Buitenland.

Duitschland. Bespreking van een herdenking van Calvijn.

Dit jaar vergaderde het moderamen van den „Gereformeerden Bond voor Duitschland". Buiten hetgeen aldaar werd besloten en besproken, kwam in beraadslaging de wijze, waarop de herdenking van het feit dat den loden Juli 19c 9 het vier honderd jaar geleden zal zijn dat Calvijn het levenslicht aanschouwde, zal plaats hebben. Men achtte het noodig, voor die herdenking eenige voorloopige besprekingen te houden. Men besprak o. a. de wenschelijk-' held om in kerkelijke bladen en andere geschriften de aandacht op dien dag te vestigen, eene waardige maar populair-geschreven levensbeschrijving van Calvijn te geven, en een grooter geschrift dat wat dieper gaat, over hem uit te geven, terwijl men tevens in verschillende brochures zou willen laten uitkomen hoeveel licht de reformator voor de verschillende levensopenbaringen der kerk ontstoken heeft, en een fonds bijeen te te brengen tot vorming van Gereformeerde docenten. Het plan om een gedenkteeken in steen of metaal voor hem op te richten, vond echter geen bijval daar dit niet in den geest van den reformator zou zijn. die niet wilde dat een steen zijn laatste rustplaats zou aan duiden.

De Moderator deelde nog mede, dat op de vergadering van de Duitsche Hugenooten, vereeniging van October 1.1. een comité benoemd was om «en Calvijnfeest voor te bereiden, en met het oog daarop besloot men ook zulk een comité te kiezen. Men wilde zich ook met den algemeenen secretaris der Presbyteriaansche Alliantie, Dr. Mathews te Londen enz, in verbinding stellen, om te beraadslagen hoe men met de Gereformeerde kerken van Zwitserland, Nederland, Frankrijk, Oostenrijk en Hongarije een eenstemmig groot getuigenis voor den reformator tegenover de wereld zou kunnen afleggen.

Rusland. Nogmaals uit deOostzeeprovinciën.

Trots de verschrikkingen van de revolutie in deze maand kwam in de provincie Lijfland de provinciale synode der Luthersche kerk samen, en is wellicht nog vergaderd.

Dezelfde synode van Estland is reeds vergaderd geweest. Zij nam gewichtige besluiten. Zij verklaarde uitdrukkelijk de instelling van de „confirmation" der Luthersch-Evangelische jeugd te willen handhaven; maar sprak ook openlijk uit, dat het niet aanging den toestand te handhaven gelijk die tegenwoordig bestaat, nu alleen zij het recht hebben een huwelijk te sluiten, die „cónfirmirt" werden. De synode besloot daarom de regeering te verzoeken deze bepaling, die in tegenspraak is met den geest van het Evangelie, in te trekken. Maar t^elijk wil zij dat de bepaling gehandhaafd blijve, dat jongelingen en jongedochters van 15 tot 18 jaar verplicht zijn in hunne gemeente catechetisch onderwijs te ontvangen.

De synode houdt wel een kerkelijke bevestiging van het huwelijk voor Christelijke echtelieden voor noodzakelijk, maar wil toch de bepaling opgeheven zien dat allen, of zij de leer van de Kerk van Christus belijden of niet, in de kerk hun huwelijk moeten laten voltrekken. Hun die de belijdenis der kerk niet beamen, moet daarom gelegenheid gegeven worden een huwelijk te sluiten dat voor de overheid geldig is.

Ook betoogde die Synode, dat zij wel alleen gedoopten voor leden der Evangelische Kerk houden kan, maar wil de bepalingen uit de kerkelijke wet geschrapt zien, waarbij de overheid de ouders dwingen kan hunne jonggeboren kinderen te laten doopen.

Nog sprak dezelfde vergadering uit, dat het deelnemen aan het Heilig Avondmaal op bevel van de overheid moest ophouden, evenals het afnemen van den Christelijken eed van dezulken, die uitdrukkelijk verklaren dat zij van een belijdenis van den Christus niets willen weten.

Minder kunnen wij ons vinden in het besluit der Synode om te verzoeken, dat voortaan geen beletsel zal in den weg gelegd worden wanneer menschen een gemengd huwelijk willen aangaan, zonder dat daarbij uitgesproken wordt dat zij zulke huwelijken afkeurt. Maar overigens meeeen wij dat de Synode, ook waar zij er op aandrong dat op de openbare scholen aan kinderen van Luthersche ouders, godsdienstonderwijs door bevoegde leeraars gegeven worden zal, een goed werk verrichtte. Het is een gunstig verschijnsel dat, nu de Russische overheid getoond heeft met allen conscientiedwang te willen ophouden, de kerk nn toont dat zij alles wat naar dwang zweemt, in haar eigen kring in den ban wil doen.

Trouwens, het is den laatsten tijd gebleken dat het systeem van dwang in Rusland de bitterste vruchten heeft opgeleverd. Men kan er zich van overtuigd houden, dat de revolutionairen, die in den laatsten tijd zoo ruw zijn opgetreden in de kerken, door het verstoren van Godsdienstoefeningen en het mishandelen van de dienaren des Woords, door den wettelijken dwang leden der kerk waren, die, toen zij hun kans schoon zagen, hun woede aan die kerk gekoeld hebben.

N.-Amerika. Verdeeldheid in eigen kring.

De tegenwoordige toestand van de Cumberland Presb. Kerk kan door geen beter woord worden aangeduid dan door het woord, dat wij hierboven plaatsten: Verdeeldheid in eigen kring. Een leger dat als een eenig man, onder goede tucht, tegen den vijand optrekt, is sterk, maar is er oneenigheid in de gelederen, dan is het gevaar voor nederlaag groot. Dit geldt ook van huisgezin, staat en kerk. De zinspreuk onzer vadeien is zoo waar: Eendracht maakt macht. En de Heiland wees er zijn tijdgenooten op, dat een rijk, hetwelk tegen zichzelf verdeeld is, niet kan bestaan.

Zooals bekend is hebben de Generale Synoden van de Presb. Kerk (Noord) en de Cumberland Presb. Kerk besluiten aangenomen om weer te hereenigen. In de presbyteries of dassen van laatstgenoemde Kerk zijn in den laatsten tijd warme debatten gevoerd over het voor en tegen dezer hereeniging. In vele gevallen zijn de presbyteries zoozeer verdeeld, dat ze in twee afzonderlijke lichamen vergaderen; de eene vertegenwoordigt de voortzetting van de oude Cumberland Kerk, en de andere gaat mee met de gesloten vereeniging. Dat deze beweging beteekenis heeft is duidelijk, als men in aanmerking neemt, dat toen de Assembly, vergaderd in Decator, III, tot vereeniging besloot, niet minder dan 106 afgevaardigden de vergadering verlieten en zich tot een afzonderlijke Assembly organiseerden. In sommige plaatsen hebben de voorstanders, in andere plaatsen de tegenstanders der vereeniging de hulp van den rechter ingeroepen met betrekkirg tot de kerkegoederen.

Wat de uitkomst dezer beweging zal zijn is moeilijk te voorzien. De voorstanders der vereeniging zeggen, dat de meerderheid der leeraars, ouderlingen en leden op hun zijde zijn. De tegenstanders verklaren dat van de 1, 600 predikanten 600, en van de ouderlingen en leden minstens drievierden tegen de vereeniging zijn. Uit deze cijfers, die wellicht aan beide zijden wat te hoog zijn opgegeven, blijkt dat deze beweging grooter afmeting heeft gekregen dan aanvankelijk gedacht werd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen