De verflauwing der grenzen - pagina 39
Rede bij de overdracht van het rectoraat aan de Vrije Universiteit
37 Sinne des heutigen Kirchenrechts" niets is dan ,^ein Theil der Welf 146). Zoo ziet ge, waarheen dat uitwisschen der grenzen ons leiden gaat, en ge verwondert er u niet meer over, als een ander Jurist, Professor Zorn, schrijven durft, dat de Kerk van Christus niets dan een Religtons-Verein is, en dat de tegenwoordige verhouding tusschen Staat en Kerk „ruht auf dem Prinzipe der Souveranitat des Staaten, welcher auch die Kirche untergeordnet ist" 147). En n o g zou dit niets zijn, indien althans in den boezem der kerken de wacht aan de grenzen nog op haar post stond. Maar ook \ hiervan, ge weet het, is het tegendeel waar. Als er zijn die nog voor de grenzen opkomen, zet men juist hen over de grenzen 148). Alle grens van Belijdenis wordt door de openlijk f geproclameerde leervrijheid uitgewischt. De Kerk moet op een \ wereldsch genootschap als de ééne druppel water op den anderen ;. gelijken. Al viel ook een volk in zijn massa van den Christus af, toch moeten het „volkskerken" heeten. Zelfs wie aan geen Vader in de hemelen meer gelooft, mag zijn philosophie den volke als Evangelie verkondigen. En waar ge nog hope bleeft koesteren, dat althans de „geloovige? godgeleerden tegen zoo stuitenden misstand reageeren zouden, ziet ge de Vermittelungs-theologen van alle gading de confessioneele grens opzettelijk uitvlakken, en steeds ruimer scheut van hun philosophischen wijn in het zuivere levensvocht mengen, als om tot in het hart van onze Christelijke mysteriën zelf de diepe grenslijn uit te wisschen, die Gods heilige Openbaring van onze verduisterde Rede scheidt.
Ook van die zijde valt dus op geen steun tegen wat Hermann „die geistige Zerrüttung" onzer eeuw noemt, te rekenen 149). Noch onwrikbare beginselen van zedelijkheid, noch een diep ingeprente zielsovertuiging, noch vaststaande algemeene begrippen kunnen aan ons volk van zijn kerkelijke leiders meer toekomen, zoolang een geestelijk Tohoe Wa Bohoe 150) in den kring dezer leidslieden het geprezen ideaal blijft. En toch juist
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 oktober 1892
Rectorale redes | 104 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 oktober 1892
Rectorale redes | 104 Pagina's