Gemengd nieuws.

In de Ref. Kirchenztg. lezen wij het volgende:

Wij Duitschers zijn ontvangers van aalmoezen geworden. Het is smartelijk, maar waar. Komt onze trots daartegen op ? Zullen wij de gave des lands versmaden, wier tanks en wier zwermen vliegmachines de laatste rest van onzen weerstand hebben gebroken ? Zullen we afstand doen van de voeding onzer ondervoede kinderen en van onze vrouwen die moeder moeten worden ? Zullen wij hen bijvallen, die zeggen: «Ik leer mijne kinderen den haat en niets dan den haat, tot wij den smaad van ons vaderland op onze vijanden gewroken hebben ? » «Milliarden na milliarden gaan uit onze handen in die der vijanden over, en dan worden eenige duizenden kinderen, die op het punt zijn van te verhongeren, door hen gespijzigd, die ons in dit ongeluk gestort hebben*. Zulke opwellingen van het gevoel zijn te verstaan, maar zij moeten ons niet tot onbedachte oordeelvellingen verleiden, die omdat zij generaliseeren, juist een bitter onrecht beteekenen zouden tegenover onze vreemde weldoeners, die onzen oprechten dank verdiend hebben.

Allerminst is zulk een wantrouwen op zijn plaats tegenover de gemeenschap der Kwakers, wier tegenwoordige philantropische arbeid onder ons in volle overeenstemming is met hare trouw aan hare gezindheid en overtuiging, die zelfs onder gevangenschap gehandhaafd bleef».

Daarna wordt met lof gewaagd van al hetgeen de Kwakers, of de «Society of Friends" voor het Duitsche volk gedaan hebben. Jammer dat het den schijn heeft of Mie schuld van den jammer van het Duitsche volk alleen op Engeland rust. Dat men in Duitschland m'eer tot verootmoediging kome!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen