VU Magazine 1974 - pagina 20

Annper zeven nnaanden oud is de Vrije Universiteit als de eerste rector-magnificus dr. A. Kuyper het plan opvat tot het aanknopen van buitenlandse betrekkingen. In vervoering over de bloedige nederlagen, die calvinistische Afrikaner Boeren de eerste maanden van 1881 weten toe te brengen aan Britse troepen (slag bij Langnek, Amajuba) wilde hij meteen naar Transvaal om de banden te verstevigen met de 'stamverwanten' in hun strijd tegen imperialistisch Engeland. Curatoren van de VU, van dit plan vernemend uit de krant, steken daarvoor een stokje. Juni 1881 schrijven ze Kuyper: 'Wij achten ons geroepen om U.H.Gel. vertrouwelijk te melden, dat wij tiet in de tegenwoordige omstandigheden, terwijl er nog vele en gewigtige zaken onzer jeugdige stichting afdoening en regeling vereischen, hoogst bedenkelijk zouden oordeelen, wanneer door U.H.Gel. eene reis werd ondernomen welke eene langdurige minstens op vier maanden te berekenen afwezigheid zoude vorderen.' En zo gaat de zaak niet door. Maar drie jaar later reeds zitten VU-hoogleraren, curatoren, directeuren en studenten in het Amstelhotel te souperen met een Europa rondreizende Transvaalse delegatie (Kruger, Smit en Du Tolt) en biedt Kuyper aan Amajubabedwinger generaal Smit namens Patrimonium een vaandel aan met de woorden 'Draag zorg, dat dit vaandel nooit valle in de handen van den Brit', een theatraal gebeuren, dat blijkens het rumoer in de pers de Brits-Nederlandse betrekkingen een ogenblik dreigt te verstoren. Dit wordt althans in liberale kringen gevreesd, die daarop geruststellend aan de Times en de Manchester Guardian uitleggen dat Kuyper slechts 'het hoofd en de ziel is der ultra-orthodoxe calvinistische partij hier te lande. Zijn invloed onder de ontwikkelde standen is niet groot, maar deze bepaalt zich vooral tot hen die op eenen lageren trap van beschaving en verlichting staan."daarop Kuyper woedend wordt en zich en zijn calvinistische groep 'buiten het beschaafde deel der natie geplaatst' acht. Kortom, het begin van het verhaal over de VU en haar buitenlandse betrekkingen is allerminst saai. Zelfs stekeligheden worden uitgewisseld tussen liberalen en calvinisten over 'studiebeurzen ten behoeve van Transvaalsche jongelieden', want de annexatie door Kuyper en zijn VU van de alom bejubelde Afrikaner scherpschutters gaat andere universiteiten te ver. Niettemin moet geconstateerd worden dat geen Nederlandse universiteit in de loop der tijden zoveel contacten met de Afrikaners had als de VU. Het zal een contact blijken dat tot op de dag van vandaag de gemoederen beroert.

Gerefonneerd De buitenlandse contacten van de Vrije Universiteit liepen zeer lange tijd vrijwel uitsluitend via kerkelijke, gereformeerde lijnen. Gereisd wordt naar plaatsen in de V.S., Zuid-Afrika, Schotland, Hongarije waar orthodox-gereformeerde kerken bestaan. Daar vandaan vooral komen ook studenten naar de VU. Reeds in 1888 promoveert de eerste Afrikaner aan de VU en in 1913 de eerste Amerikaan. De theologische faculteit trok uiteraard veruit de grootste belangstelling. Deze ontwikkeling zette zich na de oorlog voort. Omstreeks 1950 studeren er meer 'vreemdelingen' aan de VU dan ooit. in dat jaar wordt de VU zich duidelijk meer 'bui-

Dr. A. Kuyper

tenland-bewust'. In een artikel 'De VU, internationaal centrum van Christelijke wetenschapsbeoefening' wordt in het Vrije Universiteitsblad gesteld: 'De V.U. is de enige universiteit ter wereld, die pretendeert zich in al haar wetenschappelijke arbeid onvoorwaardelijk te stellen onder de tucht van Gods Woord. Daarmede rust op haar een grote verantwoordelijkheid voor de ontwikkeling van het Bijbelsreformatorisch Christendom over den gansen aardbol.' In dat jaar wordt besloten tot uitgave van een driemaandelijks orgaan in het Engels onder de naam 'Free University Quarterly', dat bedoelt 'steun te bieden aan geestverwante groepen in het buitenland, die dikwijls op onderscheidene gebieden geheel van principiële voorlichting zijn verstoken.' Uitdrukkelijk wordt in het VU-blad nog eens gemeld dat het blad zich zal richten tot 'geloofsgenoten in het buitenland', die daarom verzochten. 'Wanneer de Vrije Universiteit door de uitgave van een tijdschrift in de vermelde behoefte enigermate tracht te voorzien, doet zij niets anders dan haar roeping in de wereld vervuilen. Zij heeft het zich immers tot taak gesteld het licht van Gods Woord te doen stralen over heel het terrein der wetenschap. Zij begeert in dienst te staan

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen