GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Buitenland.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenland.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Engeland. Eene precessie door Londen.

Op goeden Vrijdag had de bisschop van Louden, Dr. Ingram een groote processie georganiseerd die tusschen 4 en 5 ure des namiddags xich van de St. Martin-in-ihe Fieldskerk Dij het Trafalgarplein door de Strand, F eetstreet. Ludgate Hili naar de Kathedraal, de St. Pauls, oewoog. Een groot processiekruis werd voor een schare, bestaande uit een 3000 geestelijken en met geestelijken, uitgedragen, In het midden schreed de bisschop achter den herderlijken staf die voor hem werd uitgedragen; verscheidene muziekkorpsen, begeleidden de gezangen die aangeheven werden op het lijden van Christus, welke gedurende de processie door de deelnemers g-'Zongen werden. Zwijgend eerbiedig, en ten deele, gelijk het scheen, zeer onder den indruk, lieten ds vele duizenden de processie voorbijgaan. In de kerk sprak de bisschop slechts weinige minuten over de beteekenis van de door hem in het leven geraepen, voor de protestantscbe staatskerk onbekende nieuwigheid. De plechtig optocht achter het kruis had een viervoudig doel op het oog gehad. In de eerste plaats wilde de bisschop daarmede te kennen geven, boe heerlijk en onontbeerlijk bet kruis van Christus is, aan hetwelk de Middelaar Gods en der menschen gestorven is. In de tweede plaats werd er door beleden, dat de stad, bet rijk en de natie om haar zonden de verzoening door het bloed des kruises voortdurend noodig heeft. Ten derde werd door bet ronddragen van het kruis te kennen gegeven, dat de bediening der verzoening voortdurend plaats heeft, en ten slotte, dat het kruis onder de groote massa's belijders zoekt te verkrijgen die het Londen, en de geheele wereld verkondigen, dat er alleen in het kruLs heil is. Na deze korte toespraak knielde de geheele menschenmassa neder en werden litanieën ge zongen, behelzend gebeden voor de stad, den koning, de natie, de wereld.

Met het zingen van een der schoonste Eogelsche choralen: „Rock of Ages cleft for me", dat zonder orgelbegeleiding met onbeschrijflijke geestdrift aangeheven werd, werd de plechtigheid besloten.

Het is wel te desken, dat deze eerste processie, die door de Auglicaansche kerk georganiseerd werd, in Eogeland zeer verschillend wordt beoordeeld. Het is bekend dat de bis schop van Londen, Dr. Ingram, de ritualistische richting is toegedaan, en daaruit werd de nieuwe stap in Roomsche richting verklaard en ook betreurd.

Aan de andere zijde kan een correspondent van de Record, een anti ritualistisch „E/angelisch" blad, niet nalaten te erkennen dat de geheele optocht een „rustig, eenvoudig, stichtelijk en schoon" verloop had gehad. Maar in het hoofdartikel lezen wij:

Of de plechtigheid in het volgend jzar herhaald worden zal, weten wij niet. Londen houdt er van „iets nieuws" te zien en te hooren. Het volgend jaar is het nieuwe er van af, en wij zouden met bezorgdheid eene poging begroeten, de processie tot eene blijvende insielliag te maken om iets voor de oogen der menschen te schilderen. Dit jaar was de processie aantrekkelijk door haar soberen eenvoud en de kennelijk welgemeendheid van allen die er aan deel namen. En dit is niet te bestendigen.

De Times, het voornaamste Engelsche blad, dat als een goed reporter de gedachten van het Engelsch publiek weergeeft en daarom ook dikwijls iets van den weerhaan vertoont, schreef den 17den April:

„Niet het kruis op gebouwen of aan de spits eener processie zal de onverschilligheid van Londen in vurige geestdrift omzetten, maar veeleer de stille bepeinzing van het vlekkeloos offer, waarvan de Goede Vrijdag gisteren getuigde, in zijn scherpe tegenstelling tegen de bevlekte zeiftucht, die het onreine kleed van vele verloten menschenlevens kenmerkt.

„In onzen tijd heeft hetgeen de oogen en de ooren streelt, ook al komt het in de uitvoerigste prediking tot ons, zijn bekoring verloren. Wat wij noodig hebben is: de innerlijke bepeinzing, waardoor men tot stille overdenking en zelfonderzoek komt."

Het schijnt ons echter toe, dat de schrijver in de Times uit het oog verliest, dat er in Gods Woord geschreven staat, dat het geloof is uit het gehoor en het gehoor door het Woord Gods.

Frankrijk. De finantieele toestand der Prot. kerken na de scheiding van kerk en staat,

Hoe is de finantieele toestand der Protestantsche kerken in Frankrijk sedert de scheiding van kerk en staat? Deze vraag heeft de rechtsgeleerde Armand Lods beantwoord, en aangetoond, dat de grootste gtoep der geweaen Gereformeerde staatskerk in 1909 i 358, 913 fr. uitgaf, terwijl de liberale groepen siecais 96 691 fr, en de „Union de Jarnac" maar 49 506 fr. als uitgaaf kon boeken. Enkele tekorten werden aanstonds gedekt. De Luthersche kerk is er nog beter aan toe, wijl zoowel in 1909 als in 1910 een batig slot in de kerkelijke administratie viel te constateeren. De inspectie Parijs had in i9ro en 19x1 een uitgaaf van 1037x3 en 100, 846 fr., en die van Montbeillard 96 598 en 87, 479 fr. De predikantstractementen zijn hooger dan die welke de Staat vroeger uitkeerde; ook werd besloten den predikanten hooger bezoldiging te geven, naarmate het aantal hunner dienstjaren toeneemt, terwijl ook kindergelden zullen uitgekeerd worden. De vrees, dat de Protestantscbe kerken te gronde zouden gaan door gebrek aan geld, is dus beschaamd. Voortaan zullen de Piotestantsche kerken nog een 300.000 fr. meer moeten offeren, daar de Staat niet meer de vergoeding van woningbuur zal betalen, die tot hiertoe aan die kerken door de overheid gegeven werd.

De Protestantscbe kerken willen zich tot de regeering wenden met het verzoek, haar het recht te verleenen legaten aan te nemen en tamelijk aanzienlijke reservekasseu te bezitten, hetgeen haai door de wet van scheiding van kerk en staat verboden wordt. Dit verzoek zal niet gedaan worden om het recht van de kerk, eiflitingen te aanvaarden en zooveel geld over te houden als het baar goed dunkt, erkend te zien maar op grond van het feit, dat de kerk er op rekenen moet, .^dat katastrofeu, als oorlogen, overstroomingen enz. kunnen plaats hebben; in welke tijden zij niet van de gewone jaarlijkscbe bijdragen bestaan kan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 4 juni 1911

De Heraut | 6 Pagina's

Buitenland.

Bekijk de hele uitgave van zondag 4 juni 1911

De Heraut | 6 Pagina's