Gemengd Nieuws.

De door den Paus voor de diocesen der Roomsche kerkelijke provinciën voorgeschreven «nieuwe cate chismus", waarin smadelijke woorden tegenover de protestanten voorkomen, zoa in het Duitsch over gezet het licht zien. De Roomsche uitgever i ostet te Regensburg, die de uitgave zou bezorgen, heeft echter bij circulaire aan zijn fnemers bericht; «Tot mijn leedwezen moet ik u heden mededeelen. dat de aangekondigde Duitsche uitgave van den Italiaanschen catechismus van Paus Pius X bij mij niet verschijnen za'. De vertaling heeft den Opperherder niet kunnen voldoen, waarom het beter is dat de uitgave niet plaats heeft". Zeker heeft de Paus ingezien dat het beter is, dat in Duitschland de wapens meer gebuikt worden tegen de vijanden van allen Godsdienst, dan tegen de protestanten.

Verschrikkelijke humaniteit. Wat men in ons land nauwelijks durft fluisteren, spreekt men in de nieuwe wereld openlijk uit. Dit blijkt uit hetgeen l)e Wachter ons meldt. Als men met God en het geloof aan een leven na dit leven heeft gebroken en naar Gods Woord niet meer vraagt, komt men tot vreeselijke dingen. Zoo schrijft Miss. L. Craham Crozier van Philadelphia, dat volgens haar oordeel de kinderen uit arme ouders getoren terstond na hunne geboorte om hals dienden gebracht te worden. Zij wil dat doen door middel van chloroform, volgens haar de minst pijnveroorzakende methode. Natuurlijk uit zuivere humaniteit! Ze zegt; «Liever zou ik persoonlijk chloroform toedienen aan de arme hongerlijdende kinderen dezer s ad, dan ze te zien voortleven zooals nu in honger en ellende. Ik zeg dit niet om naam te maken. Ik publiceer dit alleen, nadat ik al het mogelijke gedaan heb om de Staats-en stadsautoriteiten en philanthro pische inrichtingen voor dit zoo uitnemend doel te winnen. Ik heb hun de armoede en verschrikkelijke toestanden die er in sommige buurten van New-York heerschen, trachten onder het oog te brengen, maar zonder baat”.

Een andere «Miss", iemand van Cincinnati, wil niet bepaald kinderen, maar ouden van dagen en dezulken, die aan ongeneeslijke ziekten lijden, uit het leven helpen. Het is mejuffrouw Anna Holl, die gelooft dat het 't best wezen zou om van wege den Staat of de municipaliteit eene commissie te benoemen, bestaande uit eenige bekwame en geleerde doktoren. Iedereen die dan een ouden sukkel, «die nergens meer goed voor is" — om de woorden van Miss Holl te gebruiken — wist, of een ongeneeslijken kranke, kon zoo iets rapporteeren aan de commissie, welke commissie dan op haar beurt de zaak zou onderzoeken; en bleek het, dat de oude of zieke in quaestie «afgekeurd" werd, dan moest op last der commissie de arme zwakke uit het leven en in de eeuwigheid geholpen worden door een pijnloos middel, later te bepalen”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen