien om de ontwikkelingslan- gevorderde technische know-how vragen. den te helpen en daartoe moeten we onze Ik stel daar tegenover, dat een andere politiek politiek veranderen, dan moet mij ook blij- zou moeten worden gevolgd. Er zou een ken dat het mogelijk is een andere politiek te technologie moeten worden ontwikkeld die voeren. Als in de praktijk blijkt dat de kloof werkelijk aangepast is aan de behoeften; onverkleint door onze pogingen, dan ben ik be- derwijs voor de grote massa en zeker voor de reid om althans uit dat oogpunt - en dan vijftig procent die op het ogenblik helemaal spreek ik nog niet over de gelimiteerde we- geen onderwijs geniet. Activiteiten dus, die erop zijn gericht de grote massa uit het zeer reld - groei te aanvaarden.' lage levensniveau te halen en het scheppen van een infrastructuur, aangepast aan die ontWinst behalen 'Ik kom tot de conclusie dat wanneer we spre- wikkelingsbehoeften en niet aangepast aan ken over 'versobering voor wie en waar'dit hele datgene wat ons bedrijfsleven daar wenst.' vraagstuk van ontwikkeling en het overbruggen van die kloof niet is op te lossen door Minste weerstand middel van publieke hulp en hulp uit de 'Ik ben erg bezorgd dat de mens zal doorgaan privésector, niet is op te lossen door wat we langs de weg van de minste weerstand de 'de vrije economie' noemen. Die zorgt niet roofbouw op de wereld voort te zetten. Onze voor een juiste verdeling. Het bedrijfsleven hele economie is erop gebouwd, om tegen de (en ik neem hem dat niet kwalijk, want het pro- laagste kosten zoveel mogelijk te produceduceert niet om het grootste maatschappe- ren, zoveel mogelijk te groeien, zonder dat lijke nut te behalen, doch is er alleen op uit er een 'tegenwerkende kracht' is ingebouwd. 28

Er is geen organisatie op wereldniveau die de industrie, de economie in een andere richting kan dwingen. Een natie alleen kan dat niet doen, die zit in een concurrentie-positie. Een natie is onmachtig; Frankrijk zowel als Engeland, of Duitsland en zelfs Amerika. Europa zou misschien iets kunnen doen, maar het blijven vraagstukken die op wereldniveau spelen. Ik zie niet, dat er een oplossing zal worden gevonden. Het gebrek aan organisatie van de mensen is beangstigend. Op het gebied van de produktie, van groeiverhoging, van consumptie-verhoging zijn we ongelofelijk goed georganiseerd, zie de snelle toeneming van de multi-nationale onderneming: een voorbeeld van goede organisatie als het gaat om produktieverhoging. Er wordt dan ook een ongekende produktieverhoging bereikt en die voert ons in een schijnwereld van onbeperkte consumptie. Die consumptieverhoging wordt weer aangemoedigd door de gevestigde belangen in die organisatie van de produktieverhoging.

Zegen In de energie-sector is het beeld niet optimistischer. Voor ons is dit actueel, maar het is helemaal niet actueler dan het voedingsvraagstuk. Het ligt er maar aan waar je zit. Als je in Tsjaad zit of in Senegal dan is het voedselvraagstuk heel wat belangrijker dan het olievraagstuk. Wij kijken nu tegen het olievraagstuk aan vanwege de autoloze zondag. Het is eigenlijk te kinderachtig om over te spreken, gezien de werkelijke noden die er in de wereld zijn. Ik zie deze oliecrisis als een zegen. Ik ben er blij om dat ze er is. Naar mijn mening is het een heel zachte manier om de mens bij te brengen, dat er een eind aan de voorziening is. Eindelijk begint men wakker te worden, zelfs staatsheden worden wakker op het ogenblik. Het is voor mij helemaal niet zo belangrijk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen