Buitenland.

Duitschland. In de Evangelische Landskerk an Lübeck viert het modernisme sedert eenige aren zijn triumfen. In 1896 werd bepaald, dat an de doopgetuigen bij het bedienen van den oop, niet meer zou worden gevorderd, dat zij e XII artikelen belijden. In den aanvang van it jaar werd de goede, uitgebreide Catechismus erva: igen door een afdiuk van Luther's kleinen atechismus. In het einde van October hebben es predikanten voordrachten gehouden over godsdienstige vraagstukken in het licht der oderne theologie." De toehoorders die in rooten getale waren opgekomen, hebben uit ie voordrachten vernomen, dat hunne leeradrs w v h S w l t W i k a v P g m elkander wederspreken; doch het verzoek om . hunne voorlezingen in druk te geven, hebben zij afgewezen, daarbij in de overtuiging handelend, „dat zij den vrede der gemeente gediend hadden." Dit neemt echter niet weg, dat een der overige predikanten tegen 8 December eene voorlezing heeft aangekondigd, over de vraag: »Wat is moderne theologie? ”

De kerkelijke besturen zien het alles lijdelijk aan. De senior van het predikantenministerie, „die opzicht heeft op de leer en den wandel der predikanten; " de kerkeraad, die „het oppertoezicht heeft over de uitoefening van het ambt der predikanten; " de senaat welke „het kerkbestuur uitoefent, " doen niets met alom te zorgen, dat de leden der gemeente worden gehandhaafd in hun recht „dat het Woord Gods zuiver en rein geleerd wordt." Daarom is te verwachten, dat het te Lubeck gaat, gelijk het m zoo vele kerken van Duitschland gezien wordt, namelijk, dat de kerk des Heeren hoe langer zoo meer gemoderniseerd wordt.

Engeland. Een pleidooi voor een meer leerstellige prediking. Robert Evans weer aan den arbeid.

Met het oog op het optreden der z.g. Christian scientists, wier stelsel noch Christelijk noch wetenschappelijk heeten mag, wordt door het ietwat Methodistisch getinte orgaan The Christian de aandacht gevestigd op het feit, dat in den tegenwoordigen tijd, tegenover het materialisme van vroeger dagen, meer de aandacht gevestigd is op de wereld der geestelijke dingen. Het is tot op zekere hoogte een voordeel. Maar als men geestelijk of spiritualistisch zijn wil, zonder zich aan den band van Gods Woord te storen, dan is zulk een spiritualisme even gevaarlijk, als het grove materialisme, dat niets anders kent dan vergoding van de stof. Het gevaar van den tegenwoordigen tijd ligt in een geestelijke opvattinp van het leven, losgemaakt van den Heere Jezus Christus en van den Heiligen Geest. Vele verkeerde geesten zijn uitgegaan, daarom moeten de geesten beproefd worden naar den regel van het Woord Gods, of zij belijden dat Christus in het vleesch gekomen is. Wanneer zij dat niet belijden, dan zegt Johannes dat zulke geesten van den anti-Cbrist zijn.

Men zou kunnen vragen: hoe komt het toch dat in den tegenwoordigen tijd op het gebied der geestelijke dingen zulk een spraakverwarring heerscht? Vele redenen kunnen daarvoor worden opgegeven, doch de Christian is er van overtuigd, dat de hoofdoorzaak gelegen is in het feit, dat vele predikanten bij hunne prediking de Christelijke leer verwaarloozen. De ethische zijde der waarheid is op den voorgrond geschoven, met het resultaat dat het volk zorgeloos geworden is omtrent de leerstukken. Het komt veel voor, dat in een prediker veel ketterij wordt verontschuldigd, ook door welgezinde lieden, op grond, dat hij zulk een goed man is en zooveel goed doet. Dit is zeer verkeerd. Leer en leven zijn geen twee machten die niet met elkander in verband staan; zij zijn als het goed is, oorzaak en gevolg. De genade van God brei3gt den mensch er toe om nuchteren, rechtvaardig en Godzalig in de tegenwoordige wereld te leven. Zedelessen, zonder een bron waaruit zij voortvloeien, zijn gelijk aan bloemen die zonder wortel in een tuin geplant worden; zij zijn ten doode opgeschreven. Wij moeten in deze dagen niet verflauwen in het doen van goede werken; veeleer moet men daarin nog ijveriger worden; maar het komt er vooral op aan om terug te gaan tot de waarheid als de wortel van alle deugd. Alleen zoo kan men in de praktijk een leven leiden, dat God behaagt en dat tot een werkelijken zegen is voor de menschen.

Zoo is ongeveer het betoog van The Christian. Het mag wel worden behartigd ook door de mannen die den Revival in Wales leiden. Over het algemeen kan men van die beweging zeggen, dat het leerstellige daarbij op den achtergrond is gedrongen, om bijna alleen de roepstem te laten hooren, zich aan Jezus over te geven, of op Jezus te zien.

Na eenige maanden van rust, die hij afzonderde om zich biddend voor te bereiden voor verderen arbeid, is Evan Roberts weder op het arbeidsveld in Wales verschenen. Zijn eerste optreden was te Bethel Chapel, Pontycammer. Eerst was deze samenkomst als een gewone avonddienst, maar toen een predikant een oud Welsch gezang aanhief, kwam er beweging onder het gehoor en getuigden velen dat zij tot Christus gebracht waren. Bij een andere samenkomst sprak Roberts: „Ik gevoel dat de eeuwige wereld mij na, zeer na is, en ik moet werken zooveel als ik kan, want binnen kort (shortly) zal ik in de eeuwigeid zijn. Wat kunnen wij doen om het volk innen te brengen? Zij zullen in zeer korten ijd in de eeuwigheid zijn. Wij moeten ons hernneren dat God door middelen (mediums) werkt. ij moeten alles doen wat wij kunnen om te rachten hen binnen te brengen.”

Het komt ons voor dat deze woorden den preker en de door hem geleide beweging kenchetsen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen