Buitenland.

Engeland. Het Church Congres RhijL

De congressen der Engelsche Episcopale kerk zgn uit de Ritualistische beweging voortgesproten. Door den meer conservatieven vleugel der Ritualisten werden zij in i860 in het leven geroepen, d. i. door hen, die niet zoo direct op een terugkeer naar Rome wilden aansturen en die verlangden, dat ook gemeenteleden deel zouden nemen aan het kerkelijk leven, daarin de ofïicieele vertegenwoordiging der Engelsche kerk de «convocations", die omtrent ter zelfdcr tijd weder saarageroepen werden, alleen geestelijken zitting hadden. De «convocations" zijn gesplitst in een hooger-en een lagerhuis; in de kerkelijke provincie van Canterbury is er een leekenhuis, met adviseerende stem, bij gekomen, doch tot hiertoe zonder noemenswaardigen invloed uit te oefenen.

Hen, die de kerkelijke congressen in het leven riepen, was het er om te doen om de openbare meening in kerkelijke richting te bewerken en belangstelling te wekken in zake de aangelegenheden der kerk. Dit was te meer noodzakelijk, omdat de macht over de kerk eigenlijk niet bij de »convocations", maar bij het parlement berust, en het zwaartepunt van het parlement ligt niet in het Hoogsrhuis, in welke de kerk door hare bisschoppen vertegenwoordigd is, maar in het Lagerhuis, waarin personen van allerlei richting en belijdenis zitting hebben. Daarom is men de kerkelijke congressen zooveel mogelijk gaan houden op plaatsen, waar men de meeste kans had de publieke opinie te bewerken en aldus invloed uit te oefenen op de wetgeving van het parlement.

Daarom kwam dit jaar het 31ste congres te Rhijl, in het vorstendom Wales, saam. Wales dreigt voor de Engelsc'ne kerk een tweede Ierland te worden. Het is bekend dat in Ierland de Episcopale kerk haar privilegie verloor, omdat het toch onbillijk geacht werd, dat eene kerk, nauwelijks een vierde deel der bevolking omvattend, geheel door den Staat onderhouden zou worden, terwijl de Roomsche kerk, waartoe het armere deel der bevolking behoorde, in de kosten van haar eigen eeredienst moest voorzien. In Wales is van lieverlede de toe stand aldus geworden, dat het grootste deel der bevolking tot de dissenters behoort, n.l. tot kerken, die van de Episcopale dissentieeren en in haar eigen onderhoud voorzien, terwijl de Episcopale kerk uit Rijksmiddelen onderhouden wordt. Daar nu bijna alle afgevaardigden in het parlement, die Wales vertegenwoordigen, tot de dissenters behooren, is het begrijpelijk dat deze in het Lagerhuis er op aandringen, dat Kerk en Staat in Wales zullen worden gescheiden Doch ook in Schotland, waar de Gereformeerde Staatskerk nauwelijks de helft van de bevolking meer vereenigt en twee groote vrije kerken bestaan, is eene beweging op touw gezet, om de banden, die Staat en Kerk vereenigen, los te maken. Glad stone, de meer dan 8ojarige leider der Engelsche liberalen, ofschoon persoonlijk een hoog kerkelijk man, meent dan ook, blijkens zijne jongste verklaringen, dat de beweging tot vrijmaking der kerk van Wales niet meer kan tegengehouden worden.

Dat de Episcopale kerk hierover alarm slaat, is te begrijpen, en dat de redevoeringen, op het congTes te Rhijl gehouden, een oorlogskreet waren tegen allen, die de Episcopale kerk van hare voorrechten wilde berooven, is te begrijpen.

De vergaderingen werden door meer da.i 3000 personen bijgewoond-Een enorm succes, juichen de Episcopale bladen. Doch de Independent verzuimde niet er op te wijzen, dat vele congresleden per extra-treinen gratis naar Rhijl waren vervoerd. Maar ook dit in aan merking genomen, was het congres druk bezocht.

De voorzitter, die den 6den October de vergaderingen opende, zeide, dat men voornamelijk drie argumenten voor de scheiding der Episcopale kerk van den Staat in het midden bracht: i. Dat zij de kerk der minderheid is; doch de jongste statistiek bewees dat slechts 46 pet. van Wales' bevolking tot de dissenters behoorde (? ). 2. Dat zij de kerk der rijken is; doch eene menigte rijke kooplieden behooren tot verschillende secten, terwijl de kracht der dissenters huist in den neringdoenden en boeren, die tot de welvarende lieden behooren. De voorzitter meende dat de meeste beschaafde lieden tot de Staatskerk behoorden, doch dit kon der kerk niet tot een verwijt gemaakt worden. Aan de andere zijde wees hij er op, dat in de armere gemeenten de predikanten der dissenters niet altijd aanwezig zijn, zoodat men in geval van nood zich tot den geestelijke der Staatskerk wendt, (zeker omdat deze over de meeste middelen heeft te beschikken). 3. De Nonconformisten gevoelen zich door de privilegiën der kerk verongelijkt; doch dit is volgens den voorzitter alleen bij zulke lieden, die in de eerste plaats politiek dreven en bij wie het Christendom slechts eene tweede plaats inneemt.

De vergadering hield zich ook bezig met de vraag: hoe de kerk zich te gedragen heeft tegenover de „Nonconformisten" of leden der vrije kerken. Men sprak het openlijk uit, dat het een ijdele droom is te verwachten dat in de naaste toekomst zij die van de Episcopale kerk afscheid namen, met haar weder zullen vereen'gd worden, omdat de wensch tot hereeniging slechts van eenen kant komt.

Toch was het congres zoo uitsluitend niet, dat het saamwerking met dissenters op het gebied van de philantropie en tot leniging van de sociale nooden, wilde afsnijden. Daardoor zal men elkander beter leeren verstaan, en aldus den weg voor de vereeniging der gescheidene bereiden. Een spreker sprak er zelfs van om de dissentiëerende predikanten op de kansels der Anglicanen toe te laten, doch de meerderheid was daar sterk tegengekant. De aartsbisschop van York wees op den plicht om zich tcgenovw de dissenters in broederlijken geest, als een zelfden doop deelachtig te gedragen en voor hen te bidden. Een Episcopaalsch geestelijke sprak den wensch uit, dat op het volgende congres, mannen als Spurgeon, Parker, Dale zouden worden toegelaten of uitgenoodigd, opdat men tot wisseling van gedachte komen zou, wanneer men, niet van kansels kon wisselen.

Het congres hield zich ook bezig met de vraag, hoe de volksmassa's, die hoe langer zoo meer verwilderen, onder den invloed der kerk te brengen. Het bleek, dat het boek van den generaal van het Heilsleger: »In Engeland's duistere plaatsen, " ook zijn invloed op de congresleden had uitgeoefend. Men verklaarde zich afkeerig van het versplinteren der parochiën, maar sprak daarentegen uit, dat de bestaande kerspelen door meer • predikanten moesten bediend worden. De arbeid van de Church-Armij, eene nabootsing van het Heilsleger door leden van de Episcopale kerk opgericht om de verwilderde massa's voor de Episcopale kerk te winnen, werd op het congres loffelijk vermeld.

Scherp liet zich het congres uit tegen den arbeid van de laag kerkelijke zendingvereeniging. Trouwens is het bezwaar tegen die vereeniging, dat zg bij wijze van eene vereeniging en niet kerkelijk de zending drijft, volgens ons gewettigd. Een lans werd gebrokenvoor het coeliebaat der zendelingen, anderen kwamen echter daartegen op.

Amerika. Toestand der Presbyteriaansche kerk.

Behalve de Nederduitsch Gereformeerden, behoorende, gelijk vnj reeds hebben uiteengezet, tot onderscheidene kerkelijke instituten, heeft men nog de Presbyteriaansche kerk, waarbij zich de Gereformeerden van Engelschen oorsprong 'hebben gevoegd. Deze kerk telt 806, 796 leden, die tot het H. Avondmaal zijn toegelaten, d, i. 30, 000 meer dan het vorige jaar. Niet minder dan 1317 jongelieden bereiden zich tot den predikdienst voor, waarvan 815 studenten zich in de onderscheidene Theologische scholen bevinden. De Presbyterian, te Philadelphia uitkomende, schrijft: Het is aangenaam op te merken, dat terwijl de moederkerk in Engeland steeds krachtig aanwast er ook een gestadigen groei is in de kerken buiten Engeland, en dat de kerkelijke instellingen die der kerk zulk eene groote uitbreiding gaven in de Vereenigde Staten van Noord-Amerika gereedelijk overgebracht zgn in landen waar het Christendom het terrein van het Heidendom binnendringt. Wij hebben zeventien presbyteriën in vreemde landen en onlangs hebben wij onderscheidene personen gedeputeerd om in verband te komen met de Synode der kerken van Brazilië.

Daarbij is het opmerkenswaardig dat de collecten in menige buitenlandsche kerk verrassend hoog zijn, zooals bijv. in het Presbyterium van Shanting, waar in het laatste jaar een vijfhonderd leden aan werden toegevoegd en in de kerk van Chieng-Mai, in het Presbyterium van Noord Laos, waarbij honderd vijf en twintig nieuwe leden kwamen, gedurende de laatste twaalf maanden." Bij de jongste Assembly def Amerikaansche Presbyteriaansche kerk werd in het verslag omtrent den toestand der kerken gezegd: Wij vermelden met ongeveinsde dankbaarheid jegens God dat er krachtige revivals geweest zijn iu verschillende deelen van ons land, die de heerlijke vruchten hebben opgeleverd.

In New-York alleen telt men onder de 354 Protestantsche kerken, 120 Presbyteriaansche. In de groote stad van N. Amerika heeft men bovendien drie Unitarische en drie Universalistische kerkelijke genootschappen; terwijl men er 46 Joodsche synagogen en 81 Roomsch-Katholieke kerken telt. De New-York Herald zegt, dat uit een staatkundig oogpunt de Roomsche kerk den meesten invloed uitoefent, dat de Episcopale kerk de meeste beteekenis heeft uit een sociaal gezichtspunt, terwijl de Presbyteriaansche kerk op wetenschappelijk gebied den voorrang verdient.

Zou deze lofspraak op de Presbyteriaansche kerken zijn oorsprong hebben in het feit, dat daarin eene machtige strooming openbaar werd, aandringende op eene revisie der Westminstersche geloofsbelijdenis in Remonstrantschen geest? Of zou het zijn omdat vele voorgangers den Presbyterianen zich op de lijn van den z. g. modern thought of van de forward movement bewegen? Wij vreezen het. Niet ten onrechte is C. Spurgeon tegen die beweging te velde getrokken als eene down grade, d. i. eene die de kerken af doet zakken op den vloed van het ongeloof. Hij verwachtte dat, als tegen dien vloed niet een dam opgeworpen wordt, de toeneming van het ledental zal ophouden en achteruitgang op elk gebied zich zal openbaren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen