Filteren
van 44
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 159
149 maar op de nieuwe aarde, die komen zal, zooals Petrus zegt: „novos celos et novam terram Dominus faciet, in quibus iustitia habitet"; maar ze begint toch reeds met hier op aarde zich een woning in ons te bereiden: „parat sibi interim habitationem peccata sanando" (I, 2, p. 111). De geloovigen ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 161
151 eadem iustitia, qua ille" (I, 2, p. 44). En deze justitia Ctiristi bestaat niet alleen in de „satisfactio sufficientissima" van Christus' offerande aan het kruis, waardoor Hij de „remissio peccatorum" voor ons verdiende (I, 2, p. 129), maar evenzeer daarin, dat hij de wet geheel voor ons verv ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 160
150wordt: „licet peccatum relinquat, ut dum iustificat spiritum, reliquit concupiscentiam in carne" (I, 2, p. 164). Daarom is de geloovige nooit justificatus, maar altoos justificandus: „Ideo nullus Sanctorum se iustum putat, sed iustificari semper et petit et expectat" (I, 2, p. 95), of g ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 162
152 gratie dicimus" (I, 2, p. 206). Alles hangt daarom alleen af van de genade Gods: „Apostolus ostendit, quod immutabili dilectione eius salvamur. Ac non arbitrium nostrum, sed inflexibilem et firmam sue predestinationis voluntatem per hec omnia probat. Ubi ergo nunc est iustitia nostra? Ubi sun ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 163
153 quia non implent legem, non sunt sine concupiscentia" (I, 2, p. 176 cf ook p. 108 en passim). Een gedachte, die Luther in zijn Palmencommentaar reeds aldus had uitgedrukt: „Sic ipse (sc. Paulus) optat inveniri in Christo non habens iustitiam suam. Nam tanta magis abundat gratia et iustitia De ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 164
154 Luther alleen een „mechanisches Verschieben der Kulissen" (p. 465), of liever nog, ze bestaat daarin, dat de zondaar „sichverkriechthinter einer spanischen Wand", Christus (p. 516), en dat God nu, zoodra Hij met hem in het gericht wil treden, „nicht ihn sondern die Wand sieht, auf der jeweili ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 165
155 i<enen. Natuurlijl< Itan ik er niet aan denken hier een uitvoerige uiteenzetting te geven van Luther's justificatieleer, zooals ze in dezen commentaar wordt gevonden; dit behoeft ook niet, want HOLL heeft in zijn artikel: „Die Rechtfertigungslehre in Luthers Vorlesung über den Römerbrie ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 166
156 impius iustificatus; licet enim sit peccator (d. w. z. al blijft de gerechtvaardigde altoos een zondaar om de in hem wonende concupiscentia) sed non impius. Impius enim dicitur qui non est cultor Dei, sed aversus et sine timore et reverentia Dei. Iustificatus autem et ,tectus peccatis suis' i ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 167
157 dum suscepit in stabulum et incepit sanare promissa perfedissima sanitate in vitam eternam" (1, 2, p. 108). En nog veel minder is de voorstelling van Denifle juist, alsof God volgens Luther de zonde buiten Christus om vergeven kan. Luther komt juist zoo kras mogelijk tegen deze nominalistisch ...
Het zedelijk karakter der Reformatie gehandhaafd tegenover Rome - pagina 169
159 makkelijii is het niet, om daartoe te komen, want de „superbia cordis humani per incredulitatem" staat ons daarbij in den weg en het kost een hangen strijd, voordat de mensch er toe komt om te belijden : „cedo iustitiam meam et sensum meum . . et fateor me peccatorem et iniustum et mendacem, ...
van 44
