Gemengd Nieuws.

Volgens berichten uit Engelsch-Indië, wordt ook daar het verschijnsel van het spreken in vreemde talen opgemerkt. Verscheidene christenen uit de inboorlingen en onder hen ook jeugdige meisjes, spreken in tongen, wanneer zij voorgaan in het gebed. Sommigen bidden in het Engelsch, al gebruiken zij die taal niet in hun spreken, omdat zij die niet kennen. Sommigen bidden in het Grieksch, hoewel die taal hun een vreemde taal is. Anderen gebruiken zelfs de Hebreeuwsche taal, en nog anderen baden in een taal die niemand verstond.

In een Engelsch Chr. blad lazeu wij, dat de predikant Wood na bijna vijftig jaar dienst zijn emeritaat nam. Als een zaak die alle kerken belang inboezemt, wordt hierbij gemeld, dat deze predikant onder een wisselende nabuurschap gedurende meer dan dertig jaar een van de grootste kerken van Noord Londen heeft bijeengehouden. Van nog hooger belang is het feit, dat het schoone werk dat hij verrichtte, bijna geheel te danken is aan het toepassen van de oude methode van aanhoudend uiteenzettend prediken (expository preaching) en voortdurend herderlijk bezoek. Men zag den heer Wood weinig op platforms; hij is nooit een populair redenaar geweest. Maar hij vervulde onder Gods zegen een heerlijk werk door gedurig Gods Woord te verklaren en zijn volk te bezoeken. Van het oude spreekwoord: »een predikant die de menschen in hunne huizen bezoekt, vormt een volk dat de kerk bezoekt", zegt men, dat het niet in Londen kon toegepast worden. Maar wij zijn er van overtuigd, dat alleen de groote massa. Van Londen kan bereikt worden als men weer terugkeert tot den herderlijken arbeid. Er zijn nooit zooveel begaafde en populaire predikers in Londen geweest als tegenwoordig, en toch blijft het treurige feit bestaan, dat slechts vij'tien percent van de bevolking eene kerk bezoekt. Het volk moet in hunne huizen bezocht worden.

De Roomsche kerk in Frankrijk zoekt ook door de pers het verloren terrein te herwinnen. De in Parijs verschijnende Croix komt in handen van een millioen lezers. Opmerkelijk is de ernstige toon, die in dit en andere Roomsche bladen heerscht, sedert de scheiding van Kerk en Staat een voldongen feit werd. Zoo schrijft een Roomsch blad: «Hoevele vaders en moeders zijn er wel die ernstige gesprekken met hunne zonen honden! God, Jezus Christus het evangelie, kuischheid, krachtige navolging van den gekruisigde, dat zijn woorden, die niet over hunne lippen komen.... Zij moeten de kerk niet slechts christenen leveren, die men meest zonder hun weten gedoopt heeft en die volgens de traditie de gebruiken der vaderen navolgen, maar geloovigen...." Men moet hierbij in aanmerking nemen, dat de Roomsche kerk belijdt, dat men door den doop een Christen wordt. Doch dit voorbij ziende, zou deze vermaning in onze Gereformeerde gezinnen niet evenzeer

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen