Buitenland.

DnitSCllland. Eene rede van hofprediker Stöcker.

Den 2isten Mei werd de groote jaarvergadering van »de vrienden der positieve Unie" te Berlijn gehouden in de groote zaal van den »Prins Karl." Hofprediker Stöcker hield daarbij eene rede over den kerkelijken toestand, die anderhalf uur duurde. In de eerste plaats wees hij op de krankheid der Kerk. Elke gemeenschap houdt zich in stand door tde middelen, waardoor zij in het leven geroepen werd, en daarom is het voor de Evangelische Kerk zaak, om tot het uitgangspunt terug te keeren, d. i. tot de waarheid en de kracht der reformatie. Daarom heeft de positieve Unie steeds in twee richtingen gearbeid : de door de nieuw geschapen synodale organisatie dikwijls bedreigde waarheid, die door de reformatie opnieuw aan het licht werd gebracht, te verdedigen, en een grootere mate van onafhankelijkheid van den Staat te verkrijgen, opdat de Kerk van vele hinderlijke banden zou bevrijd worden. Volgens Stöcker was in de laatste tien jaren de toestand in de Kerk veel beter geworden. De groote massa is van het vulgaire rationalisme afkeerig geworden; zelfs de Protestantenverein zoekt tegenwoordig voor de Zending te arbeiden; de eisch voor de vrijheid der Kerk wordt verstaan. De minister, die beloofd had, de Kerk, zij het ook met erkenning van de hoogheid van den Staat, toch van alle drukkende banden te verlossen, heefc eene organisatie in het leven geroepen, waarbij de Staat alles in zijne hand heeft. De Roomsche kerk heeft de banden van het stelsel van Falk verbroken; in de Evangelische Kerk ontbreekt het aan het begrip, dat alleen het vrijwilligheidsbeginsel de Kerk kan doen bloeien.

Met een geloovig subjectivisme en eèn zoogenaamd Evangelisch individualisme is niets uit te richten. Daarom heeft de Kerk het recht noodig zelve hare wetten te maken, hare dienaren te benoemen, hare belastingen vast te stellen, in éen woord zij heeft een krachdge organisatie noodig. Toch houdt Stöcker nog staande, dat zij toch evenmin het Staatsgeld missen kan. Hij eindigde met de vermaning: »Laat onze Kerk tot haar uitgangspunt terugkeeren, en dat ons volk haar dan volge, ons volk 't welk God niet de gave der revolutie, maar de liefde tot de hoogste goederen heeft geschonken."

Hoezeer deze toespraak van Stöcker ons verblijdt, toch doet het ons leed, dat zijn programma niet - meer belijnd is ; hij wil wel de waarheid der Reformatie gehandhaafd zien, maar wij komen er niet achter of hij de leertype van Luther of die van Calvijn wil doen zegevieren. Trouwens de Unie beschouwt de verschilpunten tusschen de Luthersche en de Gereformeerde leer voor onwezenlijk. Ook is het bevreemdend, dat een man als Stöcker, voor de vrije'kerk pleitende, in beginsel het aanvaarden van Staatsgeld voor den dienst der Kerk aanvaardt.

Engeland. Uit de Episcopale Kerk.

in de Vrije Schot-Onweerswolken sche kerk.

Het gaat in de Engelsche Episcopale kerken met het Ritualisme steeds verder. Wie, die Londen bezocht, kent niet de grootsche St. Paulskerk ? Het is in deze kathedraal der reuzenstad, dat de Ritualisten hunne stoutste triumfen vieren. De deken en het kapittel dier kerk besloten achter de Avondmaalstafel een prachtig Christusbeeld van marmer te laten plaatsen, en daarbij nog het beeld der Moedermaagd met het Christuskind op den arm! Zoo is geschied.

Nu is men aan het invoeren van Roomsche plechtigheden bij de openbare godsdienstoefeningen der Anglicaansche kerk reeds lang gewoon Treurig is het, te moeten zeggen, dat het Ritualisme in de laatste 10 jaren schromelijk is toegenomen. Maar toch, het plaatsen van een Christus-en een Madonnabeeld komt menigeen wat al te kras voor. Een viertal gemeenteleden is er althans tegen gaan protesteeren, en opnieuw is in Engeland een kerkelijk proces begonnen, dat jaren duren kan en zeker duizenden bij duizenden kosten zal.

De stadiën, die zulk een proces te doorloopen heeft, zijn de volgende : 1. Beroep van de klagers op den bisschop van Londen, om tusschen beide te treden en de ergernis te doen wegnemen. Deze, Dr. Temple, zelf een Ritualist, heeft dit geweigerd. 2. Beroep op de Queen's Bench. Deze rechtbank heeft uitgesproken, dat de bisschop moet tusschen beide treden.

3. Beroep van de beslissing op het «Court of appeals".

4. Beroep van het arrest vAn dit gerechtshof op de kamer der Lords (Hoogerhuis).

Wanneer nu de Lords uitmaken, dat de bisschop van Londen in dezen de klagers in het gelijk of in het ongelijk moet stellen, en dat deze over de gevallen klacht een vonnis velt, dan kan men nog van des bisschops oordeel in hooger beroep komen, en wel

5. bij de Privy Council.

Maar men ziet, dat het heel wat in heeft, voor een leek, het recht der Kerk tegen priesterlijken overmoed te handhaven,

Een jammerlijk bericht kwam uit de General Assembly van de Vrije Schotsche kerk tot ons.

Met groote meerderheid van stemmen werd Dr. Dods tot hoogleeraar in de uitlegkunde des Nieuwen Testaments aan het college van de Vrije Schotsche kerk te Aberdeen benoemd.

Eenige maanden geleden wezen wij er in ons blad op, welke jammerlijke ontkenningen Dr.

Dods niet geschroomd had uit te spreken. Men wijt zijne benoeming met 383 stemmen, terwijl zijne tegencandidaten er 165 en 115 kregen, aan het feit, dat Dr. Dods in de wetenschappelijke wereld een grooten naam heeft, terwijl de mannen, die met hem in aanmerking kwamen, zulk eene reputatie niet hadden. Ook verzekerde de man, die de candidatuur van Dr.

Dods aanbeval, dat deze heel wat gezonder in de leer was dan men gemeenlijk aannam.

Het treurigst is wel in dit geval, dat de studenten de verkiezing van Dr. Dods met luide hoera's begroetten! De Vrije Schotsche kerk heeft langen tijd in Schotland de banier der rechtzinnigheid omhoog gehouden; doch het heeft nu in het Theologisch seminarium van Aberdeen, waaraan de meeste dienaren des Woords gevormd worden, twee hoogleeraren, die den weg, door Robertson Smith ingeslagen, volgen. Vóór een zestal jaren wierp men Rob. Smith er uit, nu haalt men Dr. Dods er in en duldt R.

Davidson, die zich op dezelfde lijn bewegen als bovengenoemden criticus van het Oude TeRtament.

Ook werd het besluit op de General Assembly genomen, om de geloofsbelijdenis te herzien. Alleen de z. g. »constitutionalisten'', die nog opkomen voor de Gereformeerde belijdenis, stemden tegen de voorgenomen revisie; maar zij vormden een kleine minderheid.

Donkere wolken hangen over de Vrije Schotsche kerk. Er heerscht in de kringen van hen, die de gemeenten zoeken te bewaren voor het indringen van het ongeloof, groote verslagenheid over den uitslag van bovengenoemde stemmingen. Eene scheuring schijnt onvermijdelijk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen