Filteren
van 21
De verflauwing der grenzen - pagina 17
15leste alle onderscheid tusschen den Ceder en den Hysop ophoudt te bestaan 55). Maar het sterkst ontwaart ge dit bij het wijsgeerig Pantheïsme, dat principieel en stelselmatig alle thesis en anti-thesis in de synthesis versmelt, en door de bekoring van het denkbeeld der identiteit, u al w ...
De verflauwing der grenzen - pagina 19
17 f schaduwlijnen verflauwd worden. Immers alle onderscheid in ons bewustzijn, ja, het vermogen zelf van ons bewustzijn, óm te onderscheiden, wortelt ten leste in deze primordiale tegenstelling. Denk u haar weg, en het wordt nacht; een nacht bij wier schaduwachtio-e donkerheid alles aan uw horiz ...
De verflauwing der grenzen - pagina 36
34 „braaf" door „fatsoenlijk", „fatsoenlijk" door „net", een woord niet aan u, maar aan uw kleed ontleend, vervangen. En hoe kon dit anders, waar de stoutste denkers onzer eeuw goed en kwaad herleid hebben tot een gradueel verschil; de wet voor het zedelijk leven autonoom door het subject laten g ...
De verflauwing der grenzen - pagina 37
35 wegzonk in aanbidding. Juist tegenover dat mystiek poëtische geldt het wat Herbart schreef: „Es muss der Begriff von Gott als den Vaier der Menseken festgehalten werden. Ein bloss theoretischer Begriff 'ist ohne Werth. Eine blosse Idee ohne Trost 142)." En daarom ik smaad onze eeuw niet, M. H. ...
De verflauwing der grenzen - pagina 38
36 flauwen en straks uitwisschen der grenzen, innerlijk al meer tot ontbinding overgaat, en uitwendig in steeds enger band wordt gekneld? Immers zoo er één is, die principieel tegen het denkbeeld zelf van Evolutie protesteert, dan is Hij het wel, die van den Vader der lichten is afgedaald, om als ...
De verflauwing der grenzen - pagina 39
37 Sinne des heutigen Kirchenrechts" niets is dan ,^ein Theil der Welf 146). Zoo ziet ge, waarheen dat uitwisschen der grenzen ons leiden gaat, en ge verwondert er u niet meer over, als een ander Jurist, Professor Zorn, schrijven durft, dat de Kerk van Christus niets dan een Religtons-Verein is, ...
De verflauwing der grenzen - pagina 40
38 dat hergeven aan ons geslacht van een vast uitgangspunt, van een religieus en zedelijk 5ó,> IA.OL nov g'w 151), ware ook met het oog op de sociale stormen, die onze politieke metereologen als naderend voorspellen, nog de eenige reddingsplank die ons kon worden toegestoken. Herstel, om concr ...
De verflauwing der grenzen - pagina 41
39 Von Stahl nu uitgezonderd, voor geen dezer mannen de Staatsmacht zelf een constant begrip is. Nu eens toch drijft de macht van deze, dan van gene partij boven. Napoleon vervangen door de Bourbons, Bourbon voor Orleans bezweken, om zelf weder voor den derden Napoleon te wijken, aldus wordt de r ...
De verflauwing der grenzen - pagina 42
40hoek gluren, en grijnst anderzijds de anarchie u tegen. Zoo vraagt men nu reeds of het constitutioneele Staatsrecht zijn tijd niet heeft gehad en of het parlementaire stelsel zich zelf niet overleefde, om straks op de puinhoopen van onze burgervrijheid de heerschappij van Schleiermachers ...
De verflauwing der grenzen - pagina 43
41brachten dan een moment, dat niet uit kon blijven, in uw pantheïstisch proces! M. H. Max Muller heeft eens de Nirvana van den Yoghui geteekend in het beeld van een lamp die wierd uitgeblazen i6o). Welnu, naar zulk een sociaal Nirvana, zie ik, zoo niets de verzwakking der grenzen stuit, o ...
van 21
