GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De verflauwing der grenzen - pagina 61

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De verflauwing der grenzen - pagina 61

Rede bij de overdracht van het rectoraat aan de Vrije Universiteit

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

59 hem te danken. Hij was het die mij meer dan iemand lust voor de wetenschap instortte. Ik heb voor geheel mijn vorming zoo meer dan ik zeggen kan aan dien trouwen vriend te danken. En zoo ik het aandorst, om ook in onzen kring de Nederlandsche taal te onderwijzen, het was omdat De Vries mij voor onze heerlijke moedertaal met een liefde bezield had, die nooit kan wegsterven in mijn hart. Nog wel niet de dood, maar dan toch doodsgevaren omzweefden dit jaar ook ons Hospitium, toen én de heer Regent én Mevrouw de Directrice, door zeer ernstige krankheid bezocht werdenZoo veel had het niet gescheeld, of beiden waren van ons weggenomen. En daarom vervult het ons met dank en blijdschap, dat God ons gebed verhoorde, en beiden nog gespaard heeft. Moge het u, geachte ambtgenoot De Hartog, en met u aan Mevrouw de Directrice, gegund worden, spoedig de oude kracht te herwinnen, en worde onder uw beider leiding het Hospitium steeds meer wat het zijn m o e t : Een huis waar mannen gevormd worden voor den dienst der wetenschap, maar onder de tucht van de vreeze des Heeren. En zoo kom ik van ons Hospitium ten slotte vanzelf tot u, heeren Studenten, jonge mannen, die, om Gods wil immers, andere Universiteiten meedt, en aan onze leiding u hebt toevertrouwd. Om dien moed, die reeds nu, maar vooral in de toekomst, veel van u vergt, gevoelen uw Hoogleeraren zich in heilige geestverwantschap nauw aan u verbonden. Wij ouderen in jaren verwarmen ons zoo gaarne het hart aan uw jeugdiger geestdrift. Laat dan die hoogere geestdrift in uw kring nooit gebluscht worden, en, ook als g e straks ons verlaat, u op uw pad door de wereld verzeilen. Darwin riep eens zijn jeugdigen volgeHngen t o e : „Verzwijgt het toch nooit, maar spreekt het overal en in eiken kring uit, dat ge Darwinisten zijt" i). En dit was zielkundig juist gezien, want door een kloek optreden, wint men het dubbel voordeel, dat men zelf moediger blijft en anderen wint voor zijn overtuiging. En daarom zeg ik ook tot u, spreekt het voor elkander, spreekt het in eiken kring i) Descent of man, p. 423.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 oktober 1892

Rectorale redes | 104 Pagina's

De verflauwing der grenzen - pagina 61

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 oktober 1892

Rectorale redes | 104 Pagina's