Zending.

HLT VOORUITZICHT.

{Slot: )

Wenden wij van Afrika den blik naar Axië, dan treft ons daar hetzelfde T^nch^nsel. Juist de meest verwilderden zijn de meest ontvankelijken gebleken voor het Evangelie.

De IL. ..., ; i in Birma bewijzen dat. Onder dit nog niet zoo lang geleden heidensche volk vindt men thans honderden gemeenten, en nog kort geleden gingen duizenden van diezelfde klasse menschen tot het Christendom over. Op de grenzen van Indie vindt men 50 millioen inlandsche stammen, die blijkbaar spoedig voor een of anderen der »sterkere"' godsdiensten moeten bezwijken. De vraag is maar voor welken? Zal het gaan als eens in onze Oost, waar het Christendom de gelegenheid liet voorbijgaan en de Islam voordrong?

Alzoo zijn er millioenen over heel de wereld, die geen georganiseerden tegenstand bieden aan de waarheid. Wat hen belet er toe te komen is eenerzijds de inwonende zonde en anderzijds de lauwheid en traagheid der Christelijke kerk. Dusver heeft de Zending juist de grootste overwinningen behaald onder die onwefende, barbaarsche rassen.

Maar, zal men zeggen, al zijn nu ook die buitenwerken genomen dan blijven toch de machtige bolwerken over dengenen die met spot en verachting op de strijders onder het Kruis neerzien. Ongetwijfeld. En we hebben reeds vaak betoogd wat macht b. v. het Boeddhisme is. Doch let op China en Japan. Of de troebelen in het eerstgenoemde rijk werkelijk een uitbarsting tegen het Christendom zijn is nog lang niet uitgemaakt. Zeker is dat het Christendom er voortdringt. 't Is nog niet zoo lang geleden dat een geschiedschrijver als Neander 't uitsprak : »Het zal een tijd van beteekenis zijn in de geschiedenis der kerk, als het Evangelie] China binnendringt en Chineesche bekeerlingen in der waarheid Christus aannemen.'*

En zoo ver is het reeds. De bekeering van China zou een even groot feit zijn als de omhelzing van het Christendom door hem die den troon der cesars bezette. Toen Neander het vermelde woord uitsprak was Japan nog geheel voor 't Evangelie gesloten. En thans — men weet hoe alles veranderd is. Het Christendom is er gevestigd. Zoowel de inlandsche als de vreemde predikers gelooven dat binnen 30 jaren er een Japansche Christelijke kerk zal zijn, die tevens een nieuwen levensvorm zal schenken aan een wakker volk van 40 millioen; een Christelijke macht in Oost-Azië als Brittanje van West-Europa, 't Is een stoute gedachte, toch geen hersenschim.

De eerste minister van Siam sprak het reeds uit: »Mijn land werd voor het Westen niet geopend door kanonnen of vloten maar door de Amerikaansche zendelingen."

In China maakt het Evangelie zeer groote vorderingen. Alleen de zoog. Inland mission zendt honderd zendelingen, mannen en vrouwen, jaarlijks uit, en de invloed van dien arbeid moet merkbaar worden, al zijn ook op het oogenblik de tijden ongunstig. Alleen Thibet, zetel des hoogepriesters van 't Boeddhisme, blijft nog geheel gesloten, doch niet lang meer.

Het Brahmisme of Hindoeisme is nóg sterker verschanst dan het Boeddhisme, de citadel des heidendoms; de sleutel tot die citadel heet de caste. Maar nu is juist deze burgt des heidendoms in handen van een Christelijke mogendheid en zendingsvolk. Het arbeidsveld is open en veilig. En we wijzen hier slechts op het onverdacht getuigenis van een staatsman en opmerker als Lawrence: »Ik geloof dat elk jaar en van kring tot kring de invloed der zendelingen moet toenemen, en dat naar Gods genadige beschikking de tijd te wachten is, dat groote massa's volk, die alle vertrouwen verloren hebben in hun eigen godsdienst en behoefte gevoelen aan een zuiveren, waren, heiligen godsdienst, bekeerd zullen worden en het Christendom belijden, en het beleden hebbende, naar zijn voorschriften leven."

Eindelijk nog de Islam. In het Oosten ontmoet de Zending allereerst het bedorven Christendom, dat door eigengerechtigheid en vormendienst de harten versteent. Daar vertoont zich de godsdienst van den - valschen profeet, die de wereld wil beheerschen, den bitteren vijand en verwerper van het Kruis. Hoe die sterkte — we wezen vaak op haar — te nemen? Waar is het zwakke punt.

Laat ons niet vergeten dat het groote gebouw op vele plaatsen wankelt en scheurt. Een halve eeuw geleden liet de Islam geen Christelijke Zending onder Mohamedanen toe en eigenlijk is 't nog zoo. Wie afvalt, is des doods schuldig. Maar in Indië onder Britsch gezag kan dit niet toegepast. In Perzië is de regeering zwak, het stelsel tegen zich zelf verdeeld en de regeering niet op de hand der geestelijkheid. Turkije moet de Chrisenmogendbeden ontzien, het Zendingswerk dulden. In Egypte kan de Zending geregeld arbeiden. In geheel Noord-Afrika staat men tegenover het Christendom ongeveer als in de eerste tijden der kerk in het Romeinsche rijk. Daarbij is het Zuidelijk Mohamedanis gelijk het Perzische, fel gekant tegen de macht der Moslemin in 't Noorden. Vports staat tegenover de Oostersche onverdraagzaamheid, de toenemende macht vooral der Anglo-Saksische volken, niet alleen door het zwaard, maar ook door geld, handel enz. Dit geldt voor Egypte, Arabië, Turkije en Perzië. De kansen van den Islam als weerstand biedende macht zijn niet gunstig meer.

En daarbij mag een vèelbeteekenend verschijnsel niet uit het oog verloren.

De kerken in het oosten waren door hun ontrouw oorzaak van de grooï^; ketterij of afval die Islam heet. Maar hun herleving zal ook de val van dien Islam zijn. Dit is waar om redenen, te veel om hier aati te geven.

En nu zien wij op den ouden grond des Christendoms, thans door de Halve maan beschenen, weer alom Christelijke kerken verrijzen.

Men vindt thans in Perzië Christelijke gemeenten met 2500 leden; dergelijke treft men aan in Egypte, evenzoo in Syrië en nog anderen met saam 12, 000 leden in andere gewesten van Turkije. Dit nu zijn reeds zoovele brandpunten, gemeenschappen van Christenen te midden der Mahomedaansche veroveraars; het verspreide zuurdeeg dat heel den klomp meel moet en zal doortrekken. Zij leveren de strijders en de wapenen voor den grooten stormloop. Deze gemeenten saam met de zendelingen werken door prediking, bijbelverspreiding, de pers en door hun wandel. Reeds zijn we zoover, dat de Muzelman verdedigend te werk gaat en de hoop heeft opgegeven de Christenen, als vroeger, tot zijn geloof te bewegen, terwijl het Christendom aanvallend te werk gaat, met blijde verzekerdheid van de eindelijke overwinning. De Islam kan reeds eeuwen niet meer wijzen op bekeerlingen uit de Christenen, doch deze hebben reeds een aanzienlijken oogst van Indië tot de Straat van Gibraltar te boeken. De staatkundige btwegingen der jongste tijden komen mee het veldwinnen van het Christendom te goede. De strijd kan nog lang en zwaar zijn, maar de zegepraal is nu reeds te spellen. Over het Jodendom spreken we hier niet. Het neemt een eigenaardige plaats in onder de monotheïstische volkeren, wijl het in een betrekking van die aller andere verschillend tot den Christus staat. Daarom heeft de zending onder de Joden bijzondere eischen.

Doch — en hiermede sluiten we ons betoog voor dit jaar — de zending heeft op goeden grond goeden moed. Zij ziet voortgang en vooruitgang. De Heere strijdt voor en door haar.

HOOGENBTRK.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen