De verflauwing der grenzen - pagina 53

5ï Dit ware , zelf de grenzen uitwisschen, en bood daarom aan de verflauwing der grenzen geen weerstand. Gelukt het u daarentegen, om midden in uw land of volk twee of meer machtige levenskringen te vormen, die ten slotte elk ook hun eigen wetenschappelijke ontwikkeling erlangen, en in wier midden het vast geloof, dat God den hemelen de aarde heeft geschapen, alle pantheïstisch philosopheem, het „geboren uit de maagd Maria" alle stelsel van Evolutie uitbant; een kring waarin Gods W o o r d het gezag is waarvoor ieder buigt, en waarin, krachtens dat Woord, alle door God ingesteld gezag, alle hoog gebod, alle heilige ordinantie geëerbiedigd wordt, dan M. H., ïs de weerstand e r ; werkt hij spontaan, heel uw volk ten z e g e n ; en doet hij zich vanzelf in kerk, in staat en maatschappij gelden door de realiteit van uw optreden en door het feit van uw bestaan. Of om het in één enkele gedachte saam te vatten: W a a r Pantheïsme en Evolutie saam het roekeloos pleit bestonden, om ons door de verfiauwing der grenzen naar de onklaarheid, straks door de uitwissching der grenzen naar den chaos terug te leiden, daar valt slechts één weerstand te bieden, maar dan ook een weerstand, die zich de profetie van triomf uit heel de historie hoort toefluisteren: Dit, dat ge scherp en beslist de grens tusschen uw levenskring en dien der Evolutie trekt en afpaalt, en binnen in dien kring, uit ontzag voor de majesteit des Heer en, élke grens, die Hij verordineerd heeft, eerbiedigt. M. H. „In 't isolement uw kracht" was de gulden spreuk, even kort als kernachtig, die onze eenige Groen van Prinsterer, eer hij wegstierf, aan de .^ZJ-J-^^JÖ^^ C « / O T V tot lijfspreuk vermaakte. Van zijn dankbaren leerling hebt ge in dit uur voor dit zinrijk devies het zakelijk pleidooi beluisterd. Moge die zinspreuk er voor uw besef door gewonnen hebben aan beteekenis, aan bekoring en aan overtuigende kracht. En bekroop u dan soms de vrees, of onder deze leus en met dit stelsel niet aan het Pantheïsme de poëzie, niet aan de Evolutie de eenheid van den Kosmos wierd prijs gegeven, hoor hier dan, hoe uit de tente der vromen aan alle einden der aarde ééne stemme opgaat, om al wat leeft en adem heeft, al wat denkt en niet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen