Gemengd Nieuws.

Graaf Tolstoï. In de Allqem. Ev. Luth. Kztg lezen wij het volgende omtrent den overleden Russischen schrijver: sEen van de meest bewonderden (Pseudo-Christenen) onder hen, van welke men meende, dat hij het zuivere oorspronkelijke Christendom weder opgegraven had, laat nu opnieuw van zich spreken: Het ontvluchten van graaf Tolstoï is een »cause celébretc voor de geheele pers geworden. Voor vele dwepers is dit ontvlieden iets geweest dat hen versteld deed staan. Want zij meenden dat de graaf reeds lang de wereld en hare begeerlijkheid bad vaarwel gezegd, in de gedachte dat hij als een anachoreet of ten minste als een Russische boer leefde. In zijn naaste omgeving wist men het anders. «Zeker, graaf Tolstoï nam geen deel meer aan weelderige diners en rookte geen fijne sigaren, maar leefde volgens de natuur», gelijk met andere heeten van zijn leeftijd, die na een stormachtige jeugd zich moeten ontzien. .Maar hij leefde toch nog altijd als een groot heer, met vele bedienden en omringd van kunstschatten, in een heerlijk park dat voor het gewone volk streng verboden terrein was, met een lijfarts in buis en prachtige paarden in den stal; barrevoets en in boerengewaad poseerde de graaf alleen voor schilders en photografen. Op zijn best kan men zeggen, dat hij een zonderling was en zekere grillen had als een apostel van de natuurgeneeswijze. Maar hij kon geen groot propheet zijn, omdat hij de kracht der onthouding niet had. Hij predikte wel onthouding, maar bracht haar niet in beoefening. Deze salon-nihilist heeft staat en kerk vervloekt, heeft door zijn geschriften tienduizenden beneveld en tot rebellen gemaakt; maar in zijn naaste omgeving wilde de geringste boer niets van hem weten. Eerst had hij de geheele Joodsch democratische pers aan zijn kant, maar in den laatsten tijd kwamen er vele »onthullingsartikelens over hem in het licht. Nu is hij in de eenzaamheid gevloden, niet om als Gautama Boedha de Godheid nader te zijn, maar om nu als de Noordpoolreiziger Cook, de woade van hen, die hij bij den neus nam, te ontgaan. Maar indien indien dit te hard geoordeeld is, wanneer wij ons hier bedriegen, dan is het toch ten minste de afschuw voor de leugen in zijn leven, die hem heeft weggedreven; want hij geeft zelf als reden voor zijn vlucht op, dat hij den wensch koesterde zich uit »de wereld van weeldea terug te trekken, en erkent dus, dat hij geen leven van ontbering geleid heeft. De man die zich door een talrijk kroost omgeven zag, schreef zijn «Kreutsersonatea en bracht verwarring in tallooze Christelijke gezinnen, omdat hij het verwekken van kinderen zonde noemde; en zoo deed hij op elk gebied... En nu de waarheid aan den dag treedt, zullen de t schreeuwers toch roepen: sZiet de onverdraagzaamheid der kerk! Ziet hoe zij den 80 jarigen vluchteling met haren vloek in den dood jaagt«. Nu wordt hij nog een martelaar. Bij dit alles is hem nooit een haar gekrenkt. De Staat heeft hem zelfs persoonlijk beschermd, toen de boeren vanjasnaja Poljana hem met de wapens in de hand overvielen. Het ging die boeren slechter dan alle anderen, en toch hielp Tolstoï hen niet, wijl hij sniets bezatd; zijn vermogen stond op naam van zijn vrouwe.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen