GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Uit de Pers.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Uit de Pers.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

In zake de overgangen van enkele Protestanten tot de Roomsche kerk, schrijft N. J. E. in de Roeper :

Jaren achtereen, maar vooral in den laatsten tijd hoort men veel van overgangen van Protestanten naar de Roomsche kerk. Zelfs van Hervormde candidaten en van predikantsvrouwen en dochters wordt zoo iets gehoord. Dit is inderdaad een opmerkelijk verschijnsel.

Meermalen vernamen wij van jongelingen die zich eene Roomsche vrouw kozen, dat zij om haar te krijgen, hun geloof verzaakten en tot de kerk van Rome overgingen; ook van jongedochters die zulks deden om het bezit van een man. Het gebeurde vaak dat vrouwen en kinderen van Roomsche mannen door bedreigingen van den man en door beloften of vloekspraken van den pastoor verschrikt, naar de mis en de biecht gingen. Ook dat Protestantsche zieken in ziekenhuizen door Roomsche ziekenoppassers of oppasters in een monniken-of nonnenkleed worden overgehaald om Roomsch te worden. Dat is dikwijls gebeurd. En Rome ontziet geen middel om haar doel te bereiken; zij trekt er zich ook niets van aan of de overgang uit overtuiging geschiedt^of niet. Het is voor Romt geheel en uitsluitend: «Hebben is hebben en krijgen is de kunst."

Wanneer wij echter hooren van overgangen van mannen, die in de Godgeleerdheid hebben gestudeerd en tot «candidaat tot den Heiligen Dienst, " zooals het heet, zijn gepromoveerd; van vrouwen, die dochters en vrouwen van predikanten zijn en waarvan moet worden ondersteld dat het meer dan algemeen ontwikkelde vrouwen zijn, en die uit kracht van hunne plaats en stand, toch zeer goed met het on en bij en wangeloof van Rome's kerk kunnen bekend wezen, dan mogen wij wel eens ernstig vragen: van waar dit verschijnsel ? ^ Van waar komt het dat menschen aan wie God in Zijne genade Zijn Woord gegeven heeft, waarin hun de waarheid tot zaligheid is geopenbaard, zoo geheel en al tegen dat Woord in handelen en eene leer omhelzen, die in ieder bepaald Roomsch artikel in lijnrechten strijd staat met de van God ge schonken openbaring? In strijd met den uitdrukkelijken wil des Heeren?

De mensch is zeer diep gevallen. Onder een schijn van godsdienst kan hij vaak gruwelijke dingen doen, kunnen de ontzettendste drijfveeren in beweging worden gebracht, kunnen de vreeselijkste bedoelingen worden beoogd. De farizeërs van Jezus' dagen, Kajafas en den Grooten Raad der loden zijn hiervoor wel een duidelijk bewijs. De leerstellingen der Jezuïten in de Roomsche kerk zijn daarvan niet minder bewijs, waar leugen, bedrog, moord en allerlei zonden tot deugden worden gemaakt onder zekere voorwaarden.

Toch kunnen wij niet altijd aan onedele drijfveeren denken, niet altijd gelooven aan zondige bedoelingen.

Maar de mensch is van nature diep bedorven in het hart en verduisterd in het verstand. Van daar dat de voorgeslachten reeds «de heeriijkheid des onverderfelijken Gods (hebben) veranderd in de gelijkenis eens beelds van een verderfelijk mensch en van gevogelte en van viervoetige en kruipende gedierten." Rom.

1:23. Waar de mensch de verlichting en leiding des Heiligen Geestes mist; waar hij deze verlichting en leiding niet heeft ontvangen of dezelve heeft tegen gestaan, uitgebluscht en dus aan zichzelve gelaten, daar is hij dwaas en «dwalende, menigerlei begeerlijkheden en wellusten dienende." Titus 3:3. In zijne onwetendheid en vleeschelijkheid grijpt hij de leugen aan en hecht zich aan het zinnelijke waar de waarheid voor hem is verborgen en hij van het dienen van God »in geest en waarheid" geen denkbeeld heeft, ook al geeft hij zichzelven uit voor wijs.

Kunnen wij uit dezen algemeenen toestand iets van het verschijnsel begrijpen duidelijker wordt het waar wij er op letten hoe het rationalisme (redegeloof) voornamelijk in het Hervormd Kerkgenootschap het geloof in Gods Woord heeft ondermijnd, ja geheel omver geworpen. Groningers, modernen en dageraads mannen hebben alles gedaan wat zij konden, om de Goddelijkheid, de onfeilbaarheid, de feilloosheid, de echtheid der Schrift te ontkennen Zij hebben het zaad van twijfel en van ongeloof met kwistige hand gestrooid. Zij hebben de groote menigte hun Bijbel ontnomen, uit de kerkgebouwen verdreven en naar de kroegen en komedies gejaagd. Maar nu zijn er ook edeler naturen, die in die grof zinnelijke dingen geene voldoening vinden, ja die daarvan een bepaalden afkeer hebben. In den twijfel kunnen zij niet leven, in hun eigen rede hebbén zij geen steunsel genoeg, dat zekerheid geeft èn rust verschaft. In hun hart ligt een trek naar het ideale, het schoone en ware, al kennen zij het ware en schoone niet. En nu biedt Rome in haar kerkgebaar en sieraad, in haar priestergezag en absolutie alles aan wat zulk een hart begeert. Waar de mensch nu niet dieper ziet het zinnelijke, het onwaarachtige, het leugenachtige van Rome niet doorziet, maar zich door wierookgeur en altaarkleur laat medesiepen, is het zeer begrijpelijk dat iemand tot de kerk van Rome overgaat en verzinkt in de «vervloekte afgoderij."

Psychologisch is dit juist gezien.

Htt religieuse vacuum waarin duizenden bij duizenden van de «volkskerk" omwandelen, wekt bij de betergezinden de behoefte naar een bevrediging, die ze, dan bij Rome zoeken

Alleen komt hei ons voor, dat men psychologisch de zaak beziende, de Roomschgezinden om hun propaganda niet veroordeelen mag.

Eer beschamen ze het gebrek aan propagandaijver bij menig Protestant.

Waar geloof is werkt vanzelfde propaganda.

Waar de propaganda ophoudt, toont dit dat het geloof verflauwd is.

KUYPER.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 3 april 1892

De Heraut | 4 Pagina's

Uit de Pers.

Bekijk de hele uitgave van zondag 3 april 1892

De Heraut | 4 Pagina's