Buiteuland.

Engeland. Oppositie tegen de voorgenomen vereeniging tusschen de beide vrije kerken in Schotland.

De vereeniging van de geünieerde Presbyteriaansche kerk met de vrije Schotsche kerk zal den 3isten October een voldongen feit geworden zijn. Naarmate echter dit tijdstip meer nadert, wordt de oppositie van de tegenstanders der vereeniging sterker.

Onder de geünieerde Presbyterianen is men alleen tegen de vereeniging gekant wijl men vreest, dat de geünieerde kerk het bestuur der geldmiddelen van „managers" zal overbrengen op een geordend diaconaat. Twee gemeenten in Dundee, nl. die van Tay Square en van Butterburn, weigerden met de vereeniging mede te gaan.

Ook in de vrije Schotsche kerk zijn niet allen voor de vereeniging. De twee predikanten, die in de vrije kerk in Lewis een eerste plaats innemen, de heeren Peter Macdonald, predikant te Stornoway, en Murdock Macaskill van Dingwall hebben zich wel voor de veereeniging verklaard, doch zijn niet bij machte om al de leden hunner gemeente daarin mede te krijgen. De tegenstanders waren in staat om een groote meeting te Stornoway te houden. Toen bovengenoemde predikanten in die vergadering verschenen en verlof verzochten om de zaak aangaande de vereeniging uiteen te zetten, ontstond er een tumult, dat niet ophield voordat de hulp der politie ingeroepen en de heer Macdonald heengegaan was. Bij het einde der samenkomst verzocht de president, dat allen die tegen de vereeniging waren, zouden opstaan. Verreweg de grootste helft der vergadering stond toen op.

Op een kleinere meeting van dissentieerende broeders, die in Thurso gehouden werd, zeide de predikant Cameron, op de vraag wat hij van plan was te doen, wanneer de vereenigmg doorging: „wanneer de meerderheid gaat naar de Waverley markt, blijven wij in de Assembly Hall; wij zullen verklaren dat wij de Vrije kerk zijn, wij zullen onze aanspraak op de vaste fondsen, groot een millioen pond sterling, laten gelden en het aan de vereenigde kerken overlaten die aanspraak te bestrijden.

Wij-denken dat men wel zorgen zal, dat de 12 millioen gulden kapitaal niet in handen van Ds. Cameron komen, en dat men hem zal laten protesteeren, omdat de rechtbanken hem toch in het ongelijk zullen stellen. Dit kan ook haast niet anders, wijl ook in de vrije Schotsche kerk de beginselen van het collegiale kerkrecht zijn binnengedrongen. Wij kunnen het overigens goed verstaan dat men in de Schotsche hooglanden niet gesteld is op eene vereeniging met de geünieerde Presbyteriaansche kerk. Het schijnt, dat men in laatstgenoemde kerk verder van de Gereformeerde belijdenis is afgedwaald dan in de Vrije Schotsche kerk.

Frankrijk. Herleving van het gnosticisme. ­

Een tijdschrift verscheen in Frankrijk onder den titel van: Le Miveil des Albigeois. Het wil het orgaan zijn van de „Gnostieke kerk van Frankrijk", welke gemeenschap het oude gnosticisme wil doen herleven. De nieuwe gnostieken verwerpen de schriften des Ouden Verbonds, de Handelingen der Apostelen en de brieven van het Nieuwe Testament. Zij hebben vijf sacramenten, welke ongeveer met den doop, het vormsel, de priesterwijding, het avondmaal en het laatste ^oliesel der Roorasche kerk overeenkomen. Zij laten de echtscheiding toe. Zij hebben bisschoppen, diakenen en diakonessen, welke . door de geloovigen gekozen worden. De geloovigen zijn in twee deelen te verdeden; men heeft „parfaits" of volmaakten en „associé's" of bloote toehoorders. De priesters worden niet bezoldigd. De patriarch dezer nieuwe gemeenschap is Synesius, bisschop van Bordeaux. In de samenleving heet deze persoon eenvoudig Faber. Hij volgde in 1896 op Valentijn II, bisschop van Monségur, die in 1890 de eerste patriarch van de gnostieke kerk werd. Het orgaan der zonderlinge gemeenschap verschijnt elke maand te Toulouse. De Gnostieken hebben reeds aanhangers in Frankrijk, Rusland, Rome, Bohème en in Duitschland.

Voor onze lezers die niet weten wat het Gnosticisme beteekent, diene de volgende toelichting. In de tweede eeuw na Chr'stus kwamen de oude vraagstukken, door de wijsbegeerte opgeworpen, opnieuw aan de orde. De vraag: hoe is het eindige uit het oneindige, ja hoe is God zelf ontstaan, werd door velen gedaan. Men beproefde beantwoording van die vragen door een stelsel, dat het groote geheim van God en van de wereldgeschiedenis wilde

doorgronden. Gnosius heette het boven het autoriteitsgeloof des volks verheven inzicht in de goddelijke dingen. De grondgedachten van het Gnosticisme zijn: een God die boven het geschapene staat en een ongoddelijke stof of materie; openbaring der verborgene godheid in een goddelijk middenwezen, door hare vereeniging met de stof; losmaking van het aan de wereld verkleefde goddelijke als kennis van den waren God door de persoonlijke verschijning van een goddelijk wezen in de geschiedenis.

De Gnostieken hadden vele vertakkingen en gingen in verschillende richtingen uiteen, naarmate dat het Oostersche of Grieksche, Christelijke of Joodsche element de overhand had. Doordien de stichter van de neo Gnostieken in Frankrijk dtn naam van Valenlinus II aannam, schijnen deze lieden het Gnosticisme te volgen, dit zich aan de idééën van Plato aansloot. Voor sommige kinderen dezer eeuw, die aan de eene zijde het materialisme huldigen en aan den anderen kant toch niet alle religie wilkn op zijde zetten, zal het herleefde Gnosticisme zekere aantrekkelijkheid uitoefenen.

Het is bekend, dat de meerderheid in den gemeenteraad van Parijs tot de socialisten behoort. Wat van die heeren is te verwachten inzake de vrijheid van conscientie, wanneer zij het roer van den staat geheel in handen zullen hebben, blijkt uit het besluit dat in het Bulletin municipal officii de la inlle de Paris van den gden Augustus 1900 wordt medegedeeld. Het besluit luidt aldus: „Verbod van het uitdeden van kleine geschriften, die het Evangelie van Johannes bevatten en van alle Evangeliën binnen het terrein der tentoonstelling.”

Overwegende dat dé algemeene tentoonstel ling van het jaar 1900 een veel hooger karak ter hebben moet, dan daartoe mede te werken dat katholieke colporteurs hunne clericale propaganda drijven kunnen; en' overwegende, dat aan de anti-clericale colporteurs de volmacht niet kan gegeven worden, hunne geschriften te verspreiden, wordt vastgesteld, dat het uitdeelen van godsdienstige geschriften op het terrein van de tentoonstelling verboden is.”

Wanneer het de werken van Zola had gegolden, zou de gemeenteraad zeker hebben uitgesproken, dat : de verbreiding van die geschriften moest dienen om den roem van de Fransche litteratuur te verhoogen. Eigenaardig is het, dat de mannen van den Parijschen gemeenteraad niet weten dat er een onderscheid bestaat tusschen clericalen en Protestanten, en in den waan verkeeren dat Roomsch-Katholieken door bijbel verspreiding propaganda voor hunne kerk. zoeken te maken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen