Buiteuland.

Duitschland. Genezing op het gebed. De „genezing op het gebed" wordt in Berlijn, op Amerikaansche manier, sedert de laatste twee jaren, met kracht gedreven. De opgang dien de mannen, welke deze geneeswijze voorstaan, maken, is groot, vooral onder de voornaamste klassen der maatschappij. In de Christelijke pers was daartegen gewaarschuwd, maar er werd geen acht op geslagen; doch toen de gemeenteraad er tegen protesteerde, dat voor de propaganda van de nieuwe secte het gebouw van het Falk-Real Gymnasium gebruikt was, stak een storm van tegenspraak en verontwaardiging op. Zelfs in den Rijksdag werd tegen de „gebedsgenezers" getoornd. Ten slotte is ook de keizer zich met de zaak gaan bemoeien. Deze ontbood de president der politie tot zich en den general-superintendant Dr. Faber, om middelen te beramen tegen het nieuwe „obscurantisme." Of de president van de politie iets tegen de beweging die wij op het oog hebben, vermag, kan met grond betwijfeld worden. Alleen wanneer te bewijzen was, dat „gebedsgenezers, " gelijk men ze in Duitschland noemt, gewetenlooze bedriegers zijn, kon het hoofd der politie zich laten gelden. Het zou, dunkt ons, beter zijn, wanneer werd aangetoond, dat „de Christelijke wetenschap, " waarvan de genezing op het gebed uitgaat, alles behalve Christelijk is. Wanneer de leiders van genoemde geneeswijze aantoonen, dat zoovelen in hun vergaderingen genezen werden, dan schijnt dit niet ontkend te kunnen worden, evenmin als men kan loochenen, dat fe Lourdes eenige zieken gezond geworden zijn. Maar wanneer zij leeren, hetgeen ook niet weersproken kan worden, dat alleen het goede wezenlijk is, maar het booze alleen in de voorstelling der menschen bestaat, dan moet men hen in het aangezicht wederstaan. Want dan beduidt deze stelling: Zonde en schuld bestaat niet in werkelijkheid, een Zaligmaker van zondaren hebben wij daarom niet noodig.

De zoogenaamde „Christelijke wetenschap, "' rekent niet met het ontzettend feit van de zonde, en leert, dat de mensch op de baan van den vooruitgang steeds verder gaat. Dit trekt de beschaafde wereld, die een afkeer kreeg van het platte materialisme, maar geen lust ontving om den weg der genade te bewandelen, zeer aan. Daaruit is het dan ook te verklaren, dat te Berlijn, en nog meer te Potsdam, de eerste kringen vol geestdrift zijn voor de genezing op het gebed De predikanten Rieman en Stöcker hebben gezegd, dat er in Berlijn vele honderde „kringen" gevonden worden, die de genezing op het gebed drijven, en het is waarschijnlijk, aat men niet alle kringen kent. Ook is het te betreuren, dat sommige predikanten van positieve richting, tot datgene wat in Christelijke kringen „auslandische Unfug" genoemd wordt, zich geneigd toonen.

De keizer wil de heeren en datoes, die zich met „genezing op het gebed" bezig houden, niet meer aan zijn hof ontvangen. Ook zal de politiepresident geen andere maatregelen tegen de van het hof verbannen lieden nemen, uit vrees dat er anders martelaars zullen gemaakt worden. Is het dwepen met het genezen op het gebed slechts een modezaak en niets meer, dan zal het uitgesloten worden van het hof, de gewenschte uitwerking niet missen. Doch wi| houden er ons van overtuigd, dat die beweging door een anti Christelijk beginsel gedreven wordt, en dit kan niet door uitsluiting van de heffeesten te keer gegaan worden. De genezing op het gebed, wordt in Berlijn door een Amerikaansche Miss Seel bij de Duitsche juffrouw Brunner gedreven. Miss Leplow vertaalt de boeken van Miss Eddy, van welke de genezing op het gebed in Amerika is uitgegaan. Deze dames; houden er bovendien twee klinieken op na, die zeer weelderig gemeubileerd zijn, terwijl bijbelsche spreuken de wanden versieren. De Ameri' kaansche dames verklaren, dat de stralen van den goddelijken geest, die zij den kranken toebrengen, slechts dan werken, wanneer de patient niet alleen lichamelijk, maar ook moreel gezond worden wil. Hij, die alleen genezen wt'a worden, om weder te kunnen zondigen, zai te vergeefs de hulp van den goddelijken geest inroepen. Wanneer nu de genezing nier. tot stand komt, dan zijn de heelmeesters niet te beschuldigen, maar is dit alleen te wijten aan de zondigheid van den patient. Hij, die zich door de Amerikaansche dames w 1 laten genezei»; , moet eerst een kleine brochure: „Antwoordea op vragen over de Christelijke wetensc'nap, " dooï Edw. Kimball, aanschaffen. Dit boekje kosï slechts dertig cent. Maar om de werking der goddelijke stralen te ondersteunen, is het verder broodnoodig, om een van de twee boeken van Miss Eddy aan te schaffen. Het eene kost 14, het andere 22 mark. Het duurste boek is daarom zoo aanbevelenswaardig, omdat, naay de verzekering der drie dames, het eenvoudige lezen van het boek dikwijls alleen reeds genoeg is, om de krankheid te doen wijken. Er schijnen heel wat van zulke boeken verkocht te worden. In genoemde boeken leert Miss Eddy, dat alle zi; : kten slechts hallucinatiën, waanvoorstellingen, zijn. Men mag niet aan de ziekte denken. Hij, die dat leert, kan er bij

de grootste smart wèl aan toe zijn. De vrees voor besmetting door bacillen, maakt ziek.

Elke krankheid is zonde. Wie gezond worden wil, moet de vrees voor de ziekte overwinnen.

Daartoe wil de Christelijke wetenschap brengen. Eddy zegt ook, dat zij den zieke volstrekt niet door gebed wil genezen. Zij gelooft niet aan een persoonlijk God. Het is er haar maar om te doen, indruk op het gemoed en den wil van den zieke te maken; daartoe wordt dan ook wel het gebed te hulp geroepen, om de menschen voor de genezing voor te bereiden, en, door het geloof aan de genezing, zijn wil te sterken. Ten slotte is de wil de eenige macht tot gezondmaking. Elke behandeling of inbrenging van den goddelijken geest, kost minstens 3 mark. De vermogenden betalen veel meer. De dames geven wel toe, dat Christus voor de genezingen, die Hij tot stand bracht, geen geld nam, maar om zich te rechtvaardigen, zeggen zij, dat Christus geen onkosten had. Voorts beweren de Amerikaansche dames nog, dat wanneer men zelf genezen is, men ook aan anderen de heilige stralen kan mededeelen, wanneer men maar geheel in den goddelijken geest opgaat, en daarna aan de metaphysische universiteit te Boston, den graad van Doe tor haalt.

Engeland. Beslissing in zake het protest tegen de benoeming van Canon Gore tot bisschop.

De beweging door vertegenwoordigers van Protestantsche vereenigingen in het werk gesteld, om de benoeming van Canon Gore tot bisschop van de Episcopaalsche kerk van Worcester vernietigd te krijgen, is op niets uitgeloopen. Dit was te verwachten.

Den loden Februari van dit jaar sprak de Lord Chief Justice uit, dat vraagstukken die be trekking hebben op ketterij of op overtreding van de kerkelijke tucht, niet door de Conformation Court kunnen behandeld worden.

Wij verblijden ons in die uitspraak. Immers daardoor zullen zij in de Episcopaalsche kerk, die de verwachting koesteren dat het voortschrijden van het Ritualisme, of het brengen van Roomsche leeringen en ceremoniën in de Episcopaalsche kerk, door middel van rechterlijke uitspraken kan worden tegengegaan, moeten inzien, dat zij langs dien - weg het doel, dat zij zich voorgesteld hebben, niet kunnen bereiken.

Hoevele processen werden in Engeland reeds tegen Ritualisten gevoerd! Hoevele duizenden ponden sterling werden voor proceskosten betaald! liet kwam zelfs zoover, dat een ritualistisch predikant, die voor de uitspraak der rechtbank niet buigen wilde, in de gevangenis gewoipjn werd. Maar het Rituahsme werd er niet door overwonnen. Van jaar tot jaar nam het aantal Episcopaalsche kerken waar wierook wordt gebrand, de mis wordt gelezen, de biecht wordt ingevoerd, enz. toe. In de hoofdkerk van Londen, de bekende St. Pauls Cathedral, vindt men sedert eenige jaien het beeld van de Maagd Maria. Alles wat men tot dusver langs den weg van rechtsgedingen heeft zoeken te bereiken, is jammerlijk mislukt. Ook de beweging die de boekverkooper Kensit een paar jaar geleden op touw zette, waardoor op tamelijk luidruchtige manier tegen het invoeren van Roomsche ceremoniën geprotesteerd werd, is op niets uitgeloopen.

Nu kunnen de mannen die de Episcopaalsche kerk willen bewaren voor geheel verloopen in het Roomsche spoor, het zien, dat het zwaard van de overheid in deze geen hulp bieden kan. Rome en het ongeloof kunnen alleen overwonnen worden door de zuivere bediening van Gods Woord.

Reeds sedert eenigen tijd heeft men in Ierland den eisch doen hooren, om eene Roomsch-Katholieke universiteit te hebben. Die eisch wordt van Engelsche zijde bestreden met de opmerking, dat dan voortaan de opleiding der lersche geestelijken voor den dienst der Roomsche kerk in het binnenland en van lersche zendelingen voor de actie, door den staat zou betaald worden, terwijl nu die opleiding bekostigd wordt door middel van giften en bijdragen van particulieren.

Maar wij vragen: Op wiens kosten worden de predikanten van de Episcopaalsche staatskerk opgeleid? Worden niet de universiteiten van Oxford en Cambridge voor een groot deel op staatskasten onderhouden ?

Wij zien ook hier weer, dat het vellen van een rechtmatig oordeel zeer moeilijk is. Want men zou kunnen verwachten dat allen, die van staatswege de opleiding hunner predikanten ontvangen, van oordeel zouden zijn, dat ook aan het Roomsche Ierland toekomt wat zij zelf uit de staatskas genieten. Doch niet alzoo. Ierland mag zijn universiteit niet hebben, want dan zou het ultramontanisme in de hand gewerkt worden, — aldus is de meening van velen, en daaruit spreekt weer de gedachte, dat Rome kan bestreden worden door middel van het onthouden van staatsgeld. Wanneer zal men toch eens gaan beseffen, dat een geestelijke strijd met geestelijke wapenen moet gevoerd worden ?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen