Buitenland.

Engeland, De schoolstrijd.

Ook in Engeland wil de liberale partij de olksschool van de religie losmaken en daarom s het niet te verwonderen dat, nu het miniserie Bannermann aan het roer is, een poging ordt gewaagd om een nieuwe schoolwet in te oeren. Tot 1870 is de volksschool in Engeland rij geweest. In 1870 bepaalde de wet, dat alle inderen van 5 tot 14 jaar school moesten aan. Ook werden schoolcommissiën (schooloards) ingesteld, die scholen oprichtten, waar r te voren geen waren, terwijl deze ook de acht hadden, belastingen voor hunne scholen e heffen. Op deze staatsscholen werd godsienstonderricht gegeven zonder kerkelijke kleur; en leerde den kinderen de' Tien geboden, het nze Vader, de Bergrede, de gelijkenissen des eeren, enz. De staatsscholen konden echter de rije Christelijke scholen niet verdringen. Deze aatste scholen hadden in het begin dezer eeuw ngeveer 2, 500, 000 leerlingen, ongeveer eveneel als zij die de staatsschool bezochten. De atie verlangde echter een verandering van de choolwet, die onder het ministerie Balfour in 902 tot stand kwam. Door deze werden de choolcommissies afgeschaft, en in plaats daaran werden de gemeenteraden of algemeene aden met de leiding der scholen belast. Deze adden nu het bestuur over alle scholen, en oesten ook er voor zorgen, dat alle scholen s oor de schoolbelasting werden onderhouden. B e vrije scholen behielden het recht om te l lijven bestaan en godsdienstonderwijs te laten r even naar de belijdenis dergenen, die ze ge­ d ruikten. Nu gebeurde het echter, dat in dejb R n s v p g t h d a k b v R k v d e n a d n r t p vrije scholen der Anglicanen ook kinderen der non-conformisten onderwijs ontvingen. Het spreekt van zelf, dat dit onderwijs in ritualistischen geest gegeven werd, waarover de nonconformisten zoo boos werden, dat zij in bond met de liberalen slechtweg het betalen der schoolbelasting weigerden. Tengevolge van deze agitatie werd door het ministerie-Bannerman een nieuwe wet voorgesteld, die het laatst der vorige maand bij derde lezing in het Lagerhuis met 369 tegen 177 stemmen aangenomen werd. Door deze wet wordt de volksschool in de steden door den gemeenteraad, op het land door den Algemeenen Raad ter bestiering gegeven, met de verplichdng, alle scholen gelijkelijk te onderhouden. De gemeenteraden hebben echter het recht, te bepalen of er al dan niet godsdienstondeiwijs zal gegeven worden en de wet beveelt het aan, dat godsdienstonderwijs zoude gegeven worden in een zin, die geen aanhanger van eenigekerk krenkt, terwijl ook de onderwijzers niet verplicht worden godsdienstonderwijs te geven. Daarmede waren de Nonconformisten tevreden gesteld, maar ook mag het onderwijs in de religie volgens de confessie der ouders tweemaal in de week of in de steden eiken dag gegeven worden, maar buiten de schooluren, en wanneer vier vijfde der ouders het begeeren.

Bij een proces, dat dezer dagen gevoerd werd, is door den rechter uitgesproken dat scholen, waarop confessioneel onderwijs wordt gegeven, geen recht hebben op het geld dat de belasting betalende burgers voor het onderwijs moeten offeren. Wanneer deze uitspraak in de laatste instantie wordt bevestigd, dan is de grootste steen des aanstoots voor de non-conformisten weggenomen.

Men voorspelt dan ook, dat in dit geval Bannerman zijn schoolwetnovelle terug zal nemen, zoodat alles dan bij het oude blijft; met dit onderscheid, dat geen schoolbelasting door de dissenters zal worden betaald ten behoeve van scholen, die in hoogkerkelijken zin gedreven worden.

Theo­ Frankrijk. De Protestantsche logische Faculteit van Parijs.

Toen Duitschland in 1871 Elzas en Lotharingen annexeerde, werd de Protestantsche Theologische Faculteit van Straatsburg naar Parijs verplaatst.

Deze Faculteit is echter door de jongste wet op scheiding van Kerk en Staat opgeheven of liever, de Staat wil niet langer de professoren dier faculteit bezoldigen en die faculteit wordt van af i November van dit jaar niet meer als deel van de Parijsche Universiteit beschouwd. Dientengevolge heeft zij bij het eindigen der colleges van den laatsten cursus reeds een waardeerend afscbeids woord van den Universiteitsraad gekregen.

Nu heeft zich een vereeniging gevormd om de Parijsche faculteit te laten voortbestaan, die daarvoor 60.000 francs 'sjaars aan contributiën moet verzamelen.

Hiervoor zijn reeds 40.030 francs in Frankrijk en in het buitenland gevonden. De rest hoopt men nog te krijgen. Wij durven echter niet zeggen dat het voortbestaan der Protestantsche Theologische Faculteit te Parijs reeds verzekerd is. Immers heeft deze instelling sedert jaar en dag de moderne richting voorgestaan. Mannen als Révilt en Sabatier, corypheën der moderne richting, waren er aan verbonden en wij meenen dat het ook in Frankrijk moeilijk zijn zal om op den duur geld te vinden voor eene faculteit die niet op de bodem der Heilige Schrift staat.

Hoe het gaan zal met de Theologische Faculteit te Montauban, die meer van rechtzinnige richting is, vernamen wij niet. Wij meenen dat deze beter in staat zal zijn zich te handhaven dan de Parijsche, Mocht de oude geest der Hugenoten nog eens vaardig worden over het o /erblijfsel der Fransche Gereformeerde Kerken!

Rusland. Wat van officieren wordt verwacht.

Wat er in het ongelukkige Rusland tegenwoordig omgaat is moeilijk te weten. De corespondenten uit het buitenland, die in het Russische rijk vertoeven, leveren berichten die iet altijd betrouwbaar zijn, al zijn zij beurspeculanten niet onwelkom.

Toch blijkt uit alles, dat in het groote rijk an den czaar een ontzachelijke worsteling laats heeft. Is het evangeUezout aldaar in enoegzame mate aanwezig, om bederfwerend e zijn? Wanneer dat het geval is, en wij hopen et, dan is het niet te danken aan de regeering, ie jaren lang de belijders van den Christus, ls zij niet behoorden tot de Grieksch-orthodoxe erk, met alle macht heeft vervolgd en uitgeannen.

Opmerkelijk is, dat volgens den aartsbisschop an Wolhynië, Atony, „de wedergeboorte van het ussische volk, " niet te verwachten is van de erk noch van de school, maar van de officieren an het leger! Aan de se wordt de opvoeding er mannelijke jeugd jaren lang toevertrouwd, n daardoor moeten zij het Russische volk een ieuwen geest inplanten! Het blijkt dat deze artsbisschop weinig hoop koestert, dat in de orre beenderen der Grieksch-orthodoxe kerk, ieuw leven zal varen. Maar het is ons een aadsel, hoe hij er toe komt om van krijgslieden e verwachten, wat de kerk des Heeren geroeen is te geven.

Een vernielingsgeest heeft zich van het Russiche volk meester gemaakt. Niet alleen in de aitische provinciën, maar ook in het binnenand, met name in het oostelijk deel van het ijk zijn vele huizen van bezitters van landgoeeren verwoest. Waar de verhouding tot die ezitters goed was, werd hun eerst verzocht

hun goed te verlaten, daar men van plan was het in de asch te leggen. En gelijk gedreigd was, geschiedde het ook. Anderen wisten hun kasteel te bewaren, door de boeren te verklaren dat zij hunne maatregelen genomen hadden; zij huurden mannen tegen / 30 per hoofd om, als hun huis in brand gestoken werd, tegelijk het boerendorp aan de vier hoeken in brand te laten vliegen; waarop besloten werd alles maar bij het oude te laten.

Dit is zeker, dat men in Grieksch-orthodoxe kringen naar middelen zoekt, om tot betere toestanden te komen. Zoo bespreekt men de vraag, hoe men de seminariën voor geestelijken zal verbeteren; deze zijn over het algemeen meer inrichtingen waarin zonen van geestelijken worden onderwezen, dan scholen waarin aanstaande dienaars der kerk voor ambtsdragers worden opgeleid. Zeer komen de „popen" er tegen op, dat men het kerkelijk landbezit wil opheffen! Daardoor zou deiinancieele toestand der geestelijken onhoudbaar worden, en voor de boeren bracht het geen noemenswaardig voordeel. Ook bespreekt men de wenschelijkheid, dat de gemeenten hunne geestelijke herders zullen mogen kiezen, in plaats dat zij door de bisschoppen gezonden worden. Uit het hart van vele leden der Russische geestelijkheid is het ook gesproken, als aangedrongen wordt op het opheffen van het verbod voor geestelijken van het aangaan van een tweede huwelijk. Ook zijn er, die van een synodale reorganisatie der Grieksche kerk alle heil verwachten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen