Filteren
van 24
Studentenalmanak 1899 - pagina 141
'39polsje in zijn bruine hand en hij keek heel plechtig in deholte van zijn andere, en toen na een poosje: „Gezond als een visch!" riep hij lachend, en ze warenallebei vrooiijk over de grap. Maar Anna was toch nog niet klaar m ...
Studentenalmanak 1899 - pagina 142
140 Toen hij nog student was en van tijd tot tijd zijn speel-kameraadje terugzag, toen voelde hij zijn vriendschap over-gaan in liefde, en haar genegenheid was verlangen entoewijding geworden, en zoo hadden ze elkander trouwbeloo ...
Studentenalmanak 1899 - pagina 143
141 Zonneschijn speelde er anders altyd over haar lief gelaat,maar nu is het betrokken, zooals de hemel, die des mor-gens nog helder was; en haar blauwe oogen staan wazig,als de nevelige lucht, die regen voorspelt. Ze kon welsc ...
Studentenalmanak 1899 - pagina 144
142 IV. Zoo was het er eindelijk dan toch toe gekomen! Reedszoo menigmaal was hij boos weggeloopen met de wreedebedreiging niet terug te zullen keeren, maar ze was er alaan gewoon geraakt, ...
Studentenalmanak 1899 - pagina 145
143nastaart, die ter deure wordt uitgedragen, weemoedig enhulpeloos. Den gang door, den trap op ging hij, naar boven,naar zijn kamer, die hij vroeger zocht en nu meest ont-vluchtte. Kasten hoorde ze openen en sluiten; hij rammelde ...
Studentenalmanak 1899 - pagina 146
144Toen hoorde zij een kindeken schreien, haar kindeken enzijfi kindeken. . . . E n de moeder redde de gade! Haar liefde had de vuurproef doorstaan ! V. Hoe was dat toch zóó ver ...
Studentenalmanak 1899 - pagina 147
145 En haar moeder was er geweest, en zijne ouders, en zijhadden een heerlijken Zondag gehad. Ze zag zich aan allezijden omringd door liefde, en zelf was ze er vol van,onuitsprekelijk vol, te vol haast, dan dat 't zoo kon blijven! ...
Studentenalmanak 1899 - pagina 148
146dat 't wel een jammerlijke fout was, maar toch een fout,zooals wij allen op ons meestal veel minder gevaarlijk terreiner maken. Doch zoo waren er niet velen. De meesten en de boosaardigsten vermoedden of verze-kerden, dat hi ...
Studentenalmanak 1899 - pagina 149
147 Als het leven een lied is, en gij naar dat lied hebtgehiLsterd tot daar, waar alles dissoneert, wild en woest,krijschend, jammerend, dan wacht ge op 't hoogste puntder disharmonie met een onuitsprekelijk heimwee naar di ...
Studentenalmanak 1899 - pagina 150
148bewustheid kwam; maar wanneer hij weer sliep, sloop zijbinnen en waakte zij weer, zooals de liefde toch alleen maarwaken kan. En zij zag er visioenen van verre, visioenenvan huiselijk geluk; en hij . . . . ? Als aan uw lege ...
van 24
