VU Magazine 1997 - pagina 71

op een heel andere manier ter sprake, zoals in het voorwoord in haar boek over rupsen: "Prijs God alleen, vereer hem als de Maker van zelfs de allerkleinste en minst opvallende van deze wormen." Zielen in nood

Een van de vragen waarmee Zemon Davies haar drie vrouwen introduceert is dan ook die naar de invloed van de religie. Valt er iets te zeggen over de manier waarop de verschillende geloofsovertuigingen de levens van de drie vrouwen

hebben beïnvloed? Geen sterker voorbeeld in dit opzicht dan dat van de Franse Marie de l'Incarnation. Vanaf het moment dat de negentienjarige Marie met haar baby Claude als weduwe achterbleef, stond haar leven in het teken van de godsdienst. "Hoewel ik veel van je vader hield en in het begin erg verdrietig was over zijn dood", vertelt ze later aan haar zoon, "smolt mijn ziel van dankbaarheid toen ik bemerkte dat ik vrij was en dat ik niemand anders meer in mijn hart droeg dan God alleen."

Terwijl haar zoontje opgroeide en Marie hard moest werken voor de kost, begon het geloof een steeds grotere rol voor haar te spelen. Ze bad veel, kreeg visioenen die ze begon op te schrijven en deed boete door zichzelf te geselen, waarna ze haren in de wonden smeerde om de pijn te verergeren. Toen Claude elf jaar oud was, besloot Marie in te treden in het klooster van de Ursulinen in haar woonplaats Tours. "De innerlijke stem die me overal volgde zei: 'Schiet op, het is tijd. Het is niet goed voor jou om nog langer in de

wcs

JANUARI/FEBRUARI

1997

71

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen