Buitenland.

Engeland. Evan Roberts' stilzwijgen. Invloed op de Episcopaalsche kerk.

Als een bijdrage tot de kennis van den Revival in Wales deden wij het volgende omtrent den leider Evan Roberts mede. Hij zou te Briton Ferry optreden, toen werd medegedeeld, dat hij in zulk een geestelijken toestand verkeerde dat hij slechts eenige zinsneden kon uiten. Hij was slechts in staat om een kortgebed te - doen, dat er in de meetings zielen voor Jezus mochten gewonnen worden. Roberts dacht, dat het hem nu opgelegd was te bidden. Later antwoordde hij in de pers op een hem gestelde vraag het volgende:

„Ik moet zeven dagen stil blijven. Ik moet ien tijd te Neath vertoeven. Wat de redenen etreft, ik bén nog niet in staat ze bloot te eggen, doch een gevolg van dit stilzwijgen is. at, indien ik zal slagen te Liverpool, ik Wales oet verlaten „zonder geld — zelfs niet met en stuiver in mijn beurs". Lukas 10 : 4 Wij ezen van EiecMël den profeet, dat zijn tong leefde aan zijn verhemelte en dat hem werd evolen: Ga, , sluit u op in uw eigen huis." Ezechiël III:24—25). Mijn toestand is anders; ik kan spreken; ik heb de macht. Maar het s mij verboden die macht te gebruiken. Het taat niet aan mij te vragen waarom, maar om e gehoorzamen. Het spijt mij, dat ik een chrap moet halen door hetgeen ik op mij nam. Het is het Goddelijk bevel. Ik gevoel mij zeer elukkig en Goddelijke vrede doorstroomt mijn iel. Mocht God alle pogingen van zijn volk egenen."

Het is te hopen dat deze eigenaardigheid van den leider niet overga op zijne volgers.

The Christian, den Revival besprekend, zegt dat door deze beweging het feit der verzoening door het bloed des Kruises de mag eet is gebleken, die de zielen tot God rekt. De critiek had Jesaia 53 als nietessiaansch veroordeeld, maar op nieuw wordt u met de belijders van alle eeuwen den profeet agezegd: „Hij is om onze overtredingen verond, om onze ongerechtigheid is Hij verbrij eld; de straf die ons den vrede aanbrengt, was p Hem en door zijne striemen is ons genezing eworden."

Tot verklaring van het feit, dat in Wales de evival zulk een grooten omvang verkreeg, ijst genoemd blad er op, dat er in dit land ien jaren lang met veel ijver en toewijding is eëvangeliseerd, waardoor de tegenwoordige pwekking werd voorbereid.

Tengevolge van hetgeen in Wales geschiedt, is in de Episcopaalsche kerk zekere beweging niet te miskennen. De bisschop van Peterborough ziet in de opwekking een bewijs, dat de Geest es Heeren arbeidt, waarom hij de predikanten n zijn diocese opwekt zich in den weg te stellen om uit de wolk van yenade die over het land drijft, verkwikking te ontvangen. Ook willen sommigen, dat gemeenteleden mede zullen gaan arbeiden om den dienst in de kerk te verrichten. Tot hiertoe konden gemeenteleden alleen dienst doen als voorlezers (wie kent de plaat niet, waarop de staatsman Gladstone wordt voorgesteld als „reading the lessons" in de kerk van Ha warden? ) Onder zekere voorwaarden wil men ook voor gemeenteleden of leeken den kansel openen. De bisschop van Salesbury schreef hierover een openbaren brief aan den aartsbisschop. Hiertegen zullen de Ritualisten zich wel verzetten. In elk geval, het is niet te miskennen, dat de opwekking invloed uitoefent op de Episcopaalsche kerk.

Duitschland. De zaak Fischer in het Pruisisch parlement.

In het vorige • nummer van dit blad spraken wij over de zaak Fischer, en deden uitkomen, welk een beweging daardoor in de kerkelijke wereld is ontstaan. Den 24Sten Februari 1.1. is de zaak van genoemlen predikant ook hét onderwerp van beraadslaging geweest in het Pruisische Huis van Algevaardigden. Bij de behandeling der-begrooting, aan het artikel „Evangelischer Oberkiichenrat" gekomen, luchtte de afgevaardigde Fischbeck zijn hart door te spreken over den geest van het „protestantisme, verdraagzaamheid, vrijheid van wetenschappelijk onderzoek, " van een „slag in het aangezicht van duizenden" enz. enz.

Een ander afgevaardigde, lid der antirevolutionaire partij, verklaarde namens zijne politieke vrienden, dat zij aan de debatten geen deel zouden nemen, daar zij aan den Landdag het recht niet toekenden, zich te mengen in de inwendige aangelegenheden der kerk. Daartegen verhief een ander afgevaardigde zijn stem en beweerde, dat de zaken der kerk ook het be lang van het land betroffen, en daarom ook in het Huis van afgevaardigden behoorden bespro ken te worden. Het Brandenburgsche consistorium, dat in zijn beoordeeling van de klachten, tegen Fischer ingebracht, uitgesproken had, dat diens theologische denkwijze nog niet geheel, gevormd was, werd scherp veroordeeld. Het consistorium had de vrije gedachte aan banden willen leggen; ook had Fischer's optreden geen ergernis gegeven, omdat hij de gewraakte rede voor een besloten kring van 350 personen gehouden had; de ergernis was ontstaan doordat zijn tegenstanders volksvergaderingen hadden belegd. De spreker zweeg er echter over, dat de liberale pers de meest markante uitspraken uit Fischer's voordracht wereldkundig had gemaakt, en dat zijn kerkeraad tegen zijn loochening van de openbaring Gods geprotesteerd had.

De minister van eeredienst verklaarde, dat hij niet op eene zaak kon ingaan, welke nog niet afgedaan was, daar Fischer zich op den Ober kirchenrat beroepen had, en dit lichaam nog geen uitspraak deed. Ook deed de minister uit komen, dat de critiek van den afgevaardigde op de uitspraak van het Brandenburgsche consistorium, niet op den Landdag, maar op de Provinciale Synode te huis hoorde.

Wij houden het er voor, dat van liberale zijde zoo in het Pruisische parlement gesproken is, om den Oberkirchenrat te doen gevoelen, dat als het genoemden predikant veroordeelt, men met de liberalen van alle gading te doen krijgt.

Wij zien met zekere spanning de beslissing van het hoogste kerkbestuur der Evangelische landskerk tegemoet. Het zal moeten verklaren of loochening van de openbaring Gods, al dan niet in de Pruisische staatskerk vrijstaat. Als de Oberkirchenrat zich ten gunste van Fischer laat hooren, denken wij, dat velen zich van de landskerk zullen losmaken.

Frankrijk. De nieuwe voorstellen der regeering omtrent scheiding van kerk en staat. Christelijke leeken-scholen.

De voorstellen van het nieuwe ministerie in zake scbeiding van kerk en staat wijken in menig punt van die van den' gewezen minister Combes af. Volgens Combes' plan zouden de kerken slechts in één departement tot elkander in gemeenschappelijk verband mogen staan; de voorgestelde wet staat toe, dat het kerkverband zich uitstrekt over tien departementen, ja, zij staat toe dat kerkelijke vereenigingen zich over het geheele land vertakken, maar dan hebben zij geen rechtspersoonlijkheid. Volgens het nieuwe voorstel zullen de kerkelijke gemeen ten gedurende twee jaren de kerkgebouwen, thans in haar bezit, vrij mogen gebruiken, daarna zullen de gebouwen voor tien jaren verhuurd worden. Na die tien jaren is de burgerlijke gemeente vrij om met de kerkgebouwen te handelen gelijk zij wil.

Door het sluiten van de scholen der Roomsche congregatiën heeft het ministerie Combes niet bereikt wat het wilde verkrijgen, namelijk het onderdrukken der Roomsche propaganda. Bijna alle scholen van Congregatiën zijn ver­ wenen, doch om in den vorm van „Christelijke leekenscholen" weder te verrijzen Deze scholen '.ijn daarbij beter georganiseerd dan de vroegere Echolen, die geleid werden door geestelijke broederschappen, doordat er in alle departementen vereenigingen werden gesticht die over rijke fondsen beschikken, om deze leekenscholen te steunen. De bisschoppen, die dikwijls niet veel ••ympathie voor de scholen der congregatiën toonden, zijn nu vol ijver om de nieuwe scholen aan te bevelen. Daarom heeft de openbare school niet overal voordeel gehad van het sluiten der scholen van de congregatiën.

In het departement Morbihan hebben de openbare meisjesscholen in 1904, 1316 leerlingen minder gekregen. Uit dit alles blijkt dat de veldtocht, dien Combes, gesteund door radicalen en socialisten, had ondernomen, de macht van Rome eer heeft versterkt, dan verzwakt. Wij hopen van harte, dat het bij de verkiezingen zal uitkomen, dat de meerderheid van het Fransche volk radicalen en socialisten den rug toekeert.

Oostenrijk. De los van Rome beweging onder studenten.

Reeds eenige jaren duurt de beweging die de leuze heeft aangeheven: , , los van Rome".

De Duitsche elementen in het Keizerrijk Oostenrijk meenen, dat hunne nationaliteit gevaar loopt, en sommigen zijn daarom van gevoelen, dat het noodig is met de Roomsche Kerk te breken, als men zijn Duitsche nationaliteit wil handhaven. Zoo heeft daardoor de beweging • tegen Rome een sterken politieken bijsmaak in Oostenrijk. Duizenden zijn in de laatste jiren, op grond van staatkundige overwegingen, tot het Protestantisme overgegaan.

Ook aan de Universiteit te Weenen heeft zich die beweging onder de studenten doen gelden. Eenigen onder hen kwamen met den rector der Universiteit, een Roomschen Theoloog, in conflict, en het gevolg was, dat 47 studenten bereid bevonden werden tot het Protestantisme over te gaan. De overgang vond den 22sten Februari 1.1. des namiddags te 5 ure plaats in de Evangelische Kerk te Weenen—Wahring. Het spreekt wel van zelf, dat de zaak onder de bevolking in die buurt veel opzien verwekte. De kerk was reeds te 4 ure geheel gevuld en in de straten in de nabijheid der kerk was zooveel volk opeengehoopt, dat de politie de passage moest vrij houden. Tegen 5 ure verschenen de studenten, de kleuren van de „Verbindunge" (gezelschappen) waartoe zij behoorden, dragend. Zij gingen voor het altaar zitten, waarop de predikant Beek eene toespraak hield, waarin hij Detoogde, dat het hier geen demonstratie was, want niet de schreeuwers waren gekomen, maar slechts die, welke zich in hun geweten gedrongen gevoeld hadden, het juk der Roomsche Kerk af te werpen. Hij sprak daarbij over de grondstellingen der Evangelische Kerk en overdebeteekenis van den stap, dien de studenten wilden doen. Een candidaat in de medicijnen deed daarop uit aller naam de gelofte, om de Evangelische Kerk van heeler harte te zullen aanhangen. Daarop werden de jongelieden tot lidmaten der Evangelische kerk aangenomen.

Men beweert dat deze 47 de eerstelingen zijn, waarop velen zullen volgen.

Diep gaat deze beweging niet. Of liever, zij is onzuiver. Van een ontwaken der conscientie, van schuldbesef is geen sprake; men wil van Rome eenvoudig af in de gedachte, dat men aldus het best zijn staatkundig doel zal kunnen bereiken. Wij meenen dat op zulk een manier de Evangelische kerk niet gebouwd wordt.

Rusland. Vrijheid van religie aan; staande?

Het comité der ministers heeft zijne overwegingen medegedeeld in zake het zesde artikel van het keizerlijk besluit van 25 Dec. 11. betreffende de verdraagzaamheid in geloofszaken. Daarin wordt kennis gegeven, dat de ministers alle belemmering voor de vrije uitoefening van de religie der oud geloovigen willen weggenomen hebben; daarbij te kennen gevend, dat zij ook hun die niet tot de Grieksch-orthodoxe kerk behooren, vrijheid van godsdienst willen geven. De vertrouwde van den minister van Binnenlandsche Zaken, Dwinowo, nam het zeer voor de ongeloovigen op, die hij oprechte patriotten noemde.

Tot hiertoe heeft de Heilige Synode zich steeds tegen alle geloofs-en gewetensvrijheid schrap gezet; daarom verwondert het ons, dat de Metropohet van Petersburg den wensch te kennen gegeven heeft, dat de orthodoxe geestelijkheid van de verplichting worde ontslagen om de handeUngen der oud geloovigen aan de rechterlijke of administratieve macht bekend te maken. De vraag rijst, waarom haft de Heilige Synode die verplichting der geestelijkheid niet op?

Nog verrassender is het, dat de Senator Sabler, die overal, waar vervolgingen om den geloofswille plaats hadden, vooraan stond, te kennen gegeven heeft, dat hij ook voor vrije uitoefening van godsdienst was. De rampen, die het Russische leger troffen, bleven dus niet zonder uitwerking. Op de volgende vergadering van het Minister comité, zal men spreken over de verandering van de wetten, welke betrekking hebben op de uitoefening van niet-orthodoxe religiën.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen