Buitenland.

Frankrijli. De algemeene pastorale conferentie en de nieuwe school. Einde der oud-Katholieke beweging. Reactie tegen de positivistische wijsbegeerte. De Roomsche kerk en de sociale quaestie.

In de Parijsche feestweek of week voor vergaderingen van allerlei godsdienstige vereenigingen, werd ook de »algemeene'' theologische conferentie gehouden. De president Condey hield daarop eene voordracht over »het geloof aan de prae-existentie (voorbestaan) van Christus en zijne beteekenis voor het Christelijke leven." Deze leeraar betoogde dat het voorbestaan van Christus in den Bijbel geleerd wordt en daarom moest beleden worden, en dat, wanneer men dit stuk losliet, men ook noodzakelijk tot een verzwakt begrip van zonde moest geraken. Opmerkelijk genoeg, is alleen de hoogleeraar Rabatie met Condey in discussie getreden, en dat slechts om eenige critische opmerkingen te maken. Principieel werd, hetgeen Condey voorstelde, niet bestreden. Niet één van de voorstanders der »nieuwe school'' had den moed het woord te nemen, om hunne leer, dat de mensch Jezus ten slotte God geworden is, dus dat de menschheid vergoddelijkt is (een zuiver pantheïstische voorstelling, waardoor de grenslijn tusschen het goddelijke en het menschelijke uitgewischt wordt) te verdedigen.

Toch zou men verkeerd doen als men daaruit afleidde, dat men zich in den laatsten tijd in Fransch-Protestantsche kringen weer meer tot de leer der vaderen getrokken gevoelden. Integendeel gaat het ontkennen en bestrijden van de grondwaarheden der Gereformeerde leer steeds voort, en komt men daardoor van lieverlede nader tot de liberalen en modernen. Terwijl in 1872 de partijen nog zoo scherp tegenover elkander stonden, hetgeen bleek op de in dat jaar gehouden laatste officieele synode, zoo scheelt er dus niet veel aan, of de verbroedering van evangelischen en liberalen heeft plaats gehad. Straks gaat men gemeenschappelijk aan de Fransche regeering verzoeken om eene nieuwe officieele synode te erlangen, terwijl men dan afspreekt dat die synode, zaken de leer betreflende, niet zal behandelen, dus louter administratief moet optreden.

Ook moet gezegd, dat reeds in 1872 te voorspellen was, hoe droevig de orthodoxie in de Protestantsche kringen van Frankrijk zouverloopen. Op die vergadering werd eene korte geloofsbelijdenis opgesteld, die wel zoo positief was, dat de modernen haar niet konden onderteekenen, doch die niets bevatte wat de belijdenis der Gereformeerde kerken onderscheidt van andere. Het opstellen van een formulier van eenige regels om dat te verheffen tot symbool der kerk, was een loochening van het werk des Heiligen Geestes in de Gereformeerde kerk, ook van Frankrijk, welke kerk immers de confessie van La Roebelle bezat, op welk fundament de mannen van 1872 hadden moeten voortbouwen.

Men scheen de oude formuleering der waarheid voor verouderd te houden en hoe schrap men zich toen ook tegen de liberalen of modernen zette, toch had men in 1872 hier het pleit gewonnen gegeven. Nog een wijle tijds en men erkent het openlijk dat men de liberalen heeft miskend.

Reeds deelden we in dit blad mede, hoe in Nimes eene conferentie gehouden is met het doel om »de leden van de groote Protestantsche familie nader tot elkander te brengen op het terrein van het gebed, depractische studie der Schrift en den gemeenschappelijken arbeid tot opwekking en bekeering van zielen". Wanneer zulke samenkomsten mogelijk zijn, is feitelijk de grenslijn tusschen rechtzinnig en onrechtzinnig vervallen. De hoogleeraar Doumerques heeft in het midden van Januari ook conferentiën georganiseerd in Anduzc. Een veertigtal predikanten nam er aan deel. Het doel van Doumerques was om het kerkelijk bewustzijn te verlevendigen. Allen die met hem medestreden, wilden •sivoor, door en itt de Gereformeerde kerk arbeiden. Tot hiertoe konden wij echter niet opmerken dat Doumerques, al heeft hij oog voor het independistisch en revolutionair standpunt, waarop vele zich noemende orthodoxen op kerkelijk terrein staan, zich ook op leerstellig gebied principieel stelt tegen de mannen van de nieuwe school.

(Slot volgt.)

WiNCKEIi.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen