Buitenland.

Engeland. Nemen de vrije kerken toe?

Men heeft de vraag gedaan of het Congregationalisme en in het algemeen de vrije kerken toenemen in Engeland of afnemen.

Het is niet te ontkennen, dat de werkzaamheid, die tegenwoordig meer dan vroeger door de Episcopaalsche predikanten of geestelijken ontwikkeld wordt, een beletsel is voor de uitbreiding der vrije gemeenschappen.

In den regel zal een rector eener gemeenschap grooten invloed uitoefenen op zijne gemeente, indien hij er ernstig naar streeft om zijne roeping getrouwelijk te vervullen. Nu kan het toegegeven worden, dat, wanneer een Episcopaalsch predikant te zeer in Ritualistische richting drijft, hij ten slotte meer afbreekt dan opbouwt, maar dit wordt eerst op den langen duur openbaar.

Dit is zeker, dat in Engeland de predikanten van den ouden stempel tot de zeldzaamheden gaan behooren.

Een predikant die dikwijls de «halles" bezocht, die daarin zijn genoegen vond, die een aangenaam prater was bij een diner, en die in den regel zich niet druk maakte met de stoffelijke en geestelijke belangen van zijne gemeente, is een heel ander figuur als de Ritualistische priester, die ernst maakt van de bediening van zijn ambt, die altijd vol ijver is voor zijn scholen en de zending en wien het er om te doen is, om de toongevers in zijne gemeente even ijverig te maken als hij het zelf is. Dit bevalt den eenvoudigen landlieden beter dan de toestand van vroeger, indien de Ritualistische predikant zich maar niet bemoeit met de kleine dingen, die betrekking hebben op het burgerlijk bestuur der gemeente.

Voor een vijftig jaren gebeurde het gedurig, dat in tijden van ziekte de predikanten der dissenters gehaald werden bij menschen, die nooit een voet gezet hadden in eene kapel van een kerk, die niet aan de Episcopalen behoorde. Tegenwoordig is dit niet meer aldus. De Episcopaalsche geestelijkheid is heel wat meer werkzaam en energiek dan vroeger, hetgeen voor de predikanten der dissenters het werk moeielijk maakt.

Het is daarbij een feit, dat de raiddelklasse, v/aaruit de meeste congregationahstische, baptisüsche en andere vrije kerken voornamelijk haar steun ontvangen op het platte land, sterk achteruitgaat. Daaruit volgt dat het steeds moeielijker valt voor de dissentiëerende kerken om hare predikanten te onderhouden. Men it­ zal het voorbeeld der Wesleyanen moeten gaan volgen, die, in plaats van op elk klein dorp een predikant te willen hebben, onderscheidene kleine kerken door een predikant laten bedienen. Dit wil er bij de congregationalisten, de zonen der independenten, moeilijk in. Men staat zeer op de onafhankelijkheid van elke congregatie. Maar op hulp van andere kerken zullen die kleinere kerkelijke gemeenschappen op den duur niet kunnen rekenen, wanneer zij op denzelfden voet willen blij ven _ leven, als zij thans doen. Menige gemeente is in Engeland en Schotiand wat men daar noemt over-churched. d. i. overladen met kerken. Dorpen met 'een paar duizend zielen, hebben soms in hun midden een vijftal vrije kerken, ieder met een predikant, behalve de Episcopaalsche gemeenten. Dit ging nu wel, zoolang de burgerstand flink geld verdiende, maar in deze dagen is de draagkracht der gemeenten sterk verminderd.

Hielden die kerken nu maar de banier harer belijdenis fier omhoog; maar dit is helaas over het algemeen niet meer het geval. De downgrade monement, gelijk Spurgeon dien noemde, d. i. de beweging, die de kerken naar den af'^rond van het ongeloof voert, heeft zich vooral onder de congregationalisten geopenbaard, nog meer dan onder de Baptisten. Het meerendeel van deze congregationahstische predikanten behoort tot hen, die de modern thought (de moderne gedachtenwereld) volgen.

Wanneer nu de Episcopaalsche kerk alleen mannen tot hare dienaren had, die aan het Woord Gods niet tornden, zou men weldra vele vrije kerken zien verdwijnen. Maar de jdowngrade" is ook onder de Episcopalen duidelijk merkbaar, getuige het werk, dat eenige jaren geleden het hcht zag, tot titel dragend, JLUX mundi." Maar een ieder begrijpt, dat, wanneer een kerk den zedelijken en finantieelen steun heeft van de overheid en zij veel aantrekkelijks biedt door de kracht en weelde van hare ceremoniën, zij op den duur meer aantrekkelijkheid heeft voor de natie, dan die kerken die een moeielijken strijd voor haar bestaan hebben te strijden en daarbij van lieverlede en steeds meer afgeschoven worden van het fundament waarop zij gebouwd werden,

Daaroin kunnen wij begrijpen, dat de voorstanders der Episcopale kerk met hand en tand hare privilegiën willen vasthouden, en dat de dissenters alles in het werk stellen om gedaan

te krijgen, dat de Episcopaalsche kerk in gelijke uitwendige conditie kome als zij.

Mochten de leiders der vrije kerken het maar inzien, dat, indien zij den strijd willen volhouden, en een heilzaam zout willen zijn tegen het bederf, dat het Engelsche volk heeft aangetast, doordat het voor een groot deel medegesleept werd door de Ritualistische richting van de Episcopale kerk, zij tot de wet en het getuigenis moeten wederkeeren en daarom te breken hebben met de hedendaagsche schriftcritiek, het met schaamte erkennende, dat men van het heilspoor is afgegaan.

Dan zal men weder den dienst van de predikanten der vrije kerken gaan zoeken, al verdubbelen ook de Ritualistische predikanten der staatskerk hunne pogingen om het Engelsche volk in de Roomsche paden terug te leiden.

WiNCKEL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen