Amsterdams Kerk één en onverdeeld.

Nog altoos is ook de Gereformeerde kerk van Amsterdam in twee kerkelijke instituten verdeeld.

Een kerk genaamd naar de Keizersgracht, en een kerk genaamd naar de Kerkstraat.

A en B.

Toch drong sinds lang ook in Amsterdam het besef door, dat dit niet de meest gewenschte toestand is, en beide kerken poogden reeds op allerlei wijs van hoogen zin blijk te geven, door afvaardiging naar elkanders kerkeraden; door prediking om en om in beider reeksen kerken; door poging om de scholen te vereenigen; door het saamkomen der predikanten in één dusgenaamd > ministerie''"; door het kerken over en weer; door broederlijke samenwerking op velerlei terrein.

Doch zelfs hierbij bleef het niet, ook tot recktstreeksche pogingen om ook als instituten in één te vloeien zijn reeds lang de voorbereidende stappen gedaan.

Reeds benoemden beide kerken voor jaar en dag elk een breede commissie om deze gewichtige aangelegenheid te bespreken, en sinds lang was men het in beginsel eens, dat het toch eigenlijk tot vereeniging komen moest.

Alleen maar de bezwaren die men op dezen weg des vredes ontmoette, waren vooral in zoo groote kerken niet gering.

In twee kerken, die saam ver over de 30.000 zielen tellen, bestaan zooveel regelingen, vaste usantiën, verkregen rechten, manieren van kerkelijk leven en handelen, dat het, op zich zelf, schier een onbegonnen werk moest heeten, om te beproeven, hoe men deze tweeërlei strooming van kerkelijk leven in ééne bedding saam zou brengen.

Vooral van de zijde der oudere kerkfor-

matie was dit uiterst moeilijk. Zij toch bezat haar zuiverder leven reeds sinds meer dan een halve eeuw, terwijl de kerk B eerst sinds tien jaren tot zuiverder constitueering van haar kerkelijk leven gekomen was.

Nu vergroeit uiteraard wat een halve eeuw oud is, niet zoo gemakkelijk meer.

Had dan ook geen broederzin en vroed beleid beiderzijds voorgezeten, zoo mag wel voor vast aangenomen, dat te Amsterdam de vereeniging nooit slagen zou.

Maar levert het leven van een groote kerk veel moeilijkheden op, het heeit aan de andere zijde ook dit voordeel, dat de zaken er zeer formeel, steeds in deftigen vorm, alleen schriftelijk worden 'afgedaan.

En dit nu droeg er toe bij, om elke bitterheid te weren, overhaasting af te wepden, en aan de overwegingen haar vrijen loop te laten.

Commissie na commissie, en kerkeraad na kerkeraad heeft daardoor gelegenheid gehad, om rijpelijk, om vrijelijk elk punt van bezwaar te formuleeren, te wikken en te wegen, en er over te besluiten.

En thans mag met ingenomenheid worden geconstateerd, dat de onderhandelingen zóóver zijn voortgeschreden, dat beide kerkeraden reeds gezegd kunnen worden definitief tot de vereeniging besloten te hebben.

Er is nog slechts een enkel punt waarover zeker verschil bestaat, de vraag namelijk of de verzorging der armen op deze of gene wijze tot effect zal komen.

Maar ieder gevoelt terstond, dat is geen punt waarop men dood blijft, als er zoo hoog en zoo heilig belang op het spel staat.

Voor zulk een punt kan altoos de noodige speelruimte gelaten worden.

Dat vindt zich.

En nu zullen er zeer zeker bij de uitvoering nog heel wat regelingen te maken zijn, eer men gereed is en de scheidsmuur kan worden afgebroken, maar dit neemt niet weg, dat men nu reeds in de stille verwachting mag verkeeren, dat eerlang ook te Amsterdam de Gereformeerde Kerk één en onverdeeld, niet alleen voor God, maar ook voor het oog der menschen staan zal.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen