Calvijns invloed op de reformatie in de Nederlanden voor zooveel die door hemzelven is uitgeoefend - pagina 84

76

De voorrede vóór dezen brief »è. Très-Chrestienne Princesse Marguerite de France, Royne de Navarre", enz. begint aldus (Herminjard, a. w., blz. 295): »Tout ainsi, ma très-honnorée Dame, que les vrays amateurs de vérité desirent sgavoir et entendre comment ilz doibvent vivre k ce temps si dangereux, aussi nous femmes, debvons sgavoir fuyr et éviter toutes erreurs, heresies et faulses doctrines, tant des faulx Chrestiens, Turcz, Infidèles, que aultres suspectz en doctrine, comme desjè, asser par voz escriptz est démonstré." En over het recht en de roeping van Gereformeerde vrouwen volgt dan een weinig later nog, na eene opwekking aan de Koningin, om hetgeen haar aan macht en invloed gegeven is, goed te gebruiken (t. a. p., blz. 297): »Car ce que Dieu vous a donné, et k nous femmes re'véle', non plus que les hommes Ie debvons cachez et fouyr dedans la terre. Et combien que [ne] nous soit permiz de prescher ès assemble'es et églises publiques, ce néantmoins n'est pas deffendu d'escrire et admonester Tune l'aultre, en toute charité. Non-seulement pour vous, ma dame, ay voulu escrire ceste Epistre, mais aussi pour donner courage aux aultres femmes détenues en captivite', affin qu'elles ne craingnent point d'estre deschassées de leurs pays, parans et amys, comme moy, pour la parolle de Dieu. Et principallement pour les paouvres femmelettes, desirans sgavoir et entendre la ve'rité: lesquelles ne sgavent quel chemin, quelle voye doibvent tenir. Et affin que désormais ne soyent en elles-mesmes ainsi tormente'es et affligées, ains plustost resjouyes, consolées et esmeues a suyvir la ve'rité, qui est l'Evangile de Jésus-Christ. Lequel jusques k présent a esté tant cache qu'on n'osoit dire mot, et sembloit que les femmes ne duessent rien lire n'entendre ès sainctes lettres. Qui est la cause principale, ma Dame, que m'a esmeu k vous escrire, espérant en Dieu, que doresenavant les femmes ne seront plus tant mesprisées comme par Ie passé"; hierbij zonder twijfel doelende op onderscheidene uitspraken over het lezen van den Bijbel enz. door vrouwen, welke haar moesten bekend zijn; en dan niet alleen op een advies van de Parijsche Sorbonne (Herminjard, I, 379), en op een besluit van de nog Roomsche Overheid te NeuchÉltel (a. w., IV, 441), beide uit 1525, maar ook op de woorden die aan een der in 1538 te Geneve opgedrongen predikanten werden toegeschreven, nl. (a. w., V, 217) »indignum [esse] ac non ferendum, biblia ab aliis legi quam a peritis, esseque Gallica prohibenda, quando quidem et ipsae muheres audent ipsa tractare ac concionatores arguere, pro soliditate biblica". Haar woordenstrijd met Calvijn over het dragen van toga's is door dezen zelven als »eene vermakelijke geschiedenis" aan Farel medegedeeld, in een brief van 1 Sept. '46 (waarbij zonderling is, dat Calvijn niet gevoeld heeft, hoe het antwoord, dat hij haar gegeven had, slechts eene uitvlucht was, en er op het argument, dat zij uit Luk. XX : 46 meende te kunnen ontleenen, wel iets beters te zeggen was, b. v. hetgeen hijzelf in zijne Commentaar op die plaats geschreven heeft): »Narrabo hic iocosam historiam. Nuper hue venit Frumenti uxor. Per omnes tabernas, per omnia fere compita declamitavit adversus longas

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen