Calvijns invloed op de reformatie in de Nederlanden voor zooveel die door hemzelven is uitgeoefend - pagina 130

122 geene andere uitwerking, dan dat Alexander zeer boos werd, en die boosheid ook toonde in tegenwoordigheid van Hieronymus Zanchius, destijds hoogleeraar in Straatsburg; waaromtrent de beroemde jurist Franz Hotomann, die toen ook in Straatsburg hoogleeraar was, op 27 Juli '58 aan Calvijn schreef: »D. Zanchus addidit [nl. aan eene andere voorafgaande mededeeling]: Utinam D. Calvinus resciret quid Alexander de ipso mihi dixerit. Utinam centesimam partem resciret earum querelarum quibus Alexander utitur ob ipsius literas, et quum quoad possem blandis verbis conarer expiscari quid tandem illud esset, tandem his est usus verbis, utroque nostrum, me scilicet at D. Loquetto, attendente et audiente: Si D, Calvinus sciret se appellari papam et non pertinere ad illum curam aliarum ecclesiarum quam suae GenevensisI Atque hoc quidem eo pertinere demonstravit quod Alexandrum magnum tuis Uteris coarguisses Unde cuiusmodi sit, et semper fuerit, et semper futurus sit Carmelita noster [nl. Alexandre], intelligere possis." En in later tijd is er eene dergelijke verwijdering geweest, toen Alexandre buitengewoon predikant was bij de Waalsche en Fransche vluchtelingenkerk te L o n d e n ; naar hetgeen de predikant dier kerk, Nicolas des Gallars, op lé Febr. '61 aan Calvijn schreef: »Qui tibi antea infensus erat Alex, nunc rogat ut te eius nomine salutem. Ut haec firma sint et diuturna a Domino peto atque exopto. Nee vero quidquam praetermitto quod ad sedandos et conciliandos animos pertinet." Deze predikant kon dan ook, in zijn brief aan Calvijn van 16 Mrt '62 (den laatsten der brieven, waarin hij over de twisten, die vooral Alexandre in zijne kerk verwekt had, Calvijn uitvoerig inlichtte), zijnen ambtgenoot naar waarheid kenschetsen als »hominem iracundum et animi impotentem"; dien hij tot vasten predikant zijner kerk met een goed geweten niet kon aanbevelen, »quod homo esset impotens animi et affectibus indulg e r e t " ; maar omtrent wien integendeel noodig bleek, dat zijn hulpdienst ook ophield: »Supererat ut ecclesia ipia-riKu homine et contentioso liberari posset"; hetgeen toen ook geschied is, doordat «Alexander ecclesiae iudicium in se exspectandum non censuit, sed multa conquestus in concione se ipse abdicavit." Intusschen had men, naar denzelfden brief, op het stuk van de leer geene procedure tegen hem kunnen instellen. En te dien aanzien werd ook vroeger, sedert zijne kennismaking met Calvijn, door diens vrienden en geestverwanten van hem getuigd: »Petrus Alexander pergit in opere coepto, ac satis efficaciter et recta docet" (Petrus Martyr aan Calvijn, 23 Sept. '55); »Ecclesiola nostra [nl. de Fransche vluchtelingenkerk te Straatsburg] duos habet optimos ministros [nl. Alexandre en Locquet] qui sententiam suam apertissime prae se ferunt" (Hotomann aan Bullinger, 25 Maart '56); »Quid in posterum fiet [nl. nu Alexandre onder de vluchtelingen in Londen werkzaam was], et qua ratione tam dissimilia convenient ingenia, et qua patientia vinci poterit imperiosum caput, Dei consilio et providentiae relinquo Unum me solatur, quod Alexander purae est doctrinae, sectariis infestissimus, vitiaque acriter insectatur" (Des Gallars aan Calvijn, 13 Sept. '60). Waarmede ook

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen